Andrzej Gwiżdż

---

Życiorys

Andrzej Gwiżdż miał swoje korzenie w rodzinie inteligenckiej, jego rodzicami byli Feliks oraz Janina z d. Spokorny. W 1940 roku, korzystając z tajnych kompletów, uczył się w konspiracyjnym Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie, gdzie zakończył edukację, zdając egzamin maturalny. Kolejny krok w jego edukacji to studia na podziemnym Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, które rozpoczął w 1941 roku. W tym samym czasie, w latach 1940–1945, pracował w Spółdzielni Spożywców „Społem”.Jako żołnierz Armii Krajowej miał pseudonim Olczyk i walczył w powstaniu warszawskim, obok niego był też jego młodszy brat Jacek, który był żołnierzem batalionu „Zośka” i niestety zginął 11 sierpnia 1944 roku.

Po zakończeniu działań wojennych, Gwiżdż wrócił do nauki, kontynuując studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim, które ukończył w 1947 roku na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Niedługo po tym rozpoczął pracę w Centralnym Urzędzie Planowania. Następnie przeszedł do Kancelarii Sejmu, gdzie awansował na różne stanowiska, w tym dyrektora Biura Sejmu.

W latach 1948–1968 był członkiem PZPR, jednak w wyniku wydarzeń Marca ’68 został usunięty z partii oraz pozbawiony stanowiska dyrektora Biura Sejmu. Po tych wydarzeniach Gwiżdż pełnił funkcję doradcy Szefa Kancelarii Sejmu, a w latach 1981–1991 pełnił rolę dyrektora Biblioteki Sejmowej.

Swoją karierę akademicką rozpoczął w 1948 roku jako asystent, a następnie starszy asystent i adiunkt w Katedrze Prawa Państwowego na Wydziale Prawa UW. Po kilku latach pracy w Instytucie Nauk Prawnych PAN uzyskał stopień kandydata nauk prawnych. W 1960 roku powrócił do Katedry Prawa Państwowego, a po uzyskaniu stopnia doktora habilitowanego w 1971 roku, został docentem na Wydziale Prawa i Administracji UW. W 1987 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1990 roku powierzono mu kierownictwo Rady Naukowej Instytutu Nauk o Państwie i Prawie UW. Dziesięć lat później, w 1998 roku, został profesorem zwyczajnym i przeszedł na emeryturę.

Gwiżdż przez wiele lat zasiadał również w Radzie Legislacyjnej przy Prezesie Rady Ministrów, gdzie piastował funkcję wiceprzewodniczącego w latach 1989–1992 oraz przewodniczącego od 1994 do 1998 roku. Jego życie zakończyło się w Warszawie, gdzie został pochowany na cmentarzu komunalnym Północnym (kwatera E-IX-9-7-2).

Członkostwo w stowarzyszeniach

Andrzej Gwiżdż jest aktywnym uczestnikiem wielu organizacji, w których jego obecność przyczynia się do rozwoju różnych dziedzin prawa oraz nauki. Poniżej przedstawiono listę stowarzyszeń, w których członkostwo jest szczególnie istotne:

• zrzeszenie prawników polskich,
• stowarzyszenie bibliotekarzy polskich,
• polskie towarzystwo nauk politycznych,
• polska sekcja międzynarodowego stowarzyszenia prawa konstytucyjnego,
• polskie towarzystwo prawa konstytucyjnego,
• polskie towarzystwo legislacji (wiceprezes).

Odznaczenia

Andrzej Gwiżdż zdobył szereg znaczących odznaczeń, które świadczą o jego zasługach i wkładzie w rozwój kraju.

• Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w dniu 3 maja 1997,
• Krzyż Armii Krajowej.

Wybrane publikacje

Oto zestawienie wybranych publikacji Andrzeja Gwiżdża, które stanowią istotny wkład w dziedzinę prawa i ustawodawstwa w Polsce. Lista obejmuje różnorodne pozycje książkowe, z których wiele ma niezwykle ważne znaczenie dla nauki prawa.

• Burżuazyjno-obszarnicza Konstytucja z 1921 roku w praktyce, Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze, 1956,
• Dodatek do 3 wyd. zbioru pt. Konstytucja i podstawowe akty ustawodawcze Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze, 1962,
• Konstytucja i podstawowe akty ustawodawcze Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Zbiór tekstów, Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze, 1952, 1954, 1956, 1958, 1964, 1966,
• Konstytucja RP i inne teksty prawne, Warszawa: C. H. Beck, 1997,
• Konstytucja Węgierskiej Republiki Ludowej, Warszawa: Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Wyd. PAN, 1975,
• Konstytucje i podstawowe akty ustawodawcze Rzeczypospolitej Polskiej 1918–1939, Warszawa: Uniwersytet Warszawski, 1967,
• Krajowa Rada Narodowa. Informator, Wydawnictwo Stronnictwa Demokratycznego „Epoka”, 1983,
• Manifest Lipcowy i analogiczne akty proklamacyjne władzy ludowej, Warszawa: 1969,
• Tryb przygotowania i uchwalania konstytucji w wybranych krajach europejskich, Warszawa: Centralny Ośrodek Metodyczny Studiów Nauk Politycznych, 1990,
• Ustawy o młodzieży. Wybór materiałów prawno-porównawczych, Warszawa: Biblioteka Sejmowa, 1982,
• Ustrój Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Wybór materiałów, Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych, 1961, 1967,
• Wiadomości o Polsce współczesnej. Wybór materiałów, Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych, 1957,
• Wybór źródeł do nauki polskiego prawa państwowego (stan prawny na dzień 1 IV 1967 r.), (współautor: Janina Zakrzewska), Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967,
• Zagadnienia parlamentaryzmu w Polsce Ludowej, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 1972,
• Założenia ustrojowe, struktura i funkcjonowanie parlamentu, Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 1997.

---

Oceń: Andrzej Gwiżdż

---