Henryk Kon (adwokat)

Prawo i sprawiedliwość

Henryk Kon, znany również pod nazwiskiem Henryk Sawicki, to postać, która wyróżnia się w polskiej historii prawnej. Urodził się 12 listopada 1868 roku w Warszawie, a swoją działalność zarówno przed, jak i po II wojnie światowej, znacząco wpłynął na rozwój polskiej adwokatury.

Jego życie zakończyło się 15 listopada 1949 roku w tym samym mieście, w którym przyszło mu na świat. Był polskim adwokatem pochodzenia żydowskiego, co w kontekście tamtych czasów nadawało jego działalności szczególną wagę.

Życiorys

Henryk Kon przyszedł na świat w Warszawie, w rodzinie żydowskiej. Był synem lekarza Wilhelma Kohna (1831–1882) oraz Julii z domu Baumritter. Uczył się w II Realnym Gimnazjum w Warszawie, jednak w trakcie matury został usunięty z uwagi na działanie patriotyczne, co wiązało się z tzw. wilczym biletem. Ostatecznie egzamin maturalny zdał w Rewlu, a następnie podjął studia na Wydziale Prawa uniwersytetu w Dorpacie – jedynej uczelni Imperium Rosyjskiego, gdzie wykładano w języku niemieckim. Dzięki temu do 1933 roku posiadał prawo do występowania jako adwokat w sądach Rzeszy Niemieckiej. Studia zakończył w 1890 roku, otrzymując złoty medal za najlepszą pracę konkursową.

W tym samym roku rozpoczął pracę jako pomocnik adwokata przysięgłego w Warszawie, by wkrótce zostać samodzielnym adwokatem. Kon specjalizował się w prawie cywilnym, co zaowocowało licznymi publikacjami w tej dziedzinie. W 1925 roku objął stanowisko redaktora „Przeglądu Prawa Handlowego”, gdzie publikował wiele swoich analiz prawniczych aż do 1939 roku. Ponadto był redaktorem i współredaktorem komentarza do Prawa o spółkach akcyjnych wydanego przez Wydawnictwa Prawnicze w Warszawie w 1933 roku. Zmieniając kluczowe aspekty edukacji prawniczej, prowadził wykłady z zakresu prawa akcyjnego oraz upadłościowego dla aplikantów adwokackich, które zleciła Rada Adwokacka. W 1929 roku, w uznaniu za wkład w rozwój nauki, został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

W obliczu wybuchu II wojny światowej, ze względu na swoje pochodzenie żydowskie, został usunięty z listy adwokackiej przez hitlerowców. Od listopada 1940 roku do stycznia 1945 roku ukrywał się z młodszą córką i synem na „aryjskich papierach” w Warszawie, Sochaczewie i Podkowie Leśnej, kryjąc się pod przybranym nazwiskiem Henryk Sawicki, którego używał również po zakończeniu wojny. Po wojnie nie wznowił kariery adwokackiej, a swoją działalność prawniczą kontynuował jako radca prawny w Ministerstwie Żeglugi oraz Ministerstwie Handlu Zagranicznego.

Henryk Kon zmarł w Warszawie, a jego miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej (kwatera 2, rząd 1). Ze związku małżeńskiego z Różą Wolanowską (1883–1932) miał czworo dzieci: Elżbietę (1908–2007), Julię (1912–1912), Irenę (1914–2004) oraz Lucjana (1920–2006).

Przypisy

  1. Grób Henryka Kona w bazie danych Cmentarza Żydowskiego przy ul. Okopowej w Warszawie.
  2. 27.11.1929 r. „za zasługi na polu szerzenia wiedzy prawa handlowego, a w szczególności za ofiarną i pożyteczną pracę przy wydawaniu «Przeglądu Prawa Handlowego»” M.P. z 1929 r. nr 278, poz. 644.

Oceń: Henryk Kon (adwokat)

★★★★★
Średnia ocena:4.79 Liczba ocen:17