Krzysztof Jaworowski

---

Życiorys

Krzysztof Jaworowski rozpoczął swoją edukację, kończąc w 1955 roku VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana w Warszawie. Po ukończeniu liceum, podjął studia na Wydziale Geologii Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie pod okiem prof. Edwarda Passendorfera napisał i obronił pracę magisterską na temat jurajskich i kredowych formacji okolic Radomska w 1961 roku. Tego samego roku nawiązał współpracę z Państwowym Instytutem Geologicznym, który wówczas funkcjonował jako Instytut Geologiczny.

W 1972 roku uzyskał stopień doktora, broniąc pracy na temat sedymentacji mułowców ludlowu w Niżu Polskim. Jego promotorem był prof. Stanisław Dżułyński. W 1978 roku Jaworowski habilitował się, opierając swoją pracę na temacie transgresji morza kambryjskiego w północnej Polsce. Jego osiągnięcia naukowe zostały docenione tytułem profesora, który otrzymał w 1989 roku.

Badania Jaworowskiego koncentrowały się na budowie geologicznej północnej Polski oraz Podlasia. Był zaangażowany w projektowanie głębokich wierceń oraz kierowanie badaniami podłoża w zachodniej części syneklizy perybałtyckiej. Rozwijał również badania stratygrafii jury i syluru oraz sedymentologii dolnego paleozoiku w regionie Niżu Polskiego. Jego prace sedymentologiczne wiązały się z poszukiwaniami złóż ropy naftowej i gazu ziemnego w osadach kambryjskich, a także rud uranu w osadach triasowych i bursztynów w osadach trzeciorzędowych.

W trakcie współpracy z Instytutem Geologicznym oraz Polską Akademią Nauk, jak i Akademią Nauk ZSRR, badał granicę między kambr a prekambrem. W 1967 roku odbył praktykę w Charkowie w ZSRR, w prowincji specjalizującej się w poszukiwaniach ropy i gazu, a w 1980 roku uczestniczył w badaniach w laboratorium sedymentologicznym w AGIP w Mediolanie, we Włoszech.

W 1982 roku Jaworowski został zastępcą dyrektora Instytutu Geologicznego, a w 1989 objął stanowisko dyrektora Państwowego Instytutu Geologicznego, które piastował aż do 1994 roku. Jako uznany specjalista, uczestniczył w licznych międzynarodowych kongresach i konferencjach geologicznych i sedymentologicznych. W latach 1985–1988 reprezentował Polskę w Radzie Pełnomocników Międzynarodowego Porozumienia Intergeoneftegaz RWPG, a także przewodniczył Polskiemu Komitetowi Organizacyjnemu XIII Międzynarodowego Kongresu Karbonu i Permu.

Jest aktywnym członkiem rozmaitych organizacji zawodowych, w tym Polskiego Towarzystwa Geologicznego od 1962 roku. Był też członkiem Komitetu Nauk Geologicznych PAN, Rady Naukowej Instytutu Nauk Geologicznych PAN, Instytutu Paleobiologii PAN od 1993 roku, a także międzynarodowych komisji, takich jak Commission for the Geological Map of the World (UNESCO) od 1991 roku oraz Permanent Committee of the International Carboniferous-Permian Congresses od 1993 roku. Jego wpływ w dziedzinie nauk geologicznych podkreśla także działalność w Radzie Geologicznej przy Ministrze Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa w latach 1993-1994, a także długoletnia obecność w Radzie Naukowej Państwowego Instytutu Geologicznego, której przez wiele kadencji był przewodniczącym od 1986 roku.

Odznaczenia i nagrody

Krzysztof Jaworowski to postać, która w znaczący sposób przyczyniła się do rozwoju nauk geologicznych w Polsce. W roku 1970 został uhonorowany zespołową Nagrodą Prezesa Centralnego Urzędu Geologii. Zaledwie dekadę później, w 1980 roku, otrzymał Nagrodę Naukową im. Wawrzyńca Teisseyre’a, przyznawaną przez Wydział Nauk o Ziemi i Nauk Górniczych Polskiej Akademii Nauk.

W swoich osiągnięciach Jaworowski może pochwalić się również licznymi odznaczeniami. W 1985 roku zdobył Złoty Krzyż Zasługi, co stanowi wyraz uznania jego wkładu w rozwój geologii. Nieprzerwanie ukazywała się jego wartość w środowisku naukowym, co potwierdza przyznane mu w 1995 roku Złotej Odznaki „Zasłużony dla polskiej geologii”. Co więcej, w 1985 roku uzyskał stopień Dyrektora Górniczego I Stopnia, aby w 1991 roku otrzymać awans na Generalnego Dyrektora Górniczego III Stopnia.

---

Oceń: Krzysztof Jaworowski

---