Jan Grzywiński

Wojsko i służby mundurowe

Jan Grzywiński, urodzony 4 listopada 1893 roku w Warszawie, był wybitnym porucznikiem artylerii Wojska Polskiego. Jego życie, które zakończyło się tragicznie pomiędzy 4 a 7 kwietnia 1940 roku w Katyniu, na zawsze pozostanie w pamięci jako przykład pasji patriotycznej i zaangażowania w walkę o niepodległość Polski.

Grzywiński był nie tylko żołnierzem, ale również aktywnym działaczem niepodległościowym, który z dumą służył swojej ojczyźnie w trudnych czasach.

Jego odwaga i poświęcenie zostały docenione poprzez przyznanie mu Orderu Virtuti Militari, co stanowi dowód jego niezwykłych osiągnięć militarnych i pełnego oddania dla Polski. Niestety, stał się on jedną z wielu ofiar zbrodni katyńskiej, która miała tragiczne konsekwencje dla Polski i jej obywateli.

Życiorys

Jan Grzywiński urodził się 4 listopada 1893 roku w stolicy Polski, Warszawie, w rodzinie Stanisława i Zofii z Zarzeckich. W 1915 roku dołączył do organizacji „Sokół”, która miała na celu wspieranie patriotyzmu oraz przygotowanie młodzieży do obrony ojczyzny. Grzywiński kontynuował swoją edukację, studiując w Akademii Górniczej w Jekaterynburgu, co stanowiło ważny element jego kręgu zawodowego i militarnego.

W majowym dniu 1919 r. wstąpił do 5 Dywizji Strzelców Polskich, gdzie zaangażował się w walki przeciw bolszewikom. Wiosną 1920 roku, po powrocie do kraju, został przydzielony do 2 pułku artylerii polowej, który później przekształcono w 16 pułk artylerii polowej Syberyjskiej Brygady Piechoty. Brał udział w zaciętych starciach podczas wojny polsko-bolszewickiej, co miało duże znaczenie dla jego dalszej kariery wojskowej.

Po zakończeniu działań wojennych, Grzywiński ukończył w 1921 roku Szkołę Podchorążych Artylerii w Poznaniu. W 1922 roku został mianowany podporucznikiem. Jako oficer rezerwy, Grzywiński pozostał w służbie czynnej i został przypisany do 30 pułku artylerii polowej we Włodawie. Dnia 8 stycznia 1924 roku zatwierdzono go w stopniu porucznika rezerwy z datą starszeństwa na 1 czerwca 1920 i 7. lokatą w korpusie oficerów artylerii.

W dniu 23 sierpnia 1924 Grzywiński został przemianowany na oficera zawodowego w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1920 oraz 45. lokatą w korpusie oficerów artylerii. W tym samym roku przeniesiono go z macierzystego pułku do Oficerskiej Szkoły Topografów, gdzie mógł rozwijać swoje umiejętności. Następnie, kontynuował służbę w 30 pułku artylerii polowej, który 31 grudnia 1931 roku przekształcono w 30 pułk artylerii lekkiej.

W marcu 1934 roku, Grzywiński został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr IX. Z dniem 31 lipca 1934 roku przeszedł w stan spoczynku. Niestety, 4 listopada 1939 roku przybył do Obozu NKWD w Kozielsku, a w dniach 3-5 kwietnia 1940 roku został przekazany do dyspozycji naczelnika Zarządu NKWD Obwodu Smoleńskiego. Między 4 a 7 kwietnia 1940 roku zginął tragicznie w Katyniu, gdzie również został pochowany.

Po wielu latach, w 28 lipca 2000 roku, jego szczątki spoczęły na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu, a 5 października 2007 roku minister obrony narodowej Aleksander Szczygło nadał mu pośmiertnie stopień kapitana. Uroczyste ogłoszenie awansu odbyło się 9 listopada 2007 roku w Warszawie w trakcie ceremonii „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Co więcej, w 1929 roku Jan Grzywiński zawarł związek małżeński, co również stanowi ważny element jego życiorysu.

Ordery i odznaczenia

Jan Grzywiński, w swoim życiu, odegrał istotną rolę w historii, a jego poświęcenie zostało uhonorowane szeregiem odznaczeń i wyróżnień. Poniżej przedstawiamy listę jego najważniejszych odznaczeń:

  • Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 7789 – przyznany 22 czerwca 1922,
  • Krzyż Walecznych – przyznanie tego odznaczenia miało miejsce trzykrotnie,
  • Medal Niepodległości – nadany 2 sierpnia 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”,
  • Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921,
  • Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
  • Medal Zwycięstwa.

Przypisy

  1. Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 05.10.2007 r. w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  2. Убиты в Катыни 2015, s. 263.
  3. Księga Cmentarna Katynia 2000, s. 191.
  4. Rocznik Oficerski 1932, s. 199.
  5. Rocznik Oficerski 1932, s. 698.
  6. Rocznik Oficerski 1924, s. 693, 753.
  7. Dz. Pers. MSWojsk., Nr 14 z 22 grudnia 1934, s. 282.
  8. Dz. Pers. MSWojsk., Nr 10 z 30 marca 1934, s. 135.
  9. Rocznik Oficerski 1928, s. 404, 477.
  10. Dz. Pers. MSWojsk., Nr 85 z 27 sierpnia 1924, s. 485.
  11. Dz. Pers. MSWojsk., Nr 27 z 19 sierpnia 1922, s. 615.
  12. Kolekcja, s. 1.
  13. Kolekcja, s. 2, 4.
  14. Kolekcja, s. 3.
  15. Rocznik Oficerski 1923, s. 665, 706, 774, 858, 1648.
  16. Rocznik Oficerski 1923, s. 774.
  17. Rocznik Oficerski 1923, s. 858.
  18. Polak (red.) 1991, s. 48.

Oceń: Jan Grzywiński

★★★★★
Średnia ocena:4.54 Liczba ocen:12