Emil Ordon

W młodości Emil rozpoczął edukację w Liceum Warszawskim, które ukończył w 1828 roku. Następnie zapisał się na wydział prawa na Uniwersytecie Warszawskim. Niestety, na skutek wybuchu powstania listopadowego, jego studia zostały przerwane. W tej dramatycznej chwili zaciągnął się do pułku Gwardii Akademickiej, pod dowództwem generała Franciszka Czarnomskiego, a później kontynuował służbę jako oficer w 7 pułku piechoty.

Po upadku powstania Emil ponownie podjął studia prawnicze, które w największym prawdopodobieństwie ukończył we Wrocławiu lub Dorpacie, ponieważ car Mikołaj I nakazał zamknięcie Uniwersytetu Warszawskiego. Po zakończeniu edukacji, Emil osiedlił się w Kaliszu, gdzie rozpoczął praktykę w miejscowym Sądzie Apelacyjnym. W 1857 roku zdobył uprawnienia notarialne, co pozwoliło mu działać jako rejent do chwili swojej śmierci.

Problematyczne jest jednak określenie miejsca jego pochówku, które najprawdopodobniej znajduje się na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Kaliszu. Niestety, dalsze ustalenia dotyczące zarówno jego miejsca spoczynku, jak i relacji rodzinnych nie są dzisiaj możliwe, a jego rodzice spoczywają na cmentarzu w Warszawie.