Eustachy Czekalski, znany również pod pseudonimem Józef Waśń, to postać o bogatym dorobku literackim oraz dziennikarskim. Urodził się 1 sierpnia 1885 roku w Warszawie, gdzie rozpoczął swoją twórczą działalność. Jego życie zakończyło się 20 maja 1970 roku w Zielonce, pozostawiając po sobie trwały ślad w polskiej kulturze.
Był nie tylko pisarzem, ale także cenionym krytykiem oraz tłumaczem, który przyczynił się do popularyzacji ważnych zagadnień literackich i artystycznych. Jego prace wciąż inspirują wielu współczesnych twórców i miłośników literatury.
Życiorys
Eustachy Czekalski to postać, której życie było ściśle związane z ważnymi wydarzeniami historycznymi. Gimnazjum ukończył w Warszawie, co stanowiło fundament jego przyszłych działań. Następnie podjął studia na wydziale prawnym oraz uczestniczył w studiach uzupełniających w Lipsku, Monachium i Paryżu. W trakcie Rewolucji 1905 roku aktywnie działał w Polskiej Partii Socjalistycznej, co miało znaczący wpływ na jego późniejsze pisarstwo.
Wspomnienia z tych burzliwych czasów znalazły swoje miejsce w powieści „Stare Sztandary”, opublikowanej w 1938 roku. Historia ta rozpoczyna się od strajku szkolnego, a jej głównym bohaterem jest Wacław Kłos, działacz konspiracyjny PPS-u. Ciekawym aspektem jest to, jak autor odzwierciedlił idee socjalistyczne i społeczne zmagania tamtej epoki.
W ciągu swojej kariery dziennikarskiej był związany z wieloma ważnymi tytułami. Wśród nich można wymienić lewicowy „Przedświt”, tygodnik „Świat” (1912–1938), a także „Kurier Polski” (1916–1921) oraz „Monitor Polski” (1933–1939). Po II wojnie światowej kontynuował swoją pracę m.in. w „Tygodniku Demokratycznym”, będąc cennym głosem w polskiej prasie.
Na koniec życie Eustachego Czekalskiego, pełne aktywności zawodowej oraz zaangażowania w sprawy społeczno-polityczne, zakończyło się w Warszawie, gdzie znalazł swój ostatni spoczynek na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera T-1-5).
Ordery i odznaczenia
W życiu Eustachego Czekalskiego zaszczytne miejsce zajmują nagrody i odznaczenia, które otrzymał za swoje zasługi. Oto lista niektórych z najważniejszych:
- Krzyż Niepodległości, przyznany 24 października 1931 roku,
- Złoty Krzyż Zasługi, odznaczenie nadane 6 lutego 1928 roku.
Twórczość
Eustachy Czekalski pozostawił po sobie wiele dokonanie, które świadczą o jego talentach artystycznych i literackich. Jego twórczość obejmuje liczne dzieła, z których najbardziej znane to:
- Arka Przymierza,
- Czarodziejskie skrzypce (1958),
- Duży wójt i mały Wojtuś,
- Milczące młyny,
- Najukochańsze miasto (1926),
- Na Ratuszu,
- Oczy wilczycy,
- Proste drogi,
- Srebrne świerki,
- Stare sztandary (wyd. Płomień, Warszawa 1937),
- Szeroki Dunaj (1930),
- W cieniu zamkowego zegara (1956),
- Wśród burzy.
Opracowania
Warto także zwrócić uwagę na opracowania dotyczące jego życia i twórczości. Jednym z nich jest praca autorstwa Ryszarda Berwińskiego, zatytułowana „Wybór pism, opracowanie i wstęp: Eustachy Czekalski” (wyd. E. Wende i spółka, Warszawa 1914).
Pozostali ludzie w kategorii "Media i komunikacja":
Janina Kumaniecka | Leopold Beck | Julian Brun | Paweł Zarzeczny | Jadwiga Dmochowska | Kazimierz Wóycicki (publicysta) | Dorota Macieja | Andrzej Zieliński (dziennikarz muzyczny) | Hubert Urbański | Michał Pol | Hanna Górecka | Kazimiera Muszałówna | Jerzy Włosek | Grażyna Dobroń-Nowakowska | Robert Terentiew | Grzegorz Nawrocki (1949–1998) | Małgorzata Rozenek-Majdan | Jacek Dąbała | Wojciech Sumliński | Mieczysław BibrowskiOceń: Eustachy Czekalski