Czesław Jan Górski, syn Warszawy, przyszedł na świat 5 czerwca 1932 roku i pozostawił po sobie niezatartą markę jako przewodzący postaci w polskim życiu społecznym i politycznym.
Jako działacz partyjny i państwowy, Górski pełnił wiele kluczowych ról, z których najbardziej znaczącą była jego funkcja wiceprezydenta Warszawy w latach 1973–1978.
Równocześnie, z urzędu wicewojewody warszawskiego, sprawował swoją misję publiczną od 1975 do 1978 roku, wzbogacając warszawskie struktury administracyjne o swoje doświadczenie i wizję.
Jego życie zakończyło się 17 października 1997 roku, ale jego osiągnięcia pozostają ważną częścią historii stolicy.
Życiorys
Czesław Górski był synem Stanisława i Wiktorii. Należał do Związku Młodzieży Polskiej w latach 1949-1956, a jego działalność polityczna rozpoczęła się intensywnie w 1968 roku, kiedy to zaangażował się w pracę w Lidze Obrony Kraju. W latach 1975-1979 pełnił funkcję kierownika tej organizacji w województwie warszawskim. Uzyskał dyplom Międzywojewódzkiej Szkoły Partyjnej w Warszawie w 1956 roku, a następnie kontynuował naukę, kończąc studia pierwszego stopnia w Wyższej Szkole Nauk Społecznych przy KC PZPR w 1967 roku oraz trzymiesięczny kurs w Wyższej Szkole Partyjnej KPZR w 1971 roku. W latach 1978-1979 przeszedł podyplomowe studium służby zagranicznej, a w 1982 roku ukończył Wieczorowy Uniwersytet Marksizmu-Leninizmu.
W 1952 roku wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, co otworzyło mu drogę do licznych awansów. Pracował jako wykładowca w Wydziale Ekonomicznym Komitetu Warszawskiego PZPR w latach 1955-1960. Następnie objął stanowisko I sekretarza Komitetu Zakładowego w Warszawskich Zakładach Radiowych „Rawar” (1960-1964) oraz członka egzekutyw Komitetów Dzielnicowych na Pradze-Południe i Ochocie. W latach 1968-1971 był starszym instruktorem Wydziału Przemysłu Komitetu Warszawskiego, a później pełnił funkcję sekretarza ekonomicznego. W okresie 1971-1973 sprawował stanowisko I sekretarza Komitetu Dzielnicowego Praga-Północ.
15 maja 1973 roku Czesław Górski został wiceprzewodniczącym Prezydium Stołecznej Rady Narodowej. Później, po przekształceniu tej funkcji, pełnił zadania wiceprezydenta Warszawy od 14 grudnia 1973 do 8 lipca 1978. Dodatkowo, od 1975 roku sprawował równocześnie urząd wicewojewody warszawskiego. W latach od października 1979 do października 1982 roku działał jako pierwszy sekretarz ambasady PRL w Moskwie. Po powrocie do kraju objął stanowisko dyrektora zespołu kadr i współpracy zagranicznej w Państwowej Agencji Atomistyki (1983-1987). Od 1987 roku był szefem biura kadr i szkolenia w Głównym Urzędzie Ceł.
Po zakończeniu swojej działalności, Czesław Górski został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.
Przypisy
- a b c Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 22.09.2024 r.]
- Wyszukiwarka grobów w Warszawie
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Edward Werner | Lucjusz Dura | Konstanty Brodzki | Jan Dobraczyński | Adam Stanisław Sapieha | Jacek Eisner | Gabriela Balicka-Iwanowska | Janusz Korwin-Mikke | Stefan Starzyński | Robert Lipka | Witold Kołodziejski | Henryk Patzer | Michał Krukowski (1919–1990) | Ignacy Martynowicz | Michał Serzycki | Roman Zambrowski | Joanna Froehlich | Andrzej Zawiślak | Marian Cynarski | Władysław Jabłoński (prezydent)Oceń: Czesław Górski