Jerzy Mutermilch to postać niezwykle ważna w historii polskiej nauki. Urodził się 1 czerwca 1903 roku w Warszawie, a zmarł 27 maja 1990 roku w tym samym mieście. Jako polski uczony, zasłynął jako specjalista w dziedzinie wytrzymałości materiałów.
Jego wiedza oraz osiągnięcia naukowe przyczyniły się do rozwoju inżynierii, w szczególności na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Warszawskiej, gdzie pełnił funkcję profesora doktor habilitowanego. Jego prace miały istotny wpływ na przyszłe pokolenia inżynierów i naukowców w Polsce.
Życiorys
Jerzy Mutermilch przyszedł na świat jako najstarszy z czworga dzieci w rodzinie Stanisława, który pełnił funkcję lekarza bakteriologa oraz kierownika Pracowni Chemiczno-Bakteriologicznej Szpitala Dzieciątka Jezus, a także Eugenii z Sachsów. Swoje pierwsze kroki edukacyjne stawiał w Szkole Handlowej Ośmioklasowej Zgromadzenia Kupców m. st. Warszawy, a następnie kontynuował naukę w Gimnazjum Państwowym im. Adama Mickiewicza w Warszawie, które ukończył w 1921 roku, zyskując świadectwo dojrzałości.
W okresie od lipca do września 1921 roku Jerzy pełnił służbę wojskową jako ochotnik w 205. pułku piechoty. Jego dalsza edukacja doprowadziła go w 1928 roku do ukończenia studiów na Politechnice Warszawskiej. Rozpoczął wówczas pracę w Centralnym Biurze Studiów i Projektów Kolejnictwa jako projektant mostów, a równocześnie od 1930 roku był związany z macierzystą uczelnią, gdzie zaangażował się w działalność naukowo-dydaktyczną.
Po zakończeniu II wojny światowej, w 1945 roku, obronił doktorat, a w 1946 roku uzyskał habilitację. W tym samym roku objął stanowisko profesora nadzwyczajnego. Zaledwie kilka lat później, w 1951 roku, został dziekanem Wydziału Budownictwa Lądowego, a w 1952 roku prorektorem Politechniki Warszawskiej. Jego pasja do nauki zaowocowała również wydawaniem miesięcznika Inżynieria i Budownictwo, którego redaktorem naczelnym był od 1953 roku. W 1960 roku doszedł do tytułu profesora zwyczajnego oraz ponownie pełnił rolę dziekana Wydziału Inżynierii Budownictwa w latach 1960–1961 oraz 1963–1964.
Życie osobiste Jerzego Mutermilcha również było pełne znaczących wydarzeń. Od 16 stycznia 1932 roku był mężem Zofii Pauliny z Łopieńskich, z którą doczekał się córki Ewy. Po długim i owocnym życiu, zmarł w Warszawie. Jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Powązkowskim, w kwaterze 68-4-32.
Członkostwo
Jerzy Mutermilch aktywnie uczestniczył w wielu czołowych organizacjach naukowych oraz technicznych w Polsce. Jego zaangażowanie w działalność tych instytucji jest ważnym elementem jego kariery zawodowej.
- Komitet Mechaniki Polskiej Akademii Nauk,
- Komitet Inżynierii Lądowej Polskiej Akademii Nauk,
- wiceprzewodniczący Zarządu Głównego Naczelnej Organizacji Technicznej w latach 1962–1966 oraz wiceprzewodniczący Rady Głównej w latach 1967–1971,
- Rada Naukowa Instytutu Techniki Budowlanej, gdzie pełnił funkcję przewodniczącego w latach 1967–1984, a od 1984 roku był honorowym przewodniczącym,
- Towarzystwo Naukowe Warszawskie, w którym był członkiem korespondencyjnym od 1950 roku oraz członkiem zwyczajnym od 1981 roku,
- Polskie Towarzystwo Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej, którego był członkiem założycielem w 1957 roku, przewodniczącym Zarządu Głównego w latach 1965–1969 oraz członkiem honorowym od 1970 roku,
- Polski Związek Inżynierów i Techników Budownictwa, gdzie przewodniczył Zarządowi Głównemu w latach 1958–1960, a od 1975 roku był członkiem honorowym.
Ordery i odznaczenia
Jerzy Mutermilch został uhonorowany wieloma prestiżowymi odznaczeniami, które odzwierciedlają jego wkład w rozwój Polski oraz osiągnięcia w różnych dziedzinach życia społecznego. Oto lista odznaczeń, które otrzymał:
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski,
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (odznaczony 19 stycznia 1955 roku),
- Medal Komisji Edukacji Narodowej,
- Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej”,
- Złota odznaka honorowa „Zasłużony dla Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych”,
- Złota Odznaka PZITB,
- Złota Odznaka NOT.
Nagrody i wyróżnienia
Jerzy Mutermilch został odznaczony wieloma prestiżowymi nagrodami podczas swojej kariery. Oto niektóre z osiągnięć, które wyróżniają jego profesjonalne życie:
- nagrody resortowe I stopnia w latach 1964 oraz 1973,
- nagroda resortowa II stopnia w kategorii zespołowej przyznana w 1975 roku.
Przypisy
- a b Cmentarz Stare Powązki: MATEUSZ WIEWIÓRSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 27.03.2024 r.]
- a b Jerzy Mutermilch [online], www.facebook.com [dostęp 27.03.2024 r.]
- Andrzej Liczbiński, Wykaz profesorów i docentów Politechniki Warszawskiej zmarłych w latach 1988–2000, Jerzy Mutermilch.
- M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19.01.1955 r. nr 0/201 - na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Hilary Koprowski | Wacław Werner | Hanna Oktaba | Marcin Pałys | Bolesław Gleichgewicht | Grzegorz Jemielita | Stanisław Piotr Koczorowski | Grzegorz Russak | Stefan Lech Sokołowski | Maciej Sobczak (skrzypek) | Tadeusz Banachiewicz | Romana Zamenhof | Janusz Kindler | Zofia Sokolewicz | Ryszard Lewański | Adam Glapiński | Wacław Dziewulski | Tomasz Krzeszowski | Jerzy Kwiatkowski (filolog) | Stanisław JakubisiakOceń: Jerzy Mutermilch