Wacław Michał Dulski Dziewulski to postać, która odegrała znaczącą rolę w polskiej nauce i edukacji. Urodził się 29 września 1882 roku w Warszawie, gdzie rozpoczął swoją edukacyjną drogę i rozwijał zainteresowania naukowe. W ciągu swojej kariery zawodowej wyróżnił się jako fizyk oraz wykładowca na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie.
Jako profesor, Dziewulski przyczynił się do rozwoju wiedzy w swoim zakresie, kształcąc kolejne pokolenia studentów. Jego wkład w naukę i kulturę był niezwykle istotny. Zmarł 10 sierpnia 1938 roku w Wilnie, pozostawiając po sobie trwały ślad w polskiej akademickiej historii.
Życiorys
Wacław Dziewulski był synem Eugeniusza i Anieli z domu Krauze. Ukończył V Gimnazjum w Warszawie w 1901 roku. Następnie rozpoczął studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej, które zakończył w 1913 roku. Po ukończeniu nauki podjął pracę jako pracownik naukowy na Uniwersytecie Jagiellońskim, a jego działalność obejmowała również prace w Narodowym Związku Robotniczym.
Po wybuchu I wojny światowej Wacław wstąpił do Legionów Polskich, gdzie służył w 2 baterii 1 pułku artylerii. Jego umiejętności i zaangażowanie zostały docenione, gdy 1 stycznia 1917 roku został mianowany chorążym artylerii. Obok służby wojskowej kontynuował pracę na Uniwersytecie Warszawskim. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, szybko został przyjęty do Wojska Polskiego.
Od września 1919 roku był zatrudniony na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie, gdzie aktywnie uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej. Został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem od 1 czerwca tego samego roku w korpusie oficerów artylerii. W latach 1923–1924 pełnił funkcję oficera rezerwowego 1 pułku artylerii najcięższej w garnizonie Warszawa.
W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Wilno Miasto, mając przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr III, gdzie był „reklamowany na 12 miesięcy”. W 1921 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie oraz był zaangażowany w tworzenie czasopisma „Fizyka i Chemia w Szkole”.
Zmarł 10 sierpnia 1938 roku, a jego ostatnia wola została spełniona, gdy pochowano go 12 sierpnia tego samego roku na cmentarzu Na Rossie w Wilnie. Jego żoną była Janina Molyneux.
Ordery i odznaczenia
Wacław Dziewulski, osoba o znaczących osiągnięciach, został odznaczony wieloma honorowymi wyróżnieniami, które podkreślają jego odwagę oraz wkład w historię. Poniżej przedstawiamy listę jego orderów i odznaczeń:
- Krzyż Niepodległości, przyznany 2 sierpnia 1931 roku,
- Krzyż Walecznych, otrzymany dwukrotnie,
- Złoty Krzyż Zasługi, na który zasłużył 7 listopada 1929 roku.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Adam Glapiński | Ryszard Lewański | Zofia Sokolewicz | Janusz Kindler | Romana Zamenhof | Tadeusz Banachiewicz | Jerzy Mutermilch | Hilary Koprowski | Wacław Werner | Hanna Oktaba | Tomasz Krzeszowski | Jerzy Kwiatkowski (filolog) | Stanisław Jakubisiak | Anna Hillbricht-Ilkowska | Andrzej Skrzypek | Michał Sumiński | Lech Zacher | Jerzy Wojtczak-Szyszkowski | Jan Błoński | Tadeusz KorniłowiczOceń: Wacław Dziewulski