Barbara Ewa Kosmowska-Ceranowicz, urodzona 22 stycznia 1931 roku w Warszawie, to uznawana badaczka bursztynu, która zdobyła tytuł profesora nauk geologicznych.
Jej prace nad tym cennym surowcem były nie tylko zasłużone, ale także miały istotny wpływ na rozwój wiedzy związanej z bursztynem.
Życiorys
Barbara Kosmowska-Ceranowicz posiada wykształcenie średnie, które zdobyła w Gimnazjum i Liceum im. Przemysława w Rogoźnie Wielkopolskim. W latach 1951–1952 rozpoczęła swoje studia z zakresu geologii na Wydziale Nauk o ZiemiUniwersytetu Wrocławskiego. Następnie, od 1953 roku, kontynuowała naukę na Wydziale Geologii Uniwersytetu Warszawskiego, który ukończyła w 1956 roku. Jej praca magisterska, napisana pod opieką profesora Samsonowicza, koncentrowała się na zagadnieniach geologii stratygraficznej dolnego kambru w Górach Świętokrzyskich.
W 1965 roku uzyskała doktorat w Polskiej Akademii Nauk, prezentując pracę zatytułowaną „Osady preglacjalne dorzecza środkowej Wisły”. Habilitację zdobyła na Uniwersytecie Warszawskim w 1980 roku, a tytuł profesora przyznano jej w 1992 roku.
Od 1956 roku związana jest z Muzeum Ziemi Polskiej Akademii Nauk w Warszawie, gdzie pełniła funkcję kierownika Działu Bursztynu w latach 1974-2007 oraz ponownie w latach 2008-2010. Wcześniej kierowała Działem Geologii. Jej badania koncentrują się głównie na złożach bursztynu oraz ich globalnym rozprzestrzenieniu, a obecnie również na identyfikacji i metodach oznaczania żywic kopalnych.
Barbara Kosmowska-Ceranowicz jest aktywnym członkiem Polskiego Towarzystwa Geologicznego oraz założycielką Grupy Roboczej Minerałów Organicznych przy Międzynarodowym Towarzystwie Mineralogicznym, która działała przez blisko 25 lat od 1985 roku. Stanowi również część Polskiego Towarzystwa Gemmologicznego, w którym pełniła funkcję rzeczoznawcy w zakresie bursztynu oraz innych żywic kopalnych, a także zajmowała jedno z wiceprezydenckich miejsc w pierwszym zarządzie Międzynarodowego Stowarzyszenia Bursztynników.
Od 1993 roku współpracuje z organizatorami targów Amberif w Gdańsku oraz od 2001 roku z targami Złoto Srebro Czas w Warszawie, gdzie promuje wiedzę o bursztynie.
Do 1999 roku napisała około 100 publikacji naukowych, a do 2012 roku liczba ta wzrosła do ponad 250, obejmując także wiele prac popularnonaukowych. Kosmowska-Ceranowicz opracowała także wiele scenariuszy wystaw zarówno krajowych, jak i zagranicznych. Dodatkowo, konsultuje liczne prace badawcze, zarówno polskie, jak i międzynarodowe, a także inicjuje i koordynuje interdyscyplinarną współpracę naukową wśród badaczy bursztynu.
Przypisy
- Prof. dr hab. Barbara Ewa Kosmowska-Ceranowicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 05.08.2019 r.]
- Strona stowarzyszenia o jego historii. [dostęp 12.07.2018 r.]
- Strona P.T.Gem. [dostęp 22.10.2016 r.]
- Biogram na stronie RynekJubilerski.pl
- Notka biograficzna w: Kosmowska-Ceranowicz B., 2012: Bursztyn w Polsce i na świecie. Wyd. Uniw. Warszawskiego.
- Biogram na stronie Pol. Tow. Gemmologicznego
- Lista członków Polskiego Towarzystwa Geologicznego, stan na 31.01.1971 r., Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego Tom XL-1970, Zeszyt 3-4, Kraków 1971.
- Prace Muzeum Ziemi nr 9, 1966 r., strona 223.
- a b c d e f g Biogram 1999 r.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Kajetan Garbiński | Tadeusz Puff | Tadeusz Kroński | Janina Wolska-Bochenek | Zbigniew Landau | Karol Latowski | Michał Kado | Zbigniew Wawer | Edward Stankiewicz | Tomasz Goban-Klas | Andrzej Rotkiewicz | Andrzej Wiśniewski (fizyk) | Aleksandr Hilferding | Maciej Sobczak (skrzypek) | Stefan Lech Sokołowski | Grzegorz Russak | Stanisław Piotr Koczorowski | Grzegorz Jemielita | Bolesław Gleichgewicht | Marcin PałysOceń: Barbara Kosmowska-Ceranowicz