Gabriela Balicka-Iwanowska

Polityka i administracja

Gabriela Aniela Balicka-Iwanowska, urodzona 16 maja 1867 roku w Warszawie, była znaczącą postacią w polskiej historii botaniky oraz polityki. Zmarła 19 lutego 1962 roku w Krakowie. Jako doktor botaniki, Balicka wniosła istotny wkład w badania naukowe, ale również aktywnie angażowała się w sprawy społeczne i polityczne.

W trakcie swojej kariery pełniła funkcję posłanki na Sejm Ustawodawczy, a także uczestniczyła w pracach Sejmu I, II i III kadencji w II Rzeczypospolitej Polskiej. Działała w ramach takich organizacji jak Związek Ludowo-Narodowy oraz Stronnictwo Narodowe, a także była członkinią Narodowej Organizacji Kobiet.

Mimo iż urodziła się w 1867 roku, Gabriela Balicka-Iwanowska przez wiele lat podawała rok 1871 jako swoją datę urodzenia. Katarzyna Luksa, badaczka zajmująca się życiem Balickiej, zwraca uwagę, że zmiana ta mogła wynikać z pragnienia uzyskania dłuższych świadczeń po śmierci jej ojca, Antoniego Iwanowskiego, który zmarł w 1884 roku.

Życiorys

Gabriela Balicka-Iwanowska pochodziła z rodziny ziemiańskiej z Podlasia, będąc córką Antoniego i Sybilli z Rosenwerthów Iwanowskich. Średnią edukację zakończyła w Warszawie w roku 1889. Następnie, w latach 1889-1893, podjęła studia na Wydziale Przyrodniczym Uniwersytetu w Genewie. Dzięki pracy pod kierunkiem znanego botanika Roberta Chodata, uzyskała stopień naukowy doktora w 1893 roku na podstawie swojej rozprawy pt. Contribution a l’étude anatomique et systématique du genre Iris et des genres voisins. Od momentu ukończenia studiów, stała się aktywnym członkiem Ligi Narodowej.

W latach 90. XIX wieku prowadziła intensywne badania naukowe w Monachium. W czasie swojej pracy zagranicą zajmowała się różnorodnymi badaniami z dziedziny anatomii oraz cytologii roślin. Opublikowała między innymi swoją rozprawę na temat rozwoju woreczka zalążkowego u zrostopłatkowych w czasopiśmie Flora w 1899 roku. Wyniki swoich badań przedstawiała w wydawnictwach PAU w latach 1903-1906.

Po zakończeniu tego okresu Gabriela przeniosła się do Krakowa, gdzie w latach 1902-1906 współpracowała z Emilem Godlewskim (seniorem). W latach 1906-1911 prowadziła na Wydziale Rolniczym TKN (późniejsza SGGW) w Warszawie, początkowo kursy, a później także wykłady z fizjologii roślin.

W czasie I wojny światowej kierowała seminarium dla nauczycielek ludowych, organizowanym przez Towarzystwo Ochrony Kobiet. W roku 1919, jako jedna z pierwszych kobiet, zasiadła w Sejmie Ustawodawczym, gdzie pełniła mandat poselski do roku 1935. Uczestniczyła w pracach Komisji Konstytucyjnej oraz Oświatowej.

Ostatnie lata swojego życia Gabriela spędziła w Krakowie, będąc żoną pisarza oraz działacza politycznego Zygmunta Balickiego. Po jej śmierci spoczęła na cmentarzu Rakowickim (kw. LXXII, rząd 25, grób 11).

Przypisy

  1. KatarzynaK. Luksa KatarzynaK., Gabriela Balicka (1867-1962). Działalność polityczna, społeczna, naukowa i edukacyjna, 2017 r.
  2. Kobieta w Sejmie. Działalność posłanek Narodowej Organizacji Kobiet, Warszawa 1928, s. 8.
  3. Stanisław Kozicki, Historia Ligi Narodowej (okres 1887-1907), Londyn 1964, s. 570.
  4. a b Program indeksacji aktów stanu cywilnego i metryk kościelnych [online], metryki.genealodzy.pl [dostęp 03.07.2019 r.]

Oceń: Gabriela Balicka-Iwanowska

★★★★★
Średnia ocena:4.53 Liczba ocen:10