Krzysztof Łączyński, urodzony 6 lutego 1951 roku w Warszawie, jest postacią znaną w kręgach opozycji demokratycznej w Polsce Ludowej. Jego działalność na rzecz wolności i demokracji miała istotne znaczenie dla przemian, jakie miały miejsce w kraju na przełomie lat 80. i 90.
Po 1990 roku, kiedy to Polska zyskała nową, demokratyczną rzeczywistość, Łączyński zaangażował się w funkcje urzędnicze, pełniąc rolę w strukturach państwowych, co podkreśla jego dalsze zaangażowanie w życie publiczne kraju.
Życiorys
„Krzysztof Łączyński jest absolwentem VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie, ukończonego w 1968 roku. W młodości aktywnie uczestniczył w działalności środowiska „Gromady Włóczęgów” w ramach 1 Warszawskiej Drużyny Harcerskiej „Czarna Jedynka”. W czasie protestów, które miały miejsce w Radomiu oraz Ursusie w czerwcu 1976 roku, angażował się w pomoc osobom represjonowanym.
Był współpracownikiem Komitetu Obrony Robotników, a także Komitetu Samoobrony Społecznej „KOR”. Związał się z wydawnictwami drugiego obiegu, takimi jak „Głos” oraz „Krąg”, będąc jednocześnie członkiem redakcji „Głosu”. W 1981 roku podjął pracę jako etatowy pracownik Regionu Mazowsze NSZZ „Solidarność”. Na początku stanu wojennego był jednym z organizatorów bazy wydawniczej dla tygodnika „Wola”.
W 1982 roku został aresztowany podczas transportu znacznej ilości nielegalnych publikacji, takich jak „Przetrwanie” oraz „Wiadomości”. Po osadzeniu w Areszcie Śledczym przy ul. Rakowieckiej w Warszawie, został zwolniony w tym samym roku. W latach 1977-1989 był obiektem rozpracowania przez Służbę Bezpieczeństwa i figurował w sprawie operacyjnego rozpracowania (SOR) o kryptonimie „Filolog”. Jego teksty publikowane w drugim obiegu znalazły się w antologii pt. Głos niepodległości: wybór publicystyki środowiska czasopisma „Głos” 1977–1989, która ukazała się w Krakowie w 2016 roku (ISBN 978-83-7553-215-9).
Po 1990 roku Łączyński pracował m.in. w Najwyższej Izbie Kontroli. W 1992 roku został funkcjonariuszem Urzędu Ochrony Państwa i bliskim współpracownikiem Antoniego Macierewicza. W 2007 roku pełnił funkcję dyrektora gabinetu szefa Służby Kontrwywiadu Wojskowego, a w latach 2007-2008 zasiadał w Komisji Weryfikacyjnej Wojskowych Służb Informacyjnych. Od 2015 roku był doradcą w gabinecie politycznym Ministra Obrony Narodowej, a w 2017 roku objął stanowisko szefa gabinetu politycznego MON.
Odznaczenia
Krzysztof Łączyński został uhonorowany prestiżowymi odznaczeniami, które odzwierciedlają jego zasługi i oddanie dla kraju. Wśród najważniejszych wyróżnień znalazły się:
- Krzyż Wolności i Solidarności (2018),
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2019).
Przypisy
- Odznaczenia dla byłych działaczy opozycji demokratycznej. prezydent.pl, 15.04.2019 r. [dostęp 10.08.2021 r.]
- Nie tylko szef gabinetu politycznego. Ciche zmiany w otoczeniu Macierewicza. tvn24.pl, 23.08.2017 r. [dostęp 10.08.2021 r.]
- Komunikat MON. gov.pl, 06.02.2017 r. [dostęp 10.08.2021 r.]
- Krzysztof Łączyński. Biografia w słowniku „Niezależni dla kultury”. slownik-niezaleznidlakultury.pl. [dostęp 10.08.2021 r.]
- Polska Solidarna. Drugi ciągłe bez cenzury. „Głos: niezależny miesięcznik społeczno-polityczny”. sowiniec.com.pl. [dostęp 11.08.2021 r.]
- Wojciech Rylski: Absolwenci Reytana 1968. wne.uw.edu.pl. [dostęp 10.08.2021 r.]
- Krzysztof Kosiński. Ireneusz Gugulski (1935–1989). Nauczyciel (przyczynek do historii inteligencji w PRL). „Komunizm: system–ludzie–dokumentacja”. 7, s. 147, 2018. Lublin: Instytut Pamięci Narodowej. OCLC 1050838899. [dostęp 10.08.2021 r.]
- Wojciech Fałkowski. „Czarna Jedynka”. Niezależna drużyna harcerska w PRL. „Biuletyn Instytutu Pamięci Narodowej”. Nr 8–9 (67–68), 2006, s. 125–126. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej. ISSN 1641-9561. [dostęp 10.08.2021 r.]
- a b Krzysztof Łączyński. katalog.nukat.edu.pl. [dostęp 20.08.2021 r.]
- a b c d Krzysztof Łączyński. Krzyż Wolności i Solidarności. Lista osób odznaczonych. odznaczeni-kwis.ipn.gov.pl. [dostęp 10.08.2021 r.]
- a b Krzysztof Łączyński. Dane osoby z katalogu osób rozpracowywanych. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 10.08.2021 r.]
- Skład Komisji Weryfikacyjnej WSI z 2006 i 2007 r.. hfhrpol.waw.pl, 25.11.2008 r. [dostęp 10.08.2021 r.]
- Komisja Weryfikacyjna ds. WSI kończy działalność. wprost.pl, 30.06.2008 r. [dostęp 10.08.2021 r.]
- Sławomir Cenckiewicz, Piotr Gontarczyk: SB a Lech Wałęsa. Przyczynek do biografii. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2008, s. 197. ISBN 978-83-60464-74-8.
- Zawiadomienia do prokuratury o nieprawdziwych informacjach w oświadczeniach weryfikacyjnych WSI. money.pl, 29.03.2007 r. [dostęp 11.08.2021 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Piotr Mazurek | Paweł Dobrowolski | Maria Temkin | Maria Dmochowska | Władysław Bentkowski | Zofia Romaszewska | Stanisław Skowroński (dziennikarz) | Adam Kobieracki | Krzysztof Czabański | Stefan Jędrychowski | Antoni Wąsik | Antoni Łabęcki | Kazimierz Dublasiewicz | Sławomir Kretkowski | Leon Hajkis | Zbigniew Stypułkowski | Krzysztof Suprowicz | Wojciech Janicki | Henryk Napiórkowski | Ignacy Borkowski-BirencwajgOceń: Krzysztof Łączyński