Kazimiera Teofila Muszałówna, urodzona 5 kwietnia 1902 roku w Warszawie, a zmarła 15 września 1980 roku w tym samym mieście, stanowi wyjątkową postać w polskim dziennikarstwie i sporcie.
Była nie tylko utalentowaną publicystką, ale także dziennikarką oraz aktywną działaczką sportową. Jej wkład w rozwój dziennikarstwa sportowego w Polsce jest nie do przecenienia, gdyż była jedną z pierwszych kobiet, które podjęły się tego zawodu w naszym kraju.
Życiorys
Kazimiera Muszałówna przyszła na świat w rodzinie Władysława i Kazimiery z Dzieweczyńskich. W latach 1916-1920 aktywnie uczestniczyła w pracy harcerskiej, co miało istotny wpływ na jej późniejsze zaangażowanie społeczne. W trakcie wojny polsko-bolszewickiej pełniła rolę sanitariuszki w szeregach 2 Brygady Jazdy, co pokazuje jej oddanie dla kraju w trudnych czasach.
Po zakończeniu edukacji w szkole średniej Kazimiera złożyła egzamin dojrzałości, co otworzyło jej drzwi do dalszego kształcenia. Studiowała na wydziale społecznym oraz finansowo-ekonomicznym w warszawskiej Szkole Nauk Politycznych, a następnie rozpoczęła karierę dziennikarską. W roku 1925 założyła Agencję Sportowo-Telegraficzną „Centrosport”, która jako jedyna w Polsce specjalizowała się w tematyce sportowej. Agencja działała do 1939 roku, stając się ważnym punktem w polskim krajobrazie medialnym.
W trakcie swojej kariery Kazimiera została sekretarzem generalnym Rady Naukowej Wychowania Fizycznego, a także aktywnie angażowała się w różne organizacje, takie jak Junactwo, Harcerstwo Polskie oraz Polski Związek Towarzystw Wioślarskich, Lekkoatletyczny i Narciarski. Była także członkiem Związku Polskich Zawodników Sportowych oraz Aeroklubu Akademickiego, a jej działalność obejmowała również współpracę z Syndykatem Dziennikarzy Warszawskich i Stowarzyszeniem Kobiet z Wyższym Wykształceniem.
Jej twórczość dziennikarska była szeroko umiejscowiona w publicystyce – publikowała artykuły i felietony w takich tytułach jak „Bluszcz”, „Kobieta Współczesna”, „Ilustrowany Kurier Codzienny”, „Epoka”, „Kurier Poranny” oraz „Start”. Ostatnie z wymienionych, czasopismo dla kobiet, wychodziło w latach 1927-1936, a Kazimiera redagowała je do roku 1935. Jako dziennikarka brała udział w wielu kluczowych wydarzeniach sportowych, a jej bezpośrednie komentarze z olimpiady w Berlinie na zawsze zapisały się w historii polskiego sportu.
Za swoje aktywne zaangażowanie społeczne Kazimiera Muszałówna została w okresie przedwojennym odznaczona Krzyżem Zasługi. Po 1945 roku związała się z redakcją „Życia Warszawy”, gdzie prowadziła dział popularnonaukowy, a także tłumaczyła różne publikacje z języka angielskiego.
Kazimiera Muszałówna zmarła 15 września 1980 roku i została pochowana na cmentarzu Bródnowskim (kwatera 15F-3-25/26).
Twórczość (książki)
Kazimiera Muszałówna jest autorką wielu znaczących dzieł, w których porusza tematy sportowe, społeczne oraz historyczne. Wśród jej książek znajdują się:
- „Baran-zdrajca”,
- „Pod sztandarem olimpijskim”,
- „Zimowi olimpijczycy.”
Przypisy
- StefanS. Bratkowski, Zanim się wycofał [online], Studio Opinii, 13.12.2011 r.
- MaciejM. Stańczyk, Olimpiada dla nazistów [online], Onet.pl, 30.08.2011 r.
- M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 104 „za zasługi na polu rozwoju sportu”.
- Universitas, Muszałówna Kazimiera.
Pozostali ludzie w kategorii "Media i komunikacja":
Hanna Górecka | Eustachy Czekalski | Janina Kumaniecka | Leopold Beck | Julian Brun | Paweł Zarzeczny | Jadwiga Dmochowska | Kazimierz Wóycicki (publicysta) | Dorota Macieja | Andrzej Zieliński (dziennikarz muzyczny) | Jerzy Włosek | Grażyna Dobroń-Nowakowska | Robert Terentiew | Grzegorz Nawrocki (1949–1998) | Małgorzata Rozenek-Majdan | Jacek Dąbała | Wojciech Sumliński | Mieczysław Bibrowski | Leopold Marschak | Kazimierz PollackOceń: Kazimiera Muszałówna