Romana Zamenhof, urodzona 22 lipca 1904 roku w Warszawie, to postać o wielkim znaczeniu, zarówno w świecie esperanta, jak i farmacjii. Była nie tylko utalentowaną farmaceutką, ale również aktywną propagatorką języka esperanto, związaną z ruchem, który ma na celu promowanie międzynarodowego języka i wspieranie komunikacji między ludźmi z różnych kultur.
Jej życie zakończyło się w październiku 1975 roku w Paryżu, pozostawiając po sobie trwały ślad w historii oraz w sercach tych, którzy kultywują idee esperanta.
Życiorys
Romana Zamenhof przyszła na świat w rodzinie żydowskiej, która przeszła proces asymilacji. Była córką Feliksa oraz Heleny Zamenhofów. Wśród swoich bliskich miała ważną postać – swojego stryja, Ludwika Zamenhofa, który zasłynął jako twórca języka esperanto. Romana miała również starszego brata Juliana (1903–1964) oraz młodszą siostrę Marylę (1908–1994).
W trudnym czasie II wojny światowej Romana Zamenhof znalazła się w getcie warszawskim, gdzie pracowała w szopie Schultza. Zdolna do przetrwania, 30 listopada 1942 roku przy pomocy rodziny Pędowskich udało jej się opuścić getto. Następnie przebywała przez pewien czas w mieszkaniu na Żoliborzu, a później ukrywała się w rejonie Warszawy, gdzie dotrwała końca wojny. Po zakończeniu konfliktu przez krótki okres mieszkała ponownie w Warszawie, ale wkrótce zdecydowała się na emigrację do Francji. Jej nowe życie prowadziła w Paryżu, gdzie spędziła resztę swoich dni. Zmarła na skutek zawału serca, pozostawiając po sobie wspomnienia i ślady w historii.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Tadeusz Banachiewicz | Jerzy Mutermilch | Hilary Koprowski | Wacław Werner | Hanna Oktaba | Marcin Pałys | Bolesław Gleichgewicht | Grzegorz Jemielita | Stanisław Piotr Koczorowski | Grzegorz Russak | Janusz Kindler | Zofia Sokolewicz | Ryszard Lewański | Adam Glapiński | Wacław Dziewulski | Tomasz Krzeszowski | Jerzy Kwiatkowski (filolog) | Stanisław Jakubisiak | Anna Hillbricht-Ilkowska | Andrzej SkrzypekOceń: Romana Zamenhof