Karol Latowski

---

Życiorys

Karol Latowski rozpoczął swoją edukację w Liceum Ogólnokształcącym w Łobżenicy, gdzie uczęszczał w latach 1953–1957. Po uzyskaniu świadectwa maturalnego, kontynuował naukę na kierunku biologia na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu w latach 1959–1964, zdobywając tytuł magistra. Kolejnym krokiem w jego karierze akademickiej było uzyskanie stopnia doktora nauk farmaceutycznych w 1972 roku na Wydziale Farmaceutycznym Akademii Medycznej w Poznaniu.

W 1982 roku Latowski zdobył habilitację na tym samym wydziale. Dwa lata później, w 1991 roku, prezydent Rzeczypospolitej Polskiej nadał mu tytuł profesora, a w 1996 Minister Edukacji Narodowej przyznał mu tytuł profesora zwyczajnego. Od 2010 roku pełnił rolę emerytowanego profesora na Wydziale Biologii UAM w Poznaniu.

Karol Latowski miał znaczący wkład w rozwój nauki jako wieloletni pracownik Zakładu Taksonomii Roślin UAM. W swoich działaniach akademickich był szczególnie aktywny w latach 1985–1987 oraz 1990–1993, pełniąc funkcję prodziekana ds. studenckich. Dodatkowo, w latach 1996–1999 zajmował stanowisko dyrektora Instytutu Biologii Środowiska UAM. Jako Honorowy Opiekun Koła Naukowego Przyrodników tej uczelni, pełnił swoją rolę przez 22 lata, co czyni go jednym z dłużej służących w tej funkcji, obok prof. Juliana Rafalskiego.

Karol Latowski zmarł i został pochowany na cmentarzu przy kościele Świętego Krzyża w Buku, w pobliżu Poznania. Jego osiągnięcia naukowe oraz wkład w rozwój biologii w Polsce pozostaną niezatarte w pamięci społeczności akademickiej.

Dorobek naukowy

Karol Latowski był osobą aktywną w dziedzinie florystycznej oraz historycznej geografii roślin, a jego zainteresowania obejmowały także chwasty pól uprawnych oraz florę terenów kolejowych. Jego specjalizacja koncentrowała się w głównej mierze na taksonomii roślin, w której szczególnie uwzględniał strukturę owoców i nasion, co nazywane jest karpologią. Oprócz tego, badacz publikował prace dotyczące historii botaniki, na przykład w odniesieniu do dorobku naukowego prof. Józefa Paczoskiego. Warto także podkreślić, że przyczynił się do publikacji drugiego tomu „Flory Chersonia” w 2008 roku, co miało miejsce 80 lat po wydaniu pierwszego tomu.

Latowski był również aktywny w popularyzacji tzw. „polskiej prasy” zielnikowej, która zyskała uznanie w innych krajach. Metoda ta, opracowana przez prof. Józefa Mądalskiego, polega na łatwym suszeniu roślin do zielnika.

W ciągu swojej kariery, Karol Latowski był autorem licznych książek oraz publikacji naukowych, w tym:

• Badania nad morfologią i anatomią owoców i nasion środkowo-europejskich gatunków rodzaju Erysimum L., Monographiae Botanicae, 49: 5-78 (1975),
• Taksonomiczne studium karpologiczne eurazjatyckich gatunków rodzaju Lepidium L. Wyd. Naukowe Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu, Seria Biologia, 23:1 – 105. Poznań (1981),
• Rodzaj Erysimum L. W: Flora Polski, Rośliny naczyniowe (A. Jasiewicz red.). Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 4: 149-159. Warszawa-Kraków (1985),
• Rodzaj Lepidium L. W: Flora Polski, Rośliny naczyniowe (A. Jasiewicz red.). Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 4: 253-263. Warszawa-Kraków (1985),
• Rośliny naczyniowe Wielkopolskiego Parku Narodowego. Prace Zakładu Taksonomii Roślin UAM w Poznaniu. Bogucki Wyd. Naukowe, 4: 1-229. Poznań (jako współautor z W. Żukowskim, B. Jackowiakiem i J. Chmielem, 1995),
• Rozmieszczenie, ekologia i biologia chwastów segetalnych. Bibliografia polskich prac za lata 1996-2000. Prace Zakładu Taksonomii Roślin UAM w Poznaniu, 11: 1-91. Bogucki Wyd. Naukowe. Poznań (jako współautor z B. Jackowiakiem, 2001),
• Latowski K., Jackowiak B. 2006. Rozmieszczenie, ekologia i biologia chwastów segetalnych. Bibliografia polskich prac za lata 2001-2005. Prace Zakładu Taksonomii Roślin UAM w Poznaniu, 16: 1-104. Poznań (jako współautor z B. Jackowiakiem, 2006),
• Rozmieszczenie, ekologia i biologia chwastów segetalnych. Bibliografia polskich prac za lata 2006-2010. Prace Zakładu Taksonomii Roślin UAM w Poznaniu, 18: 1-130. Wyd. Kontekst, Poznań (jako współautor z B. Jackowiakiem, 2011),
• 562 hasła encyklopedyczne. W: Alicja Szweykowska i Jerzy Szweykowski (red.). „Słownik Botaniczny”. Wyd. „Wiedza Powszechna”, Warszawa (2003),
• 123 hasła encyklopedyczne. W: Alicja Szweykowska i Jerzy Szweykowscy (red.). „Leksykon popularnonaukowy. Botanika”. Wyd. „Wiedza Powszechna”, Wyd. Albatros. Kraków (2005).

Odznaczenia i nagrody

Karol Latowski został uhonorowany wieloma prestiżowymi odznaczeniami i nagrodami, które potwierdzają jego znaczący wkład w dziedzinę nauki oraz edukacji. Oto niektóre z nich:

• Złoty Krzyż Zasługi (1985),
• Medal Komisji Edukacji Narodowej (1991),
• Nagroda Indywidualna Ministra Nauki Szkolnictwa Wyższego i Techniki za rozprawę habilitacyjną „Taksonomiczne studium karpologiczne eurazjatyckich gatunków rodzaju Lepidium L.” (1983),
• Nagroda Zespołowa Ministra Edukacji Narodowej i Sportu za współautorstwo książki „Słownik Botaniczny” (2004),
• Medal im. Władysława Szafera (2010),
• Medal Rektora Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Homini Vere Academico (2017, pośmiertnie).

---

Oceń: Karol Latowski

---