Sabina Feinstein


Sabina Feinstein, znana również pod przybranym nazwiskiem Marczak, to postać, która na stałe wpisała się w historię Polski. Urodziła się w Warszawie w 1880 roku i związała swoje życie z rewolucyjnym ruchem politycznym. Jej działalność była szczególnie istotna w kontekście społeczno-politycznym, gdyż była związana z jedną z najważniejszych organizacji tamtego okresu – SDKPiL, czyli Socjaldemokracją Królestwa Polskiego i Litwy.

Sabina Feinstein zmarła w swoim rodzinnym mieście 7 kwietnia 1964 roku, pozostawiając po sobie ślad w historii ruchu rewolucyjnego. Jej życie i praca były dowodem na zaangażowanie i determinację w dążeniu do zmian społecznych, co czyni ją znaczącą postacią w dziejach Polski.

Życiorys

Sabina Feinstein była osobą o niezwykłym życiorysie, córką żydowskiego kupca Ludwika oraz siostrą Michaliny, która była aktywną działaczką SDKPiL. Mimo że nie wstąpiła formalnie do partii, jej zaangażowanie w działalność polityczną było znaczące. Wykonywała wiele zadań na polecenie Zarządu Głównego (ZG) oraz Komitetu Warszawskiego SDKPiL, co świadczy o jej bliskim związku z ruchem.

W dniu 20 grudnia 1904 wzięła udział w spotkaniu zorganizowanym przez Andrzeja Niemojewskiego, biorąc udział w dyskusji, która angażowała przedstawicieli tzw. ruchu konstytucyjnego. Była również aktywną uczestniczką rewolucji 1905-1907, podczas której pisała artykuły oraz notatki do gazety „Czerwony Sztandar”. Wśród jej prac można odnaleźć m.in. relację o obchodach święta 1 maja w Warszawie.

Sabina korespondowała z Różą Luksemburg i angażowała się w pomoc dla więźniów politycznych, co podkreśla jej humanitarną postawę. W latach 1905-1910 miała też bliski związek z Feliksem Dzierżyńskim, pozostawiając po sobie kilkadziesiąt listów do niego.

W późniejszych latach, mimo że jej aktywność polityczna osłabła, pracowała w kancelarii adwokackiej oraz w biurze Zakładów Żyrardowskich. Podczas II wojny światowej mieszkała w Warszawie, posługując się nazwiskiem Marczak. Po wojnie przez wiele lat była pracownicą Ministerstwa Spraw Zagranicznych, m.in. na placówce dyplomatycznej w Szwecji. Do momentu emerytury kontynuowała pracę w Biurze Obrotu Maszynami.

W uznaniu za swoje zasługi została odznaczona Orderem Sztandaru Pracy I klasy, co stanowi ukoronowanie jej zaangażowania i pracy na rzecz społeczeństwa.


Oceń: Sabina Feinstein

Średnia ocena:4.78 Liczba ocen:24