Ludwik Straszewicz (ekonomista)

Był synem Bohdana Straszewicza, dziennikarza i publicysty, oraz wnukiem o tym samym imieniu. Swoje dzieciństwo i młodzieńcze lata spędził w Warszawie, gdzie kształcił się w gimnazjum im. Stefana Batorego. W 1935 roku rozpoczął studia na Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. Niestety, jego edukacja została przerwana przez II wojnę światową, jednak w 1945 roku obronił pracę magisterską z zakresu ekonomii.

Po wojnie Straszewicz przeniósł się do Wrocławia, gdzie pełnił funkcje w Regionalnej Dyrekcji Planowania Przestrzennego oraz w Wojewódzkiej Komisji Planowania Gospodarczego. W 1949 roku obronił rozprawę doktorską, co otworzyło mu drzwi do kariery akademickiej w Instytucie Geografii Uniwersytetu Wrocławskiego. W 1952 roku osiedlił się w Łodzi, gdzie przyjął stanowisko kierownika Pracowni Planów Regionalnych, a już w 1956 roku rozpoczął współpracę z Uniwersytetem Łódzkim.

W 1957 roku Straszewicz został docentem i kierownikiem Katedry Geografii Ekonomicznej UŁ. W ciągu swojego dorobku akademickiego kształtał kadry naukowe, a trzech jego uczniów, w tym Stanisław Liszewski oraz Tadeusz Marszał, uzyskało tytuły profesorskie. Jego prace obejmowały również nauczanie na kilku francuskich rynkach akademickich, takich jak Sorbona i Uniwersytet Lyon II, gdzie za swoje osiągnięcia został odznaczony orderem Palm Akademickich (Ordre des Palmes Académiques).

Specjalizował się w geografii ekonomicznej oraz planowaniu przestrzennym, co umożliwiło mu stworzenie łódzkiego ośrodka geografii społeczno-ekonomicznej. Straszewicz zdobył uznanie jako ekspert w obszarze geografii przemysłu włókienniczego oraz badacz geografii gospodarczej regionu Łodzi i całego środkowego obszaru Polski. Był autorem wielu prac naukowych, w tym monografii geograficznych oraz regionalnych atlasów dedykowanych województwu łódzkiemu.

Ludwik Straszewicz również aktywnie angażował się w działalność towarzystw naukowych, pełniąc funkcje w Towarzystwie Urbanistów Polskich oraz Polskim Towarzystwie Geograficznym. Był inicjatorem Międzynarodowej Stałej Grupy Roboczej Geografii Włókiennictwa, współpracując z licznymi instytucjami naukowymi w Polsce oraz za granicą.

Zmarł 28 grudnia 1987 roku i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 219-6-7).