Gustaw Potworowski (dyplomata)

Polityka i administracja

Gustaw Adolf Marian Potworowski, noszący herb Dębno, urodził się 11 października 1889 roku w Warszawie, a zmarł 1 października 1951 roku w Maladze.

Był on znaczącą postacią w polskiej dyplomacji, która wpisała się w historię kraju swoją działalnością.

Życiorys

Gustaw Potworowski przyszedł na świat 11 października 1889 roku w Warszawie, w rodzinie o znakomitych tradycjach. Jego ojcem był Jerzy Potworowski h. Dębno, a matką Ksawery z domu Szydłowskiej h. Lubicz.

Po zakończeniu nauki w gimnazjum gen. P. Chrzanowskiego, rozpoczął studia z zakresu biologii na uniwersytecie w Lozannie oraz w Paryżu. Kontynuował edukację, studiując agronomię w Lipsku i Berlinie. Po powrocie do Polski w roku 1914, zajął się administracją rodzinnego majątku w Radoryżu.

Dnia 11 sierpnia 1919 roku, Potworowski wstąpił do służby dyplomatycznej w niepodległej Polsce. W tym czasie pełnił ważną rolę w kierowaniu referatem plebiscytu Ministerstwa Spraw Zagranicznych, uczestnicząc w przygotowaniach do plebiscytów na Warmii i Mazurach oraz Górnym Śląsku.

18 sierpnia 1921 roku został wyznaczony do Komisariatu Generalnego RP w Wolnym Mieście Gdańsku, gdzie awansował na stanowisko sekretarza legacyjnego. Pracował w centrali MSZ od 1 sierpnia 1924 roku do początków 1926, a w latach 1926–1928 piastował funkcję radcy poselstwa RP w Berlinie. Od 1 października 1928 roku do 1 lipca 1934 roku był sekretarzem ambasady RP w Paryżu.

Dnia 15 maja 1936 roku został mianowany na posła nadzwyczajnego i ministra pełnomocnego w Szwecji, gdzie pełnił tę misję aż do 31 października 1942 roku. Następnie zarządzał Wydziałem Spraw Uchodźczych w MSZ RP w Londynie, będąc wówczas częścią Rządu RP na uchodźstwie. Od czerwca 1944 roku był przedstawicielem RP w Lizbonie.

Po zakończeniu II wojny światowej, Potworowski zdecydował się na pozostanie na emigracji, gdzie sprawował swoje obowiązki na rzecz rządu RP w Lizbonie aż do chwili swojej śmierci. 27 kwietnia 1922 roku ożenił się z Marią Magdaleną Moldenhawer.

Ordery i odznaczenia

Gustaw Potworowski, jako osoba o doskonałych osiągnięciach, został uhonorowany szeregiem znaczących odznaczeń i medalami, które odzwierciedlają jego zaangażowanie i wkład w życie publiczne.

  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany 27 grudnia 1924 roku,
  • Medal Niepodległości,
  • Srebrny Medal za Długoletnią Służbę,
  • Brązowy Medal za Długoletnią Służbę,
  • Krzyż Wielki Orderu Gwiazdy Polarnej, nadany w Szwecji w 1938 roku,
  • Krzyż Oficerski Orderu Legii Honorowej, przyznany przez Francję.

Przypisy

  1. a b c d Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 czerwca 1939. Warszawa: Stowarzyszenie „Samopomoc Urzędników Polskiej Służby Zagranicznej”, 1939. [dostęp 20.04.2023 r.]
  2. M.P. z 1924 r. nr 299, poz. 980 „za zasługi, położone dla Rzeczypospolitej Polskiej na Górnym Śląsku oraz na terenie W. M. Gdańska”.
  3. a b Marek Jerzy Minakowski: Gustaw Adolf Marian Potworowski z Sienna h. Dębno. [w:] Wielka Genealogia Minakowskiego [on-line]. sejm-wielki.pl, 06.01.2018 r. [dostęp 06.01.2018 r.]
  4. Sveriges statskalender / 1940. Bihang, s. 79.

Oceń: Gustaw Potworowski (dyplomata)

★★★★★
Średnia ocena:4.97 Liczba ocen:15