Paweł Karol Gettel, urodzony 25 stycznia 1892 roku w Warszawie, był wybitną postacią w historii Polski, łączącą w sobie pasję do nauczania oraz aktywność w sferze społecznej i samorządowej.
Jego życie zakończyło się 12 września 1974 roku w Poznaniu.
Życiorys
Paweł Gettel był niezwykle wszechstronnie wykształconym człowiekiem, który odbył studia z zakresu matematyki na Politechnice Warszawskiej w latach 1911-1913, a następnie kontynuował swoją edukację na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Warszawskiego przez sześć semestrów, od 1915 do 1918.
W trakcie I wojny światowej pełnił funkcję nauczyciela w kilku gimnazjach w Warszawie oraz w Łukowie. Był również członkiem prezydium tajnej organizacji „Samoobrona Narodowa” od 1916 do 1918 roku, działając w okręgu Łuków. Po zakończeniu wojny, w 1919 roku, brał udział w działalności Milicji Ludowej w rejonie kieleckim, gdzie pełnił rolę referenta werbunkowego w obszarze brzeskim oraz inspektora w mińskim oddziale Związku Strzeleckiego Ziem Wschodnich.
W latach 1919-1920 był aktywnym członkiem Mazurskiego Komitetu Plebiscytowego, a po jego rozwiązaniu kierował Wydziałem Opieki Społecznej, dodatkowo pełniąc funkcję delegata przy Dowództwie 4 Armii. Kolejno pracował w Ministerstwie Pracy i Opieki Społecznej oraz w różnych urzędach wojewódzkich, m.in. w Nowogródku i Kielcach.
Ważnym momentem w jego karierze było objęcie funkcji prezydenta Częstochowy w krótkim okresie od 13 maja 1927 roku do 16 października 1927 roku, jak również prezydentury Kielc w latach 1927-1929. Pełnił także funkcję dyrektora Głównego Urzędu Ubezpieczeń, a w latach 1931-1935 był posłem na Sejm III kadencji wybranym z ramienia BBWR oraz przewodniczącym Komisji Emigracyjnej.
W 1927 roku dołączył do zarządu Polskiego Towarzystwa Emigracyjnego, a w latach trzydziestych odbył podróż do obu Ameryk, gdzie zreorganizował Polskie Towarzystwo Kolonizacyjne oraz aktywnie zajmował się sprawami wychowania polskiej młodzieży za granicą. Był również prezesem Sierszańskich Zakładów Górniczych i prowadził zakłady opiekuńcze.
Podczas II wojny światowej rodzina Gettela była zaangażowana w działalność konspiracyjną, a jego syn Edward poległ w powstaniu warszawskim. Paweł Gettel trafił do niemieckiego obozu pracy. Po wojnie, w 1945 roku, osiedlił się na Pomorzu, później we Wrocławiu, a w 1956 roku ostatecznie przeniósł się do Poznania.
W Poznaniu był aktywnym członkiem parafii ewangelicko-augsburskiej, wnosząc istotny wkład w życie wspólnoty. Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski w 1929 roku, pozostawił po sobie pamięć jako niezwykły działacz społeczny.
Paweł Gettel został pochowany na cmentarzu Miłostowo w Poznaniu w kwaterze ewangelickiej.
Przypisy
- 27.11.1929 r. „za zasługi na polu pracy społecznej i opieki społecznej” M.P. z 1929 r. nr 274, poz. 630
- a b c StanisławS. Zieliński StanisławS., Mały słownik pionierów polskich kolonialnych i morskich : podróżnicy, odkrywcy, zdobywcy, badacze, eksploratorzy, emigranci - pamiętnikarze, działacze i pisarze migracyjni, Warszawa: Inst. Wyd. Ligi Morskiej i Kolonialnej, 1933 r., s. 658
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Jan Lityński | Jerzy Łukaszewicz (polityk) | Bolesław Kotowski | Ludwik Ozjasz Lubliner | Adolf Berman | Marek Piwowarski | Wiktor Leśniewski | Wacław Bliziński | Andrzej Micewski | Adam Poszwiński | Ryszard Fijałkowski | Jan Emanuel Brühl | Krzysztof Krajewski (dyplomata) | Artur Piłka | Antoni Roman | Jerzy Piotr Nowakowski | Wiesław Ksawery Patek | Mariusz Woźniak (dyplomata) | Henryk Stein-Domski | Leszek MoczulskiOceń: Paweł Gettel