Dominika Ostałowska


Dominika Ostałowska, z domu Zduniak, to jedna z bardziej rozpoznawalnych postaci w polskim świecie sztuki. Urodziła się 18 lutego 1971 roku w Warszawie, co stanowi dla niej wyjątkowy punkt odniesienia w jej rozwijającej się karierze artystycznej.

Jako utalentowana aktorka, zdobyła uznanie zarówno w filmie, jak i w teatrze, pokazując swoją wszechstronność i zdolności aktorskie. Jej prace charakteryzują się głębią emocjonalną oraz różnorodnymi rolami, w które zespoliła swoją osobowość i talent.

Dominika Ostałowska jest dwukrotną laureatką nagrody Orzeł, co jest potwierdzeniem jej umiejętności i zaangażowania w sztukę. Otrzymała nagrody za pierwszoplanową rolę w filmie Daleko od okna oraz za drugoplanową rolę w filmie Warszawa.

Życiorys

Wczesne lata

Dominika Ostałowska jest córką Ryszarda Ostałowskiego, uznanego aktora, oraz Ireny Ostałowskiej, dziennikarki. Jej rodzice zdecydowali się na rozwód, kiedy miała zaledwie trzy lata, co miało istotny wpływ na jej późniejsze życie. Edukację rozpoczęła w IV Liceum Ogólnokształcącym im. A. Mickiewicza w Warszawie, które ukończyła z wyróżnieniem. W 1994 roku odebrała dyplom z Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza, wykształcając się w sztuce aktorskiej pod okiem wybitnych pedagogów.

Kariera

Karierę zawodową rozpoczęła w Teatrze Ateneum w Warszawie, gdzie występowała w latach 1994-2000. Jej znaczącą rolą była postać Marianny w spektaklu „Opowieści lasku wiedeńskiego” Odona von Horvatha, za którą otrzymała Nagrodę im. Aleksandra Zelwerowicza za sezon 1998/1999, przyznawaną przez redakcję magazynu „Teatr”. Kolejne lata spędziła w Teatrze Powszechnym w Warszawie (2000-2012), gdzie rozwijała swój warsztat aktorski oraz zdobywała doświadczenie w wieloobsadowych produkcjach.

Dominika Ostałowska brała również udział w produkcjach Teatru Telewizji, występując w takich dziełach jak „Niektóre gatunki dziewic” Domana Nowakowskiego, „Dybuk” Szymona Anskiego, „Grzechy starości” Macieja Wojtyszki oraz „Tristan i Izolda” Ernesta Brylla. Od 2012 roku związana jest z Teatrem Studio im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w Warszawie, gdzie kontynuuje karierę artystyczną.

Wśród jej najpopularniejszych występów filmowych są role w „Łagodnej” Mariusza Trelińskiego, „Historiach miłosnych” Jerzego Stuhra, „Wojaczku” Lecha Majewskiego oraz „Daleko od okna” Jana Jakuba Kolskiego, filmie opartym na opowiadaniu Hanny Krall. Zyskała ogólnopolską popularność dzięki roli Marty Mostowiak w popularnym serialu TVP2 „M jak miłość”, w którym występuje od 2000 roku.

W roku 2009 zasiadła w jury 34. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Poza tym była ambasadorką kanału telewizyjnego ID (Investigation Discovery), gdzie prowadziła programy „Tajemnice rezydencji” (2012) oraz „Stalking – zła miłość” (2013). Dominika Ostałowska aktywnie wspiera również kampanie społeczne, będąc ambasadorką akcji „Stop Stalking”.

Życie prywatne

Dominika Ostałowska, aktorka znana z wielu ról, była żoną uznanego aktora Huberta Zduniaka, z którym doczekała się syna, Huberta, urodzonego w 2002 roku. Poza związkiem małżeńskim z Zduniakiem, Valeria miała także nieformalną relację z reżyserem Mariuszem Malcem.

Filmografia

Dominika Ostałowska to utalentowana aktorka, która zyskała uznanie dzięki różnorodnym rolom na ekranie. Oto jej bogata filmografia, w której można znaleźć wiele charakterystycznych wystąpień.

  • 1994: Anioł śmierci jako Sonia,
  • 1995: Łagodna jako żona,
  • 1997: Bracia Witmanowie jako Iren,
  • 1997: Ostatni rozdział jako pokojówka,
  • 1997: Dusza śpiewa jako żona Adama,
  • 1997: Musisz żyć jako Agnieszka, córka Hyńczaków,
  • 1997: Historie miłosne jako Ewa Bielska, studentka adiunkta,
  • 1997: Drugi brzeg jako Henrietta Vogel,
  • 1997: Boża podszewka jako Anusia Jurewicz, siostra Marysi,
  • 1998: Złoto dezerterów jako strażniczka w banku,
  • 1999: Wojaczek jako Mała,
  • 1999: Rodzina zastępcza jako nauczycielka (odc. 14),
  • od 2000: M jak miłość jako Marta Wojciechowska-Budzyńska, córka Mostowiaków,
  • 2000: Daleko od okna jako Regina Lilienstern,
  • 2002: Miss mokrego podkoszulka jako Magda, córka Władysława,
  • 2003: Warszawa jako Wiktoria,
  • 2006: Nadzieja jako matka Franciszka,
  • 2006: Norymberga (spektakl Teatru Telewizji) jako dziennikarka,
  • 2007: Regina jako Regina,
  • 2007: Kryminalni jako Magda Leszczyńska (odc. 87),
  • 2007: Ekipa jako posłanka Karolina Jabłonowska, członek komisji ds. równouprawnienia (odc. 7 i 14),
  • 2008: Rodzina zastępcza jako ona sama (odc. 286),
  • 2009: Projekt dziecko, czyli ojciec potrzebny od zaraz jako Anna Nowak,
  • 2009: Co mówią lekarze jako Joanna Knap, matka Zofii,
  • 2011: Głęboka woda jako Wioletta, matka Karoliny (odc. 2),
  • 2013: Prawo Agaty jako minister Barbara Król, żona Andrzeja (odc. 46),
  • 2013: Hotel 52 jako Nina Richter (odc. 84),
  • 2014: O mnie się nie martw jako Elżbieta Kosowska (odc. 2),
  • 2015: Prokurator jako Anna Falkowska (odc. 6),
  • 2015: Na dobre i na złe jako mama Weroniki (odc. 609, 610 i 612),
  • 2015: Historia Roja jako hrabina Gąsowska (odc. 5),
  • 2016: Historia Roja jako hrabina Gąsowska,
  • 2017: Ojciec Mateusz jako farmaceutka Urszula Jaskólska (odc. 235),
  • 2018–2019: Przyjaciółki jako Olga Bratkowska, pracownica kancelarii,
  • 2019: Echo serca jako Justyna Bogucka (odc. 12),
  • od 2021: Szadź jako mecenas Teresa Sznajder,
  • 2025: Chopin, Chopin! jako madame Wodzińska.

Polski dubbing

Dominika Ostałowska ma na swoim koncie szereg znakomitych ról w polskim dubbingu, które przyczyniły się do jej popularności w kraju. Poniżej przedstawiamy niektóre z najważniejszych projektów, w których brała udział:

  • 1983: Kaczor Donald przedstawia – Myszka Minnie,
  • 1986: Amerykańska opowieść – Bridget,
  • 1989: Stalowe magnolie – Shelby Eatenton Latcherie,
  • 1990–1991: Muminki – Pysia,
  • 1991: Hook – Dzwoneczek,
  • 1993–1995: Legendy Wyspy Skarbów – Jane,
  • 1994: Bodzio – mały helikopter – Punia,
  • 1994: Molly – Molly,
  • 1994: Siostro, moja siostro – Lea,
  • 1995: Pocahontas – Nakoma,
  • 1997: Pożyczalscy – Arietka,
  • 1998: Wojna z rzeczami w Czternaście bajek z Królestwa Lailonii Leszka Kołakowskiego – Lina,
  • 1998: Rodzina Addamsów: Zjazd rodzinny – Mortycja,
  • 1998–1999: Nowe przygody rodziny Addamsów – Mortycja,
  • 2001–2004: Café Myszka,
  • 2003: Fałszywa dwunastka – Nora,
  • 2008: 33 sceny z życia – Julia.

Nagrody i wyróżnienia

Dominika Ostałowska zdobyła szereg prestiżowych wyróżnień w ciągu swojej kariery artystycznej. Oto niektóre z nich:

  • 1995 – Nagroda im. Tadeusza Łomnickiego, przyznana przez Senat PWST w Warszawie,
  • 1999 – Feliks Warszawski, stołeczna nagroda teatralna za sezon 1998/1999, przyznana za najlepszą rolę kobiecą w postaci Marianny w Opowieściach Lasku Wiedeńskiego von Horvata w Teatrze Ateneum,
  • 2000 – Nagroda im. Aleksandra Zelwerowicza, przyznana przez redakcję miesięcznika Teatr za rolę Marianny w Opowieściach Lasku Wiedeńskiego w Teatrze Ateneum (27 marca),
  • 2001 – Nagroda za perfekcję, przyznana za rolę Amy w sztuce Zdaniem Amy podczas I Ogólnopolskiego Festiwalu Dramaturgii Współczesnej w Zabrzu,
  • 2007 – Grand Prix za spektakl Norymberga podczas festiwalu Dwa Teatry.

Przypisy

  1. a b c Pod szczęśliwą gwiazdą - Kobieta.pl [online], kobieta.pl [dostęp 23.04.2024 r.]
  2. Dominika Ostałowska wraca do afery z Joanną Sydor. Wydała oświadczenie - Plejada.pl [online], plejada.pl [dostęp 23.04.2024 r.]
  3. Dominika Ostałowska: O swojej stalkerce [online], Gala, 2013 [dostęp 06.11.2024 r.]
  4. Strona Dominiki Ostałowskiej na stronie Teatru Studio [online], teatrstudio.pl [dostęp 30.03.2020 r.]
  5. AgnieszkaA. Fitkau-Perepeczko AgnieszkaA., S jak serial. Na plan nie wpuszczać, Świat Książki, 2005

Oceń: Dominika Ostałowska

Średnia ocena:4.74 Liczba ocen:16