Piotr Jerzy Bansemer

W młodości uczęszczał do Liceum Warszawskiego, które ukończył około roku 1824. Pod wpływem swojego brata, Piotr postanowił kontynuować naukę na Wydziale Prawa i Administracji UW, gdzie zdobył dyplom magistra w 1827 roku. Gdy wybuchło powstanie listopadowe, dołączył do walki jako kapitan w Gwardii Narodowej.

Po klęsce powstania nie zdecydował się na emigrację, lecz postanowił pozostać w Polsce, koncentrując się na karierze w wymiarze sprawiedliwości. W latach 1833-1844 pełnił funkcję asesora w sądzie policyjnym, a następnie aż do swojej śmierci pracował jako obrońca przy Prokuratorii Generalnej Królestwa Polskiego. Poza działalnością prawniczą, Piotr Jerzy Bansemer interesował się również historią przemysłu, co zaowocowało publikacją pracy pod tytułem Obraz przemysłu w naszym kraju wedle najnowszych źródeł urzędowych.

Jego żona, Klementyna Banzemer z Kurtzów (1819-1910), była sybiraczką i wyróżniła się wielkimi osiągnięciami podczas Powstania Styczniowego. Ich syn, Jan Adolf (1841-1896), również walczył w tym zrywie narodowym.

Na zawsze pozostanie w pamięci rodziny, gdyż Piotr Jerzy Bansemer znalazł swoje miejsce spoczynku obok matki na cmentarzu ewangelickim w Warszawie (Al. 53 nr 4).