Nadzieja Drucka

---

Życiorys

„Nadzieja Drucka przyszła na świat w Warszawie, która wówczas była częścią Królestwa Polskiego. Była córką Marii z Safonowiczów oraz Sergiusza księcia Druckiego, który pełnił funkcję generała i profesora w Wojskowej Akademii Prawnej. Jej rodzina należy do wpływowego rodu Druckich, mającego bogate tradycje w regionie Litwy. W wieku czterech lat przeniosła się z rodzicami do Petersburga, gdzie w 1914 roku ukończyła prestiżowy Instytut Smolny (ros. Смольный институт благородных девиц, Institut Błagorodnych Diewic).

Po wybuchu I wojny światowej rodzina Drucków osiedliła się w Moskwie. Nadzieja, mimo że zdała egzamin na kierunek medyczny, nie rozpoczęła studiów, decydując się zostać sanitariuszką w Czerwonym Krzyżu. W czasie swojej pracy w pociągu sanitarnym spotkała przyszłego męża, Maurycego, z którym zawarła związek małżeński w listopadzie 1917 roku, również w Moskwie. W sierpniu 1918 roku para osiedliła się w majątku Augustówek, gdzie mieszkali aż do wybuchu II wojny światowej.

W niepodległej Polsce, język polski opanowała szybko, co pozwoliło jej aktywnie zaangażować się w życie literackie oraz społeczne. Była m.in. wiceprzewodniczącą Koła Ziemianek oraz członkiem PCK i Towarzystwa Dobroczynności. Zainicjowała powstanie Towarzystwa Przyjaciół Literatury i Sztuki im. Elizy Orzeszkowej w Grodnie, pełniąc funkcję prezesa przez 12 lat. W jej majątku w Augustówku gościli znani pisarze, tacy jak Dąbrowska, Tuwim, Kaden-Bandrowski, Parandowski oraz Witkacy. Zofia Nałkowska uwieczniła Nadzieję w swoich Dziennikach (tom III: 1918-1929, s. 180–181), a jej mąż stał się inspiracją do stworzenia postaci Zenona Ziembiewicza w powieści Granica.

Razem z mężem organizowali letniska dla ubogiej ludności Grodzieńszczyzny w majątku Augustówek. W latach dwudziestych XX wieku podjęła pierwsze próby twórcze, a jej debiutancka powieść Zwycięstwo wydana w 1925 roku, została przyjęta bardzo pozytywnie. Następna publikacja, Niepotrzebne dzieci, wywołała kontrowersje w środowiskach konserwatywnych. Nadzieja przyjaźniła się z Zofią Nałkowską i od 1930 roku była członkinią PEN-Clubu, utrzymując jednocześnie kontakty z rosyjską emigracją.

W czasach II wojny światowej przebywała na terenach Generalnego Gubernatorstwa, osiedlając się w Warszawie, gdzie utrzymywała się z nauczania języków obcych. Należała do Armii Krajowej i brała czynny udział w powstaniu warszawskim. Po wojnie pozostała w Polsce, a w latach 1945–1947 pracowała w Biurze Odbudowy Stolicy, specjalizując się w literaturze biograficznej. Jej prace były publikowane w różnych wydawnictwach, w tym: Nasza Księgarnia, Wiedza Powszechna, Wydawnictwo Harcerskie Horyzonty, Wydawnictwo MON, oraz Państwowy Instytut Wydawniczy.

Otrzymała liczne odznaczenia, w tym Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. Zmarła w 1986 roku i znalazła wieczny spoczynek na cmentarzu prawosławnym na Woli.

Twórczość

Twórczość Drucka obejmuje wiele fascinujących dzieł, w tym powieści oraz dramaty, które charakteryzują się bogatą treścią i różnorodnością tematów. Oto niektóre z jego najważniejszych publikacji:

• Zwycięstwo, 1925,
• Niepotrzebne dzieci,
• Było ich siedmioro,
• Wąskie ścieżki,
• Mali ludzie (tom nowel),
• Czarodziej z Nantes, Nasza Księgarnia, Warszawa, 1963. (Juliusz Verne),
• Droga do sławy, Nasza Księgarnia, Warszawa, 1961. (Wolfgang Amadeus Mozart),
• Finlandia, Wiedza Powszechna, Warszawa, 1969. (Informator),
• Krzywda, Nasza Księgarnia, Warszawa, 1954,
• Kurs na Słońce. Opowieść o generale Mariuszu Zaruskim, Wydawnictwo Harcerskie, Warszawa, 1969,
• Michel. Dzieciństwo i lata młodzieńcze Michała Glinki, Nasza Księgarnia, 1964. (Michaił Glinka),
• Niedaleki brzeg, Nasza Księgarnia, Warszawa 1973. (powieść dla młodzieży),
• Stanisław Moniuszko. Życie i twórczość, Nasza Księgarnia, Warszawa 1976,
• Szkoła w podziemiu. Z dziejów polskiego tajnego nauczania w latach okupacji hitlerowskiej, Wydawnictwo MON, Warszawa 1973,
• Trzy czwarte… Wspomnienia, PIW, Warszawa 1977. (autobiografia).

Dodatkowo, Drucka jest autorką dramatów, wśród których wyróżniają się:

• Tak nie bywa (powst. ?, sztuka wystawiona w Grodnie 19 V 1931),
• Zamknięte drzwi (powst. ?, sztuka wystawiona w Grodnie 15 XII 1934).

Warto również zaznaczyć, że Drucka przygotowała kilkadziesiąt przekładów literackich, przenosząc teksty z języka rosyjskiego na polski. W jej twórczości znalazły się prace autorów takich jak Iwan Gonczarow, Konstantin Paustowski, Jurij Tynianow oraz Olga Forsz.

---

Oceń: Nadzieja Drucka

---