Stefan Przezdziecki

Polityka i administracja

Stefan Józef Leon Przezdziecki, noszący herb Pierzchała, był postacią niezwykle istotną w historii Polski. Urodził się 18 września 1879 roku w Warszawie, a jego życie zakończyło się w tym samym mieście 3 grudnia 1932 roku. Przezdziecki to nie tylko ziemianin, ale również hrabia, dyplomata oraz prawnik, którego działalność miała znaczący wpływ na naszą dyplomację.

W latach 1919–1928 sprawował funkcję dyrektora protokołu dyplomatycznego, co ukazuje jego zaangażowanie w kształtowanie polskich relacji międzynarodowych po odzyskaniu przez Polskę niepodległości. Jako poseł na Sejm w latach 1928–1932, Przezdziecki aktywnie uczestniczył w pracach legislacyjnych kraju.

Jego kariera dyplomatyczna osiągnęła szczyt, gdy został mianowany ambasadorem Rzeczypospolitej Polskiej we Włoszech, gdzie pełnił tę rolę od 1929 do 1932 roku. Był także kawalerem Maltańskim, co dodatkowo świadczy o jego statusie i wpływach w środowisku społecznym i politycznym tamtego okresu.

Życiorys

Stefan Przezdziecki był synem Konstantego Leona Michała hrabiego Przezdzieckiego, znanego mecenasa sztuk oraz nauk, a także założyciela Pogotowia Ratunkowego, oraz Elżbiety Izabeli hrabianki Plater-Zyberk z Broelu, posiadającej własny herb. Miał brata bliźniaka, Konstantynę, który zmarł w 1966 roku, oraz starszego brata Rajnolda, który żył w latach 1884–1955.

Ukończył gimnazjum w Libawie, a potem podjął studia z zakresu prawa na Uniwersytecie w Petersburgu. Przezdziecki pracował jako dyplomata w służbie Rosji, gdzie stał się jednym z twórców protokołu dyplomatycznego. W odpowiedzi na deklarację wodza naczelnego wojsk rosyjskich, wielkiego księcia Mikołaja Mikołajewicza Romanowa, z dnia 14 sierpnia 1914 roku, podpisał telegram dziękczynny. W jego treści zawarto m.in. stwierdzenie, że krew synów Polski, przelana w walce ramię w ramię z synami Rosji, stanie się największym zabezpieczeniem nowego pokoju i przyjaźni między obiema słowiańskimi narodami.

W maju 1918 roku przybył do Warszawy, gdzie od czerwca tego samego roku do 1 listopada 1918 roku pełnił rolę przedstawiciela Rady Regencyjnej Królestwa Polskiego w Austrii. Towarzyszył prezydentowi Gabrielowi Narutowiczowi podczas chwili zamachu. Pod koniec XIX wieku stał się właścicielem pałacu w Policznie oraz majątku w Zastarciu, niedaleko Kurszan. Był również jednym z założycieli oraz pierwszym prezesem Polskiego Touring Klubu.

Stefan Przezdziecki zmarł 3 grudnia 1932 roku w Warszawie. Jego ostatnie pożegnanie miało miejsce 6 grudnia 1932 roku, a ceremonia pogrzebowa odbyła się w rodzinnym mauzoleum przy kościele św. Piotra i Pawła w Warszawie. W uroczystości wzięli udział najwyżsi przedstawiciele władz polskich, w tym prezydent Ignacy Mościcki, premier Aleksander Prystor oraz minister spraw zagranicznych Józef Beck.

Ordery i odznaczenia

Stefan Przezdziecki, w uznaniu za swoje zasługi, został odznaczony licznymi medalami i orderami, które potwierdzają jego wyjątkowe osiągnięcia.

  • Order Polonia Restituta III klasy, nadany 2 maja 1922 roku,
  • Order Korony Włoskiej I klasy, przyznany przez Włochy,
  • Order Legii Honorowej II i III klasy, uznawany we Francji,
  • Order Świętego Sylwestra I klasy, odznaczenie Watykanu,
  • Order Krzyża Wolności II klasy, wojskowy odznaczony w Estonii, 29 kwietnia 1925 roku,
  • Order Wschodzącego Słońca III klasy, nadany przez Japonię,
  • Order Izabeli Katolickiej I klasy, przyznawany w Hiszpanii,
  • Order Korony I klasy, honorowy dla Rumunii,
  • Order Danebroga II klasy, nadany w Danii w 1924 roku,
  • Order Gwiazdy Polarnej I klasy, przyznawany w Szwecji,
  • Kawaler Honoru i Dewocji Orderu Maltańskiego (SMOM),

Bibliografia, literatura, linki

W odniesieniu do życia i działalności Stefana Przezdzieckiego, można zaprezentować szereg istotnych publikacji oraz materiałów, które rzucają światło na jego osobę. Oto przykłady książek i raportów, które przyczyniają się do zrozumienia kontekstu historycznego, w jakim działał:

  • – Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (redakcja naukowa Jacek M. Majchrowski przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana), Warszawa 1994, wyd. BGW, ISBN 83-7066-569-1, s. 109,
  • – M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego,
  • – Kalendarz Historyczny,
  • – p-d-e.
  • – Ambasadorowie Polski we Włoszech.

W celu dalszego zgłębienia tematu, zapraszam do zapoznania się z tabelą, która ilustruje listę ambasadorów Polski we Włoszech:

  • Konstanty Skirmunt (1919–1921)
  • August Zaleski (1922–1926)
  • Stanisław Kozicki (1926)
  • Roman Knoll (1926–1928)
  • Stefan Przezdziecki (1928–1932)
  • Alfred Wysocki (1933–1938)
  • Bolesław Wieniawa-Długoszowski (1938–1940)
  • Maciej Loret (1944–1945)
  • Stanisław Kot (1945–1947)
  • Adam Ostrowski (1948–1950)
  • Jan Druto (1952–1959)
  • Adam Willmann (1962–1967)
  • Wojciech Chabasiński (1967–1971)
  • Kazimierz Sidor (1972–1976)
  • Stanisław Trepczyński (1977–1981)
  • Emil Wojtaszek (1981–1984)
  • Józef Wiejacz (1984–1989)
  • Bolesław Michałek (1990–1995)
  • Maciej Górski (1996–2001)
  • Michał Radlicki (2002–2007)
  • Jerzy Chmielewski (2007–2010)
  • Wojciech Ponikiewski (2010–2015)
  • Tomasz Orłowski (2015–2017)
  • Konrad Głębocki (2018)
  • Anna Maria Anders (od 2019)

Przypisy

  1. Vabadusristi III liik 2. järk – Henryk-Stefan-Etienne Przezdziecki. [w:] Teenetemärkide kavalerid [on-line]. president.ee. [dostęp 07.12.2016 r.]
  2. a b c d Stefan Przezdziecki. ipsb.pl
  3. Kongelig Dansk Hof- og Statskalender. Kopenhaga 1947 r., s. 30.
  4. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926 r., s. 20.
  5. Stefan Przezdziecki. Nekrolog. „Kurier Warszawski”, s. 9, Nr 337 z 06.12.1932 r.
  6. Kazimierz Władysław Kumaniecki, Zbiór najważniejszych dokumentów do powstania państwa polskiego, Warszawa, Kraków 1920 r., s. 30.

Oceń: Stefan Przezdziecki

★★★★★
Średnia ocena:4.56 Liczba ocen:14