Janina Wolska-Bochenek


Janina Wolska-Bochenek, urodzona 13 stycznia 1921 roku w Warszawie, a zmarła 17 kwietnia 2010 roku w tym samym mieście, to wybitna postać w dziedzinie matematyki w Polsce.

Była ona specjalistką w zakresie równań całkowych, gdzie znacząco przyczyniła się do rozwoju tej dyscypliny naukowej. Jej prace pozwoliły na współtworzenie uznawanej w kraju szkoły równań całkowych, która zyskała duże uznanie na Politechnice.

W trakcie swej kariery Janina Wolska-Bochenek pełniła również rolę kierownika Zakładu Równań Całkowych. W latach 1981–1984 była wicedyrektorką Instytutu Matematyki ds. Nauki, co dodatkowo podkreśla jej znaczenie i wpływ na rozwój tej dyscypliny w środowisku akademickim.

Życiorys

Janina Wolska-Bochenek, urodzona w rodzinie Antoniego Wolskiego oraz Leokadii z Wiśnickich, była wybitną postacią w dziedzinie matematyki i edukacji. Po skończeniu szkoły średniej w 1938 roku, podjęła studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej. Niestety, wybuch II wojny światowej przerwał jej akademicką karierę. Zdeterminowana do kontynuowania nauki, uczestniczyła w tajnych kompletach organizowanych przez wykładowców z Wydziału Matematyki i Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego.

W trakcie tego burzliwego okresu, brała udział w powstaniu warszawskim, działając jako łączniczka Armii Krajowej pod pseudonimem „Muszka”. W uznaniu za jej odwagę i męstwo, została uhonorowana Warszawskim Krzyżem Powstańczym w 1992 roku oraz Krzyżem Armii Krajowej w 1998 roku.

Po zakończeniu wojny wyjechała do Krakowa, gdzie podjęła studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Ukończyła je w 1947 roku, uzyskując tytuł magistra filozofii ze specjalnością w matematyce. Począwszy od 1949 roku, jej kariera zawodowa związana była z Wydziałem Mechanicznym Politechniki Warszawskiej, gdzie pracowała w Katedrze Matematyki pod kierunkiem wybitnego profesora Witolda Pogorzelskiego.

Na początku swojej działalności naukowej, pod okiem profesora Pogorzelskiego, przygotowała rozprawę poświęconą równaniom całkowym oraz całkowo-różniczkowym, stając się pierwszą doktorantką tego wybitnego uczonego. W roku akademickim 1951/1952 została adiunktem na Wydziale Lotniczym PW, a po awansach w 1954 roku uzyskała tytuł docenta, by ostatecznie w lutym 1962 roku osiągnąć status profesora nauk matematycznych. Aktywność naukowa Janiny Wolski-Bochenek miała miejsce w Instytucie Matematyki PW, a także była zaangażowana w prace Polskiego Towarzystwa Matematycznego.

W 1991 roku przeszła na emeryturę, jednakże nie zaprzestała działalności naukowej, pozostając w kontakcie z Wydziałem Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa PW.

Jej mąż, Bronisław Bochenek (1913–1973), był profesorem technologii lotniczej, pełnił również funkcję prorektora PW oraz zdobył miano Sprawiedliwego wśród Narodów Świata.

Janina Wolska-Bochenek zmarła w Warszawie, a jej ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 96-3-10,11).

Ordery i odznaczenia

Janina Wolska-Bochenek otrzymała liczne odznaczenia za swoją działalność na rzecz społeczeństwa oraz wkład w rozwój różnych dziedzin. Wśród nich znajdują się:

  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Warszawski Krzyż Powstańczy (1992),
  • Krzyż Armii Krajowej (1998),
  • Medal 10-lecia Polski Ludowej (19 stycznia 1955),
  • Medal Komisji Edukacji Narodowej,
  • Złota Odznaka „Za zasługi dla rozwoju przemysłu maszynowego”,
  • Złota Odznaka Zasłużony dla Politechniki Warszawskiej.

Przypisy

  1. a b Powstańcze Biogramy - Janina Wolska [online], www.1944.pl [dostęp 06.03.2024 r.]
  2. Cmentarz Stare Powązki: BRONISŁAW BOCHENEK, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 06.03.2024 r.]
  3. a b Elżbieta Borysowicz (oprac.): Wykaz zmarłych Profesorów Politechniki Warszawskiej pochowanych na Powązkach w Warszawie. Warszawa: Politechnika Warszawska, 2015, s. 99–100. ISBN 978-83-7814-461-8. [dostęp 06.03.2024 r.]
  4. Prof. Janina Wolska-Bochenek, Wydział Mechaniczny Energetyki i Lotnictwa Politechniki Warszawskiej
  5. Nekrolog, Gazeta Wyborcza 22.04.2010 r.
  6. Wykaz zmarłych profesorów Politechniki Warszawskiej, Biblioteka Główna Politechniki Warszawskiej, Pracownia Historyczna, Warszawa 1987
  7. M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 – Uchwała Rady Państwa z dnia 19.01.1955 r. nr 0/201 – na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.

Oceń: Janina Wolska-Bochenek

Średnia ocena:4.8 Liczba ocen:13