Jerzy Łukaszewicz (polityk)

---

Życiorys

Jerzy Łukaszewicz był synem Wacława i Janiny. W młodości zaangażował się w życie organizacji młodzieżowych, co stanowiło fundament jego przyszłej kariery politycznej. Po ukończeniu studiów na Wydziale Historyczno-Socjologicznym Wyższej Szkoły Nauk Społecznych, jego działalność nabrała tempa. Już 29 września 1949 roku dołączył do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, a w kolejnych latach pełnił różne istotne funkcje partyjne.

Od 1961 roku był aktywny w aparacie partyjnym, obejmując między innymi stanowisko I sekretarza Komitetu Dzielnicowego w warszawskiej Woli w latach 1964–1969. Jego kariera polityczna rozwijała się dynamicznie – od 1964 do 1968 roku zajmował stanowisko zastępcy członka Komitetu Centralnego, a w latach 1968–1980 był członkiem KC. Ponadto, w latach 1969–1972 pełnił rolę sekretarza organizacyjnego Komitetu Warszawskiego i w latach 1972–1975 kierował Wydziałem Propagandy, Prasy i Wydawnictw.

W latach 1971–1980 pełnił funkcję sekretarza KC PZPR do spraw prasy i propagandy, a także był posłem na Sejm PRL w trzech ostatnich kadencjach. Dodatkowo udział w najważniejszych ciałach partyjnych potwierdzał jego wpływ na politykę tego okresu – od 1972 do 1981 roku zasiadał w prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu, będąc również członkiem jego Sekretariatu.

Ważnym momentem w karierze Łukaszewicza było jego zbliżenie do Edwarda Gierka. Niestety, w 1980 roku, po zmianach w strukturze partii, został usunięty ze składu Komitetu Centralnego PZPR oraz stracił mandat posła. Na IX Nadzwyczajnym Zjeździe PZPR, który odbył się 15 lipca 1981 roku, został wykluczony z partii. W wyniku działań Rady Państwa PRL w lipcu 1981 roku pozbawiono go również Orderu Sztandaru Pracy I klasy.

W 1981 i 1982 roku, razem z innymi członkami ekipy Gierka, Łukaszewicz był internowany. Po latach, w 1983 roku, odszedł z tego świata, a jego ostatnia droga znalazła swój finał na warszawskich Powązkach Wojskowych, gdzie spoczywa na kwaterze A15-7-27.

Odznaczenia

Jerzy Łukaszewicz, będąc wpływową postacią w polskiej polityce, został odznaczony licznymi wyróżnieniami, które podkreślają jego wkład w życie publiczne oraz zasługi dla kraju i miast. Oto szczegółowa lista jego odznaczeń:

• Order Sztandaru Pracy I klasy, którego pozbawiony został w 1981,
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Srebrny Krzyż Zasługi, przyznany w 1955 roku,
• Medal 10-lecia Polski Ludowej, również z 1955 roku,
• Medal 30-lecia Polski Ludowej, przyznany w 1974 roku,
• Złota odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” z 1964 roku,
• Order Legii Honorowej z Francji,
• Medal jubileuszowy „Trzydziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” (ZSRR, 1975),
• Medal 90-lecia urodzin Georgi Dymitrowa z Bułgarii (1972),
• inne odznaczenia.

Wszystkie te odznaczenia są świadectwem jego zaangażowania w sprawy narodowe oraz międzynarodowe, a także dowodem uznania, jakie zyskał zarówno w Polsce, jak i poza jej granicami.

---

Oceń: Jerzy Łukaszewicz (polityk)

---