Andrzej Henryk Kralczyński był niezwykle wpływową postacią w polskim ruchu związkowym oraz opozycji demokratycznej w czasach PRL. Urodził się 29 lipca 1943 roku w Warszawie, gdzie rozpoczął swoją życiową drogę. Z biegiem lat, stał się ważnym liderem, który przyczynił się do demokratyzacji Polski.
Niestety, zmarł 21 sierpnia 2016 roku w Bielsku-Białej, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w działaniu na rzecz społeczeństwa obywatelskiego. Jako senator I i II kadencji, Kralczyński odgrywał istotną rolę w kształtowaniu polityki kraju, a jego zaangażowanie w działalność związkową i opozycyjną miało wielkie znaczenie dla wielu Polaków.
Życiorys
Andrzej Kralczyński był synem Władysława i Stanisławy. Ukończył Wydział Prawa i Administracji na Uniwersytecie Śląskim. Jego kariera zawodowa w Fabryce Samochodów Małolitrażowych w Bielsku-Białej trwała od 1971 do 1985 roku. W 1980 roku dołączył do „Solidarności”, gdzie pełnił funkcję przewodniczącego komisji zakładowej w FSM, a także był delegatem na I Krajowy Zjazd Delegatów w Gdańsku oraz członkiem Komisji Krajowej. Po wprowadzeniu stanu wojennego zaangażował się w niejawne struktury związkowe.
W maju 1982 roku został internowany i odzyskał wolność w listopadzie tego samego roku. Po zakończeniu internowania kontynuował swoją działalność opozycyjną w ramach Regionalnej Komisji Wykonawczej Podbeskidzie. Niestety, w kwietniu 1983 roku został aresztowany z przyczyn politycznych, ale zwolniono go w 1984 roku w wyniku amnestii. Jego trudności w życiu zawodowym trwały, ponieważ przez kilka lat nie posiadał stałego zatrudnienia.
Pomimo tych przeszkód, Andrzej Kralczyński objął posadę rzecznika Regionalnej Komisji Wykonawczej, która po reaktywacji w 1988 roku zyskała na znaczeniu, wchodząc w skład władz regionalnych. W latach 1989–1991 zasiadał w Senacie I kadencji jako przedstawiciel Komitetu Obywatelskiego z województwa bielskiego. Był także członkiem Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego. Po pomyślnych wyborach do Senatu, ubiegał się o reelekcję z ramienia „Solidarności”, jednak zrezygnował z członkostwa w związku parlamentarnego, stając się senatorem niezrzeszonym.
W Senacie pracował w Komisji Spraw Emigracji i Polaków za Granicą. W 1992 roku jego nazwisko znalazło się na tzw. liście Macierewicza, a w 1993 roku, jako kandydat niezależny, nie uzyskał reelekcji. Po zakończeniu kariery politycznej, Andrzej Kralczyński zajął się pracą w bielskiej fabryce samochodów aż do przejścia na emeryturę.
Zmarł i został pochowany na cmentarzu rzymskokatolickim przy ul. Grunwaldzkiej w Bielsku-Białej.
Odznaczenia
W 2013 roku Andrzej Kralczyński został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski za swoje niezwykłe zasługi w zakresie demokratycznych przemian w Polsce, a także za osiągnięcia związane z jego działalnością w sferze publicznej i państwowej.
Przypisy
- Andrzej Kralczyński. rejestry-notarialne.pl. [dostęp 10.02.2021 r.]
- Cmentarz Parafii Katedralnej św. Mikołaja w Bielsku-Białej. Grobonet. [dostęp 18.04.2021 r.]
- Rafał Zychal, Andrzej Stankiewicz: Lista Macierewicza ćwierć wieku później. onet.pl, 04.06.2017 r. [dostęp 16.02.2019 r.]
- a b Alina Świeży-Sobel: Nie żyje Andrzej Kralczyński. gosc.pl, 23.08.2016 r. [dostęp 23.08.2016 r.]
- Informacje na stronie Senatu. [dostęp 11.08.2012 r.]
- a b c Andrzej Kralczyński. senat.pl. [dostęp 11.08.2012 r.]
- M.P. z 2013 r. poz. 519
- M.P. z 1993 r. nr 50, poz. 471
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Ignacy Matuszewski | Robert Kwaśniak | Lech Jaworski | Andrzej Ananicz | Wojciech Kętrzyński (1918–1983) | Joachim Moszyński | Ryszard Faszyński | Zofia Gomułkowa | Jerzy Machlejd | Henryk Hartenberg | Kazimierz Kobylański | Stanisław Żaryn (politolog) | Stefan Żółkiewski | Zbigniew Skokowski | Stefan Przezdziecki | Piotr Andrzejewski | Jan Kinast | Sabina Feinstein | Bogusław Winid | John SobieskiOceń: Andrzej Kralczyński