Jan Kinast

Polityka i administracja

Jan Kinast to postać, która odgrywała istotną rolę w polskiej dyplomacji oraz administracji rządowej. Urodził się 23 stycznia 1928 roku w Warszawie, a jego życie zakończyło się tragicznie 18 lipca 1993 roku w tym samym mieście.

Jako d działacz państwowy i dyplomata, Kinast pełnił szereg ważnych funkcji, w tym w latach 1984–1987 pełnił urząd wiceministra spraw zagranicznych, gdzie miał wpływ na kształtowanie polityki zagranicznej Polski. Jego doświadczenie za granicą obejmowało również stanowisko ambasadora PRL w Brazylii, które sprawował w latach 1977–1982. Następnie, w okresie 1987–1990, reprezentował Polskę jako ambasador w Stanach Zjednoczonych.

Życiorys

W okresie niemieckiej okupacji Jan Kinast pełnił istotną rolę w organizacji polskiego harcerstwa w dzielnicy Włochy w Warszawie, gdzie działał jako komendant roju. Jego zaangażowanie w walkę o niepodległość ujawniło się w czasie powstania warszawskiego, po którym trafił do niemieckich obozów koncentracyjnych, takich jak Auschwitz-Birkenau oraz Flossenbürg (KL).

Po zakończeniu II wojny światowej, Kinast objął funkcję komendanta włochowskiego Hufca Związku Harcerstwa Polskiego. W latach 1948–1956 był członkiem Związku Młodzieży Polskiej, a w 1950 roku ukończył prawo na Uniwersytecie Warszawskim.

Jego kariera zawodowa wiązała się z Wydawnictwem Harcerskim Horyzonty, gdzie od 1959 do 1962 roku pełnił rolę dyrektora. W 1962 roku dołączył do polskiej służby dyplomatycznej, a w latach 1964–1968 pełnił funkcję II i I sekretarza w Ambasadzie RP w Waszyngtonie. Następnie, od 1970 do 1977 roku, był zastępcą dyrektora oraz dyrektorem Departamentu III, odpowiedzialnego za Amerykę.

Między 13 października 1977 a 3 sierpnia 1982 roku, Kinast pełnił obowiązki ambasadora w Brazylii, a po powrocie do kraju ponownie objął stanowisko dyrektora Departamentu III. W okresie od października 1984 do października 1987 roku zasiadał w Ministerstwie Spraw Zagranicznych jako podsekretarz stanu. W 1988 roku, 22 marca, został ambasadorem PRL w USA, gdzie sprawował tę funkcję do 8 sierpnia 1990 roku.

Jan Kinast był żonaty z Krystyną Teresą z domu Scibisz, która żyła w latach 1930–2021. Oprócz tego miał dziecko. Po śmierci został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie, w kwaterze A 3 Tuje rz. 1 m. 21.

Współpraca ze Służbą Bezpieczeństwa PRL

Na podstawie dokumentacji zgromadzonej w archiwum Instytutu Pamięci Narodowej, można stwierdzić, iż Jan Kinast w latach 1964–1970 pełnił rolę tajnego współpracownika Służby Bezpieczeństwa. Jego pseudonim, pod którym funkcjonował w tej roli, brzmiał „Zdzisław”.

Przypisy

  1. IPN BU 00170/402 | Inwentarz archiwalny IPN [online], inwentarz.ipn.gov.pl [dostęp 23.01.2024 r.]
  2. Andrzej Garlicki, Rozgrzane łącza, Tygodnik "Polityka" z 21.04.2009 r.
  3. a b Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 27.11.2019 r.]
  4. a b Sue A.S.A. Kohler, Jeffrey R.J.R. Carson, Sixteenth Street Architecture (Volume 2), Washington: The Commission of Fine Arts, 1988, s. 516 [dostęp 29.10.2019 r.]
  5. Kula Włochowska, Gazeta Stowarzyszenia Sąsiedzkie Włochy, Wydanie Specjalne, 03.10.2004 r., wypowiedź Ryszarda Ostalskiego ps. "Robert" na s. 4. [dostęp 14.09.2009 r.] [zarchiwizowane z tego adresu 02.04.2015 r.]
  6. Stosunki dyplomatyczne Polski. Informator. Ameryka Północna i Południowa 1918–2007. Warszawa: Askon, 2007, s. 29, 161.
  7. Tadeusz Mołdawa: Ludzie władzy 1944–1991. Warszawa: PWN, 1991, ISBN 83-01-10386-8. Brak numerów stron w książce.
  8. a b JuliuszJ. Stroynowski (red.), Who's who in the socialist countries of Europe: a biographical encyclopedia of more than 12,600 leading personalities in Albania, Bulgaria, Czechoslovakia, German Democratic Republic, Hungary, Poland, Romania, Yugoslavia, München, New York, Paris: K.G. Saur, 1989, s. 553, ISBN 978-3-598-10636-1.

Oceń: Jan Kinast

★★★★★
Średnia ocena:4.78 Liczba ocen:18