Tomasz Pryliński, urodzony 24 sierpnia 1847 roku w Warszawie, był wybitnym polskim architektem i konserwatorem zabytków. Jego działalność artystyczna i zawodowa koncentrowała się w Krakowie, gdzie zostawił znaczący ślad w dziedzinie architektury.
Jego życie zakończyło się 15 listopada 1895 roku w Thalkirchen, ale jego dzieła i kompleksowa praca przy zachowaniu polskiego dziedzictwa architektonicznego pozostają inspiracją dla wielu pokoleń.
Życiorys
Wykształcenie Tomasza Prylińskiego rozpoczęło się w Bawarskiej Szkole Politechnicznej w Monachium, gdzie spędził lata 1862–1866. Następnie kontynuował naukę w Zurichu, gdzie w 1869 roku uzyskał dyplom politechniki. Po krótkim pobycie w Belgii, zdecydował się osiedlić w Krakowie w 1872 roku. Rok później, w 1873, brał udział w pracach nad parcelacją gruntów dla Banku Galicyjskiego. Wkrótce potem skupił swoje wysiłki na architekturze oraz budownictwie.
Był pasjonatem renesansowych form architektonicznych i ich kontynuatorem. Warto podkreślić, że był autorem projektu berła, które miasto Kraków ofiarowało Janowi Matejce w 1878 roku. Dodatkowo, wykonał przełomową jak na tamte czasy dokumentację fotograficzną restauracji Zamku Królewskiego na Wawelu.
W latach 1881-1884 prowadził prace konserwatorskie w kościele Wizytek oraz Pałacu Biskupim. Jego wkład w architekturę obejmował również zaprojektowanie sarkofagu Józefa Ignacego Kraszewskiego na Skałce oraz tablicy pamiątkowej ku czci Lucjana Rydla w kościele św. Anny.
Nie tylko działalność zawodowa była dla Prylińskiego istotna – w 1879 roku zawarł związek małżeński z Heleną Kieszkowską, córką Henryka, która, podobnie jak jej bracia: Czesław, Bogusław i Jacek, odegrała ważną rolę w jego życiu. Po jego śmierci, spoczął w grobowcu rodzinnym Kieszkowskich i Prylińskich, znajdującym się na cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Projekt grobowca opracował Zygmunt Langman w kwaterze IX południe.
Ważniejsze prace
Ważniejsze prace Tomasza Prylińskiego obejmują szereg znaczących projektów architektonicznych.
- Restauracja i nadbudowa piętra domu rodzinnego Jana Matejki znajdującego się w Krakowie przy ul. Floriańskiej 41,
- Restauracja krakowskich Sukiennic z lat 1875-1879,
- Projekt gmachu Towarzystwa Ubezpieczeń, znanego jako „Florianka”, zrealizowany przy ulicy Basztowej w Krakowie (1879),
- Dom Ubogich im. Helclów, ul. Helclów 2 w Krakowie (1884),
- Projekt kasyna wojskowego w Krakowie,
- Restauracja katedry w Przemyślu, w tym ołtarza głównego,
- Projekt pawilonu browaru okocimskiego na wystawie lwowskiej (1894),
- Restauracja fasady kościoła Ofiarowania NMP w Wadowicach w stylu neobarokowym, datowana na koniec XIX wieku,
- Dom rodziny Janikowskich przy ul. Basztowej 4 w Krakowie (1878),
- Willa Domańskich znajdująca się w Rudawie przy ul. A. Domańskiej 19 (1896).
Pozostali ludzie w kategorii "Inżynieria i technologie":
Henryk Czopowski | Stanisław Kaczanowski | Longin Majdecki | Izrael Abraham Staffel | Tadeusz Brudziński | Kazimierz Kleczkowski | Bronisław Colonna-Czosnowski | Andrzej Neimitz | Jadwiga Habela | Krzysztof Tauszyński | Stanisław Pogórski | Andrzej Wierciak | Krzysztof Pujdak | Adam Woźniak (inżynier) | Stefan Sienicki (1897–1970) | Robert Szajer | Gustaw Budzyński | Narcyz Szwedziński | Michał Przyrembel | Czesław PrzybylskiOceń: Tomasz Pryliński