Zygmunt Listkiewicz

---

Życiorys

W 1951 roku Zygmunt Listkiewicz zakończył edukację w Liceum im. gen. Józefa Sowińskiego w Warszawie. Następnie, w 1955 roku, obronił dyplom na PWST w Warszawie. W ciągu następnych dziesięciu lat, od 1958 do 1968, pełnił rolę wykładowcy na tej samej uczelni.

W trakcie swojej kariery artystycznej występował na przeróżnych scenach teatrów warszawskich, wśród których można wymienić:

• Teatr Nowej Warszawy,
• Teatr Polski w Warszawie,
• Praski Teatr Ludowy w Warszawie,
• Teatr Ludowy w Warszawie,
• Teatr Nowy w Warszawie,
• Teatr na Woli w Warszawie,
• Teatr na Targówku w Warszawie.

Filmografia

Filmografia Zygmunta Listkiewicza jest bogata w różnorodne role, w które wcielał się przez lata swojej kariery. Oto przegląd jego najważniejszych osiągnięć na ekranie:

• 1953: Trzy opowieści − Stefan „Franek” Korsak (cz. 1),
• 1955: Godziny nadziei,
• 1956: Człowiek na torze − mechanik Stanisław Zapora,
• 1956: Cień − członek bandy „Malutkiego”,
• 1957: Eroica − kapral prowadzący musztrę,
• 1960: Zezowate szczęście − sierżant, którego Piszczyk pyta o drogę do Zegrza,
• 1960: Ostrożnie Yeti − kelner wznoszący toast za zdrowie yeti,
• 1961: Samson,
• 1963: Milczenie − lekarz,
• 1963: Gdzie jest generał… − kapral Wydrzyński,
• 1964: Spotkanie ze szpiegiem − porucznik Koleba,
• 1964: Przerwany lot,
• 1964: Nieznany,
• 1965: Podziemny front − radiotelegrafista AL (odc. 5 i 6),
• 1966: Kochajmy syrenki − kapral,
• 1975: Dyrektorzy (odc. 6),
• 1976: Polskie drogi (odc. 6),
• 1976: Dźwig − sekretarz odznaczający robotników,
• 1978: Układ krążenia − członek Okręgowej Komisji Kontroli Zawodowej (odc. 2),
• 1987: Dorastanie (odc. 4),
• 1988: Pole niczyje − Wiecheć.

Każda z tych ról przyczyniła się do ugruntowania jego pozycji w polskim kinie, prezentując talent aktorski i umiejętność kreowania różnorodnych postaci.

Dubbing

Zygmunt Listkiewicz jest znanym artystą dubbingowym, którego prace obejmują wiele znaczących ról w polskim kinie. Poniżej przedstawiamy niektóre z jego najbardziej wyróżniających się wystąpień:

• 1973: królowa Elżbieta − Renard,
• 1959: dwunastu gniewnych ludzi − ławnik nr 11 (pierwsza wersja dubbingowa),
• 1958: diabelski wynalazek − profesor Thomas Roch.

Teatr Telewizji

Artysta był aktywnym uczestnikiem Teatru Telewizji, gdzie wystąpił w wielu spektaklach, które zdobyły uznanie widzów. W swojej bogatej karierze zagrał różnorodne role, które przyczyniły się do jego uznania jako utalentowanego aktora.

Wśród jego osiągnięć można wymienić postać Witka, którą zinterpretował w spektaklu „Notes” z 1968 roku. Ta rola z pewnością zyskała wielu zwolenników i odcisnęła swoje piętno w historii telewizyjnego teatru.

Dodatkowo, w 1977 roku zagrał Diona Czarnagui w sztuce „Satysfakcja po abchasku”. Obie te produkcje są doskonałymi przykładami jego wszechstronności oraz umiejętności przekazywania emocji na ekranie.

Nagrody i odznaczenia

Lista osiągnięć i wyróżnień Zygmunta Listkiewicza jest naprawdę imponująca. Wśród jego nagród znajduje się Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego, przyznana w 1967 roku, co podkreśla jego znaczący wkład w rozwój kultury narodowej.

Dodatkowo, w 1975 roku otrzymał tytuł Zasłużonego Działacza Kultury, co jest kolejnym dowodem na jego wpływ w dziedzinie sztuki i kultury.

---

Oceń: Zygmunt Listkiewicz

---