Wincenty de Lesseur, znany również jako Wincenty Lesserowicz, to postać o znaczącym wpływie na polskie malarstwo XVIII i XIX wieku. Urodził się w 1745 roku w Warszawie, gdzie spędził większość swojego życia i twórczości. Zmarł 31 maja 1813 roku, także w stolicy Polski.
Był uznawanym malarzem miniaturzystą, który zdobył popularność dzięki swoim portretom pastelowym oraz rysunkom, które charakteryzowały się wyjątkową precyzją i dbałością o detale. Jako wolnomularz, uczestniczył w życiu kulturalnym i intelektualnym swoich czasów, co niewątpliwie miało wpływ na jego twórczość artystyczną.
Życiorys
Wincenty de Lesseur pochodził z rodziny francuskiej, która została spolonizowana i nobilitowana, jednak nigdy nie przyjął spolszczonej formy swojego nazwiska. W okresie swojego kształcenia rozwijał swoje umiejętności w Malarni Zamkowej, gdzie miał przyjemność uczyć się pod okiem Marcella i Fryderyki Bacciarelli. Jego głównym mecenasem oraz najważniejszym odbiorcą twórczości był król Stanisław August Poniatowski, który docenił jego talent. Wyrazem tego uznania były jego częste uczestnictwa w „obiadach czwartkowych”, a w 1787 roku otrzymał prestiżowy tytuł szambelana.
Dodatkowo, Wincenty de Lesseur współpracował z wieloma polskimi rodzinami magnackimi, takimi jak Czartoryscy, Mniszchowie oraz Tarnowscy. Od 1800 roku przebywał w ich Dzikowie, gdzie kontynuował swoją pracę artystyczną. W 1803 roku osiedlił się w zakupionym majątku Kozerki, gdzie z pasją gromadził osobliwą kolekcję rysunków oraz rycin.
Twórczość
W jego najwcześniejszych dziełach, stworzonych w drugiej połowie lat 80., widać nadzwyczajny poziom artystyczny oraz wyrafinowanie w wykorzystaniu kolorów, które w pełni eksploatują możliwości gwaszu, często współpracującego z akwarelą. Mistrzowsko stworzył także miniatury na kości słoniowej, najczęściej w technice pointylizmu, uzyskując efekt gładkości. Misterne portrety najchętniej umieszczał na tle o szarosrebrzystym odcieniu. Z biegiem lat jego paleta barw stawała się coraz bardziej nasycona, co szczególnie zauważalne jest w późniejszych miniaturach. Oprócz gwaszy, artysta tworzył również portrety pastelowe.
Malował portrety króla Stanisława Augusta, innych europejskich monarchów, narodowych bohaterów, artystów oraz uczonych, a także przedstawicieli rodzin magnackich i ich bliskich znajomych. Oprócz prac wykonanych z natury, realizował miniatury, w szczególności wizerunki wybitnych Polaków, bazując na obrazach Marcella Bacciarellego, Józefa Grassiego oraz Jana Chrzciciela Lampiego. Jego umiejętności rozwijali Maciej Topolski oraz Waleria Tarnowska.
Oprócz dzieł, które zachowały się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie i Muzeum Narodowym w Krakowie, istnieje także bogata kolekcja miniatur de Lesseura oraz Tarnowskiej, pochodząca z rodzinnych zbiorów Tarnowskich z Dzikowa, która znajduje się w Muzeum Polskim w Rapperswilu.
Przypisy
- HalinaH. Kamińska-Krassowska, Wincenty de Lesseur – życie i działalność, „Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie”, 1969 r., s. 147, DOI: 10.11588/DIGLIT.19553 [dostęp 16.06.2022 r.]
- A. Lewicka-Morawska i in.: Słownik malarzy polskich. T. 1. Warszawa 1998 r., s. 105.
- Ludwik Hass: Sekta farmazonii warszawskiej. Warszawa 1980 r., s. 225.
- Słownik geograficzny Królestwa Polskiego. T. IV. Warszawa 1883 r., s. 541–542.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Elżbieta Kuczyńska | Katarzyna Sienkiewicz (wokalistka) | Bogdan Łysakowski | Mariusz Orski | Wdowa (raperka) | Aleksander Rafałowski | Jolanta Grusznic | Paulina Apte | Franciszek Tegazzo | Jan Gotard | Józef Brodowski (młodszy) | Dariusz Twardoch | Michał Bogdanowicz | Jerzy Machowski | Grzegorz Forysiak | Jerzy Mazurczyk | Katarzyna Kozyra | Izabella Barcińska | Eldo | Janusz StrachockiOceń: Wincenty de Lesseur