Grażyna Hase

---

Życiorys

W październiku 1957 roku Grażyna Hase po raz pierwszy zagościła na okładce magazynu Przekrój, której zdjęcie wykonał Wojciech Plewiński. Dwa lata później, w 1959 roku, rozpoczęła swoją współpracę jako modelka w Spółdzielczym Laboratorium Odzieżowym w Warszawie, którym kierowała Zofia Kozicka. Jej pierwszy publiczny występ miał miejsce w Budapeszcie, co zainicjowało jej dalszą karierę w modzie. Uczestniczyła w licznych pokazach mody, zarówno w Polsce, jak i za granicą, między innymi w warszawskiej Dziekance w 1967 roku oraz w Berlinie, Moskwie i w Budapeszcie.

W późniejszych latach Hase współpracowała z takimi markami jak Moda Polska, Telimena czy Leda, a także z Warszawskimi Zakładami Przemysłu Odzieżowego. W okresie od 1960 do 1967 roku występowała na pokazach mody z kolekcjami autorstwa Barbary Hoff, która była odpowiedzialna za rubrykę mody w tygodniku „Przekrój”. Karierę modelki zakończyła w 1969 roku.

Po zakończeniu kariery na wybiegu, Grażyna Hase zainwestowała swoje talenty w projektowanie odzieży. Po pobycie w Moskwie stworzyła kolekcję Kozak Look, która była inspiracją do fuzji mody rosyjskiej z lokalnym stylem. Pokaz tej kolekcji był reżyserowany przez Wowo Bielickiego i zawierał muzykę rosyjską, a także wyjątkowe elementy prezentujące postacie literackie, takie jak Anna Karenina czy komisarz Budionny. Wydarzenie to odbyło się w Dziekance oraz w Stodole, a następnie w Ośrodku Przyjaźni Polsko-Radzieckiej.

Równolegle do swojej kariery projektantki, Hase zaczęła studia w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie najpierw uczęszczała na wydział architektury, a później na wydział grafiki. Jej początki jako projektantki związane były z polską firmą odzieżową Cora, gdzie zyskała międzynarodowe uznanie za swoje innowacyjne projekty, które była nawet publikowane w angielskim Sunday Times. Miała okazję wziąć udział w pokazach mody organizowanych w Toronto, Berlinie, Wiedniu, Nowym Jorku, Mediolanie oraz w Moskwie.

W końcu lat 60. Grażyna Hase zaczęła współtworzyć program telewizyjny „Muzyka i moda” wraz z Wowo Bielickim, który obejmował wiele wydarzeń plenerowych. Pośród tych pokazów na szczególną uwagę zasługują wydarzenia organizowane podczas zjazdu aktywu ZMS Śląska i Zagłębia, gdzie w grudniu 1968 roku Edward Gierek czytał list od Władysława Gomułki. Warto również zaznaczyć pokaz z okazji 25-lecia PRL, który był transmitowany przez telewizję radziecką.

W latach 70. Hase przyczyniła się do rozwoju kariery takich osób jak Małgorzata Niemen oraz Katarzyna Butowtt. Przez dekadę 1980. pełniła rolę dyrektora artystycznego spółdzielni odzieżowej Moda i Styl, a w latach 1975–1978 prowadziła rubrykę „Boutique Grażyny Hase” w „Sztandarze Młodych”.

Jako projektantka, Hase realizowała także zlecenia dla pracowników takich miejsc jak hotel Forum, hotel Victoria, oraz dla załogi LOTu. Kreowała stroje dla rajdowców z Żerania oraz projektowała kombinezony dla pracowników Zakładów Mleczarskich Wola, a także dla reprezentacji Polski na Zimowe Igrzyska Olimpijskie w Salt Lake City.

W jej dorobku nie brakowało także projektów teatralnych oraz filmowych strojów. Ubierała wiele znanych gwiazd, w tym Halinę Frąckowiak, zespół 2 plus 1, Irenę Jarocką oraz Annę Jantar.

Grażyna Hase otworzyła również sklep Bawełniany Świat Grażyny Hase, który z powodzeniem działał na Ochocie, przy ulicy Grójeckiej w Warszawie, oraz autorską Galerię Mody w centrum Warszawy, mieszczącą się przy Marszałkowskiej (1980).

Projekty strojów dla teatru i filmu

W dorobku Grażyny Hase znajduje się wiele niezapomnianych projektów, które zdobyły uznanie zarówno w teatrze, jak i w filmie. Oto niektóre z najważniejszych realizacji jej niesamowitej kariery:

• 1974 – film Głowy pełne gwiazd w reżyserii Janusza Kondratiuka,
• 1976 – Motylem jestem, czyli romans 40-latka w reżyserii Jerzego Gruzy,
• 1979 – spektakl Grupa LaokoonaTadeusza Różewicza w reżyserii Ryszarda Krzyszychy, zaprezentowany w Teatrze Dramatycznym im. Adama Mickiewicza w Częstochowie,
• 1979 – spektakl Trzeci program w reżyserii Stefana Wenty, z udziałem Violetty Villas w Teatrze Syrena w Warszawie,
• 1980 – spektakl Sasza i bogowie Artura Marii Swinarskiego w reżyserii Ignacego Gogolewskiego,
• 1984 – Seks i pieniądze Ryszarda Grońskiego oraz Daniela Passenta w warszawskim Teatrze Syrena,
• 1980 – MisicabaretJana Pietrzaka w Teatrze Muzycznym w Gdyni (wspólnie z Robertem Knuthem),
• 1984 – Szczęśliwe wydarzenieSławomira Mrożka w reżyserii Wowo Bielickiego, wystawione w Teatrze Powszechnym im. Jana Kochanowskiego w Radomiu.

Wszystkie te projekty podkreślają ogromny talent Grażyny Hase i jej wkład w rozwój sztuki teatralnej oraz filmowej w Polsce.

Odznaczenia

W 2003 roku Grażyna Hase otrzymała Złoty Krzyż Zasługi, który przyznano jej w uznaniu za wybitne osiągnięcia w zakresie rozwoju oraz promocji polskiej sztuki użytkowej.

Upamiętnienie

W 2022 roku miała miejsce wyjątkowa wystawa w Muzeum Warszawy, która była dedykowana Grażynie Hase. Wystawa nosiła tytuł „Grażyna Hase. Zawsze w modzie” i była to pierwsza ekspozycja dotycząca mody, zorganizowana przez tę placówkę. Z tej szczególnej okazji została stworzona publikacja, której redaktorką jest kuratorka wystawy, Agnieszka Dąbrowska.

---

Oceń: Grażyna Hase

---