Chrystian Breslauer, znany polski artysta, przyszedł na świat 12 stycznia 1802 roku w Warszawie. Jego twórczość artystyczna skoncentrowana była głównie na pejzażach, co czyni go jedną z istotnych postaci w historii polskiego malarstwa.
W ciągu swojego życia Breslauer nie tylko tworzył dzieła malarskie, ale również pełnił rolę nauczyciela malarstwa, przekazując swoją pasję i wiedzę młodszym pokoleniom artystów. Zmarł w Warszawie 10 sierpnia 1882 roku, pozostawiając po sobie dziedzictwo, które wciąż inspiruje wielu miłośników sztuki.
Życiorys
Chrystian Breslauer swoją przygodę z rysunkiem rozpoczął w warszawskiej szkole pijarów. W 1820 roku podjął istotny krok, wyjeżdżając do Berlina, gdzie podjął studia w Akademii Sztuk Pięknych. Już w 1829 odwiedził Drezno oraz Paryż, jednak na dłużej osiadł w Düsseldorfie. Tam, aż do 1836 roku, kontynuował swoją edukację artystyczną w tamtejszej Akademii.
W tym okresie kształcił się pod okiem uznanego pejzażysty, jakim był Johann Wilhelm Schirmer, a również nawiązał przyjaźń z takimi artystami jak Andreas Achenbach czy Karl Friedrich Lessing. Jego twórczość zyskała uznanie, co pozwoliło mu wystawiać swoje prace w Berlinie, Düsseldorfie oraz Frankfurcie nad Menem.
Po ukończeniu studiów, artysta podróżował do różnych zakątków Europy, w 1836 roku odwiedzając Finlandię, Norwegię, Szwecję, Tyrol oraz Włochy. Jego fascynacja Norwegią powróciła w 1839 roku, kiedy to podróżował tam w towarzystwie Achenbacha oraz norweskiego malarza Thomasa Fearnleya. Breslauer ponownie odwiedził ten kraj w 1845 roku.
Głównie jednak przebywał w Düsseldorfie, gdzie współpracował z królem Prus, Fryderykiem Wilhelmem IV. Malował obrazy do wnętrz zamku Stolzenfels, usytuowanego nad Renem. W latach 40-tych XVIII wieku brał udział w wystawach w Warszawie, zdobywając w 1841 roku złoty medal za obraz Młyn z okolic Weilburga oraz trzy lata później mały złoty medal za Zachód słońca, dodatkowo otrzymując rządowe stypendium na studia w Włoszech, które odbył w latach 1846–1848. W tym czasie odwiedził m.in. Florencję, Neapol, Palermo oraz Rzym.
Po tych zasłużonych podróżach ustanowił stałe miejsce zamieszkania w Warszawie. W 1848 roku objął stanowisko nauczyciela „rysunku pejzażu” w Szkole Sztuk Pięknych, a w 1856 roku uzyskał nominację na starszego nauczyciela, kształcąc takich artystów jak Wojciech Gerson, Franciszek Kostrzewski, Władysław Malecki oraz Józef Szermentowski.
Breslauer wprowadził nowatorskie studia plenerowe, regularnie wyjeżdżając ze swoimi studentami do Ojcowa oraz na Litwę. W ciągu swojego życia wielokrotnie udawał się do Finlandii, Norwegii oraz do Włoch, co niewątpliwie miało duży wpływ na jego artworks.
Twórczość
„Jego prace przedstawiają romantyczne pejzaże, które emanują nastrojem i są starannie wykonane. Pomimo wyraźnej skłonności do idealizowania natury, był on zwolennikiem bieżących studiów plenerowych. Jego twórczość była widocznie inspirowana szkołą düsseldorfską oraz przez niektórych skandynawskich artystów. Eligiusz Niewiadomski nazwał go mistrzem, który wpłynął na liczne pokolenia pejzażystów.”
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Wojciech Przybylski (reżyser dźwięku) | Teresa Wilbik | Anna Gzyra | Wacław Radwan (1870–1922) | Jerzy Trojan | Aleksandra Woźniak | Henryk Szaro | Andrzej Deskur | Jerzy Petersburski | Nadzieja Drucka | Wojciech Rotowski | Maria Homerska | Katarzyna Skarżanka | Lia Rotbaum | Arieh Bar Lev | Zygmunt Turkow | Anna Dębska | Eleonora Kalkowska | Michał Malinowski (aktor) | Lech CharewiczOceń: Chrystian Breslauer