Marcin Wicha

---

Życiorys

Marcin Wicha to autor o bogatym dorobku literackim, który urodził się w rodzinie o żydowskich korzeniach, będąc synem architekta Piotra Wichy (1946–2006) oraz Joanny Rabanowskiej-Wichy (1946–2015). Jego rodzina ma głębokie korzenie, a dziadkami pisarza byli Władysław Wicha od strony ojca oraz Jan Rabanowski ze strony matki.

Wicha zdobył nagrodę Paszportu „Polityki” w 2017 roku, wyróżniając się w kategorii literackiej. W 2018 roku jego esej zatytułowany „Rzeczy, których nie wyrzuciłem” przyniósł mu nominację do Nagrody Literackiej Gdynia oraz zdobycie prestiżowej Nagrody Literackiej „Nike” oraz Nagrody Literackiej im. Witolda Gombrowicza. Jego twórczość literacka nie przestaje zyskiwać uznania, gdyż w 2022 roku został nominowany do Nagrody Literackiej „Nike” za książkę „Kierunek zwiedzania”, zdobywając również Nagrodę im. Andrzeja Siemka.

Oprócz działalności literackiej, Marcin Wicha zajmuje się grafiką, projektując okładki książek, plakaty oraz inne materiały graficzne. W ciągu wielu lat był autorem komentarzy rysunkowych w „Tygodniku Powszechnym”. Dziś współpracuje z wieloma publikacjami, takimi jak „Charaktery” oraz „Gazeta Wyborcza”, znany z kreatywnego podejścia do sztuki graficznej i literackiej.

Publikacje

Dla młodszych czytelników, Marcin Wicha przygotował kilka niezwykłych książek, które cieszą się dużą popularnością. Jako pierwszy należy wspomnieć o „Klara: proszę tego nie czytać”, którą wydało Wydawnictwo Czarna Owieczka w Warszawie w 2011 roku. Następnie, w 2013 roku, Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak” opublikował „Łysol i Strusia: Lekcje niegrzeczności”, a rok później tę samą oficynę wydała „Bolek i Lolek: genialni detektywi”. Kolejną pozycją jest „Niezwykła historia Sebastiana Van Pirka” wydana przez Wydawnictwo Egmont Polska w Warszawie w 2018 roku. W 2019 pojawiła się kolejna pozycja dla młodych czytelników: „Wielka księga Klary”, wydana przez Wydawnictwo Mamania.

W dziedzinie literatury eseistycznej Marcin Wicha również odgrywa znaczącą rolę. Począwszy od dzieła „Jak przestałem kochać design”, wydanego w 2015 roku przez Wydawnictwo Karakter w Krakowie, autor ten zyskał uznawanie szerokiego grona odbiorców. Następnym istotnym krokiem były „Rzeczy, których nie wyrzuciłem” z 2017 roku, również wydane przez tę samą krakowską oficynę. W 2021 roku ukazało się kolejne dzieło eseistyczne zatytułowane „Kierunek zwiedzania”, wzbogacające ofertę wydawniczą Karakter.

Marcin Wicha zasłynął także jako twórca zbiorów felietonów. Jego publikacja „Nic drobniej nie będzie”, wydana w 2022 roku przez Wydawnictwo Karakter, zdobyła uznanie czytelników i krytyków. Każda jego praca świadczy o wyjątkowym stylu pisania, łączącym literacką głębię z przystępnością tekstu.

---

Oceń: Marcin Wicha

---