Konstanty Brodzki

Wywodził się z rodziny, która miała związki z historią Polski, jego ojciec Bolesław był majstrem murarskim i powstańcem styczniowym, a Konstanty był zubożałym szlachcicem. Już w 1901 roku zaangażował się w działalność socjalistyczną, uczestnicząc w zjeździe założycielskim Związku Polskiej Młodzieży Socjalistycznej (ZPMS). Wkrótce po tym, w 1902 roku, był jednym z współzałożycieli Związku Młodzieży Socjalistycznej (ZMS), a także redaktorem jego pisma "Ruch" oraz członkiem KC Związku.

W 1904 roku rozpoczął studia na wydziale nauk przyrodniczych Uniwersytetu Warszawskiego, jednak jego działalność polityczna szybko doprowadziła do aresztowania. Podczas demonstracji zbrojnej PPS na Placu Grzybowskim w Warszawie został ranny i krótko osadzony w X Pawilonie Cytadeli Warszawskiej, a w 1905 roku powtórnie trafił do tego samego miejsca. W kolejnych latach kształcił się w Monachium oraz Paryżu, gdzie kontynuował działalność w PPS-Lewicy oraz organizacjach studenckich.

Od 1913 do 1917 roku był członkiem Komitetu Zagranicznego PPS-Lewicy, a w latach 1916–1917 aktywnie uczestniczył w pracach bolszewickiego klubu internacjonalistów w Paryżu, gdzie współorganizował sekcję polską. Po przybyciu do Piotrogrodu w 1917 roku, działał jako kierownik Wydziału Handlu i Przemysłu w Komisji Likwidacyjnej do spraw Królestwa Polskiego oraz aktywnie zaangażował się w organizację Czerwonej Gwardii podczas rewolucji.

W kolejnych latach, Brodzki uczestniczył w wielu ważnych wydarzeniach, takich jak utworzenie Rady Polskich Organizacji Demokratyczno-Rewolucyjnych. Od grudnia 1917 roku pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Likwidacyjnej, a w marcu 1918 roku został członkiem Komitetu Moskiewskiego PPS-Lewicy. Jego działalność doprowadziła go do nominacji na sekretarza generalnego PPS-Lewicy w Rosji.

W 1919 roku nawiązał bliskie kontakty z Centralnym Komitetem Wykonawczym (CKW) grup KPRP w Rosji sowieckiej, a także był delegatem na VIII Zjazd RKP(b). Jego działalność przyniosła mu zarówno uznanie, jak i wpływy w polityce sowieckiej, a w szczególności w dziedzinie spraw polskich.

Niestety, w 1937 roku Konstanty Brodzki został aresztowany przez NKWD. Mimo że przez długie lata był aktywnym i szanowanym działaczem komunistycznym, jego życie zakończyło się tragicznie podczas wielkich czystek w ZSRR. W 1956 roku został pośmiertnie zrehabilitowany.