Adam Poszwiński

---

Wczesne lata

Adam Poszwiński, pomimo że przyszedł na świat w stolicy Polski, spędził swoje wczesne lata we Włocławku. W tym okresie uczęszczał do różnych szkół, które znajdowały się w Poznaniu oraz Dreźnie, co miało ogromny wpływ na jego późniejsze zainteresowania. Po zakończeniu edukacji w szkole podstawowej, zdecydował się na bardziej zaawansowane kształcenie.

W Berlinie rozpoczął studia z zakresu chemii, jednak jego różnorodne zainteresowania skłoniły go do nauki także ekonomii oraz nauk politycznych. W tym celu wybrał się na uniwersytety w Rostocku i Tybindze, gdzie mógł zgłębiać te dziedziny. Swą formalną edukację zakończył w 1907 roku, co stanowiło zwieńczenie jego intensywnych lat nauki.

Działalność dziennikarska i polityczna

Adam Poszwiński, od 1906 roku, był aktywnym uczestnikiem życia dziennikarskiego, publikując swoje artykuły w renomowanych gazetach, takich jak „Orędownik” oraz „Kurier Poznański”. Jego kariera zawodowa nabrała tempa w 1907 roku, kiedy to objął funkcję redaktora naczelnego w poznańskiej gazecie „Praca”. Już rok później, w 1908 roku, przyjął propozycję kierowania inowrocławskim „Dziennikiem Kujawskim”, gdzie pracował aż do 1917 roku. W trakcie tego okresu był również członkiem Towarzystwa Dziennikarzy i Literatów z siedzibą w Poznaniu.

W swoim życiu politycznym Poszwiński opowiadał się za wartościami chrześcijańsko-demokratycznymi. Był członkiem Rady Głównej Ligi Narodowej, a w 1914 roku uczestniczył w zjeździe LN, który odbył się w Wiedniu. Działał w organizacjach niepodległościowych, szczególnie w Kujawach, gdzie brał aktywny udział w wydarzeniach poprzedzających wybuch powstania wielkopolskiego. W czasie I wojny światowej pełnił funkcję przewodniczącego inowrocławskiego Koła Towarzyskiego, a od 1916 roku zasiadał w Tajnym Międzypartyjnym Komitecie Obywatelskim.

Następnie, jako członek Komisariatu Naczelnej Rady Ludowej, współpracował m.in. z Wojciechem Korfantym oraz księdzem Stanisławem Adamskim. Jego działalność była niezwykle ważna dla regionu i 7 maja 1919 roku dokonał uroczystego otwarcia Uniwersytetu Poznańskiego, co było istotnym wydarzeniem w historii miasta. W okresie międzywojennym pełnił funkcję podsekretarza stanu w rządzie polskim, a także prowadził działalność wydawniczą na czołowej pozycji, kierując spółką akcyjną, która wydawała m.in. „Głos Pomorski”, „Gazetę Pomorską” oraz „Weichsel Post”.

Rok 1927 przyniósł mu przeprowadzkę do Poznania, gdzie został redaktorem „Świata Kupieckiego”, a później również „Dziennika Poznańskiego” i „Dziennika Bydgoskiego”. W latach 30. jego twórczość wzbogaciła się o kilka wspomnień, takich jak „Z walk o Uniwersytet w Poznaniu” oraz „Pamięci księdza Piotra Wawrzyniaka”. Niestety, działalność Poszwińskiego została przerwana wkrótce przed wybuchem II wojny światowej, co zamknęło ważny rozdział w historii polskiego dziennikarstwa i polityki.

Śmierć

Po okupacji Polski przez Niemców, Adam Poszwiński został aresztowany, lecz wkrótce uwolniony. Nie trwając długo, podjął działalność na rzecz niepodległości. Był zaangażowany jako jeden z członków organizacji „Ojczyzna”, a także pełnił funkcję kierownika Wydziału Gospodarki w biurze Delegatury Rządu.

9 września 1941 roku ponownie aresztowało go gestapo. Został przewieziony do Fortu VII w Poznaniu, gdzie najprawdopodobniej przebywał aż do czerwca 1942 roku. W tym okresie wielokrotnie poddawany był brutalnym przesłuchaniom i torturom. Nie ustalono dokładnej daty jego śmierci, ale są przypuszczenia, że życie stracił w lipcu 1942 roku. Mogło to się stać razem z innymi członkami delegatury.

Jedna z ulic w Poznaniu, znajdująca się na Jeżycach, nosi imię Adama Poszwińskiego, upamiętniając jego wkład w walkę o niepodległość Polski.

---

Oceń: Adam Poszwiński

---