Jan Orgelbrand


Jan Krzysztof Orgelbrand to postać o bogatej i różnorodnej biografii, urodzony 25 lipca 1948 roku w Warszawie. Jest on nie tylko prawnikiem, ale również dziennikarzem, wydawcą oraz aktywnym politykiem.

Jako zaangażowany członek ruchu harcerskiego, pełnił ważne funkcje w Związku Harcerstwa Polskiego. W latach 1989–1990 był zastępcą naczelnika ZHP, co świadczy o jego kluczowej roli w organizacji w tym przełomowym czasie.

Dodatkowo, w 2009 roku objął stanowisko przewodniczącego Naczelnego Sądu Harcerskiego, wypowiadając się w kwestiach dotyczących praw i obowiązków harcerzy.

Życiorys

Jan Orgelbrand swoją edukację rozpoczął od ukończenia Liceum im. Tadeusza Reytana w Warszawie, gdzie zakończył naukę w 1966 roku. Następnie kontynuował studia na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie z pewnością zyskał ogromną wiedzę i umiejętności, które później wykorzystał w praktyce. W 1968 roku aktywnie uczestniczył w wydarzeniach marcowych, co podkreśla jego zaangażowanie w życie społeczne i polityczne kraju.

W okresie lat 70. Orgelbrand współpracował z Ośrodkiem Dokumentacji i Studiów Społecznych, który został zainicjowany przez Janusza Zabłockiego. Pracował również w redakcji tygodnika „Za i Przeciw”, co wskazuje na jego aktywność w kręgach dziennikarskich i akademickich.

W 1980 roku przystąpił do NSZZ „Solidarność”, gdzie pełnił funkcję wiceprzewodniczącego komisji zakładowej. W marcu 1981 roku brał udział w głodówce, która była formą protestu wobec działań władz Chrześcijańskiego Stowarzyszenia Społecznego, co świadczy o jego odwadze i determinacji w walce o prawa pracownicze i społeczne.

W latach 1990–1992 sprawował funkcję redaktora naczelnego czasopisma „Świat Młodych”, a także miał zaszczyt reaktywować Wydawnictwo Orgelbrandów, które zostało założone w 1829 roku. Po tym okresie Orgelbrand związał swoją karierę z instytucjami ochrony zdrowia, pełniąc rolę dyrektora w zakładzie opieki zdrowotnej oraz pracując od 2005 roku w Ministerstwie Zdrowia, gdzie zajmował m.in. stanowisko zastępcy dyrektora departamentu. Od 2008 do 2012 roku był również zastępcą głównego inspektora sanitarnego.

W latach 2013–2022 był członkiem zarządu Mazowieckiego Centrum Rehabilitacji STOCER, a w swojej działalności politycznej najpierw przynależał do Chrześcijańsko-Demokratycznego Stronnictwa Pracy, a następnie do partii Suwerenność-Praca-Sprawiedliwość. Pełnił również rolę sekretarza generalnego w Chrześcijańsko-Demokratycznym Instytucie im. Ignacego Paderewskiego. Po 2001 roku związał się z Platformą Obywatelską, gdzie objął funkcję przewodniczącego struktur na Mokotowie oraz kandydował do Sejmu w 2001 i 2015 roku. W 2022 roku dołączył do partii Centrum dla Polski.

Jan Orgelbrand na przestrzeni lat zaangażował się również w działalność harcerską. Od 1965 roku pełnił obowiązki instruktora w Związku Harcerstwa Polskiego. W 1989 roku był zastępcą komendanta Chorągwi Stołecznej ZHP, a w latach 1989 i 1990 zajmował stanowisko zastępcy naczelnika ZHP. Dodatkowo, był członkiem Naczelnego Sądu Harcerskiego, sprawując w 2006–2009 funkcję wiceprzewodniczącego oraz przewodniczącego w 2009 roku. Powrócił na to stanowisko w latach 2005–2013 oraz 2017–2022, gdzie również pełnił rolę wiceprzewodniczącego, co potwierdza jego trwałe zaangażowanie w harcerstwo.

Przypisy

  1. Centrum dla Polski dołącza do Koalicji Polskiej. Jesienią kongres nowej partii. tvn24.pl, 02.05.2022 r. [dostęp 02.05.2022 r.]
  2. Andrzej Dworak: Harcerz jak z encyklopedii. polskatimes.pl, 29.05.2009 r. [dostęp 17.05.2022 r.]
  3. Wojciech Rylski: Absolwenci Reytana 1966. wne.uw.edu.pl. [dostęp 05.09.2021 r.]
  4. Informacje na stronie romaszewski.pl. [dostęp 17.05.2020 r.]
  5. Informacje na stronie GIS. [dostęp 17.05.2020 r.]
  6. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16.05.2001 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2001 r. nr 23, poz. 405).
  7. Adam Czetwertyński, Andrzej Rzuchowski (red.): Historia Chorągwi Stołecznej Związku Harcerstwa Polskiego w latach 1956–2010 kadencjami pisana: zbiór podstawowych dokumentów. T. II. Warszawa: Komisja Historyczna Chorągwi Stołecznej ZHP, 2012, s. 102–103. ISBN 978-83-61718-20-8. OCLC 823706924.

Oceń: Jan Orgelbrand

Średnia ocena:4.94 Liczba ocen:5