Władysław Krogulski to postać o bogatym dorobku artystycznym i znaczącej roli w polskiej kulturze teatralnej. Urodził się 10 sierpnia 1843 roku w Warszawie, gdzie spędził swoje życie, aż do śmierci 26 grudnia 1934 roku.
Był nie tylko utalentowanym aktorem, ale również pełnił funkcje dyrygenta, perkusisty oraz kompozytora. Jego praca jako kronikarza teatrów warszawskich przyczyniła się do bogatego zapisu historii polskiego teatru. Władysław Krogulski był blisko związany zTeatrem Rozmaitości w Warszawie, co pozwoliło mu na rozwój jego artystycznych pasji i umiejętności w tej wyjątkowej instytucji teatralnej.
Życiorys
Władysław Krogulski, przez wielu uznawany za jednego z wybitniejszych twórców polskiej kultury muzycznej, urodził się w 1843 roku, będąc synem Michała, cenionego kompozytora, oraz Tekli z Węglewskich. Był również bratem przyrodnim Józefa Władysława, który miał swój wkład w rozwój polskiej muzyki jako kompozytor i pianista.
Wczesne lata muzycznego rozwoju Krogulskiego były związane z nauką gry na fortepianie oraz teorią muzyki, które pobierał od swojego ojca. Po tragicznej śmierci rodzica, w 1859 roku rozpoczął pracę jako tołombasista w orkiestrze Teatru Wielkiego w Warszawie. W roku 1860 rozpoczął naukę w Szkole Dramatycznej, gdzie miał zaszczyt uczyć się pod okiem uznanych profesorów, takich jak Jan Tomasz Seweryn Jasiński, Jan Chęciński, Józef Rychter oraz Jan Walery Królikowski.
W latach 1862–1868 Krogulski kontynuował swoje kształcenie w Instytucie Muzycznym Warszawskim, gdzie jego nauczycielami byli Stanisław Moniuszko oraz Karol August Freyer. Jego debiut aktorski miał miejsce w 1863 roku. Przez pewien czas grał w teatrach prowincjonalnych, a w latach 1873–1874 pełnił rolę dyrygenta chóru w kościele św. Józefa Oblubieńca w Warszawie. Po krótkim pobycie za granicą, od 1876 roku związał się na stałe z Warszawskimi Teatrami Rządowymi. W swoim artystycznym dorobku aktorskim zagrał około 700 ról, często występując w rolach epizodycznych, a od połowy lat 90. XIX wieku był także kierownikiem muzyki zakulisowej.
Po przejściu na emeryturę w 1911 roku, Krogulski jeszcze przez długi czas występował na scenie warszawskiej, aż do roku 1930. W swojej karierze kompozytorskiej pozostawił po sobie ponad 30 utworów o tematyce religijnej oraz blisko 300 utworów salonowych. Ponadto, znany był również z działalności kronikarskiej, dokumentując życie teatrów warszawskich. Jego wspomnienia, zawierające cenne spostrzeżenia na temat pracy w teatrze, ukazały się pod tytułem Notatki starego aktora. Publikowane były w fragmentach już za życia autora, a pełniejsze ich wydanie miało miejsce w roku 2015.
Władysław Józef Krogulski ożenił się 14 czerwca 1876 roku z Wilhelminą Teklą Lewicką, utalentowaną śpiewaczką operową, która później została nauczycielką śpiewu. Z tego małżeństwa urodzili się dzieci: córka Helena Julia (1878–1955), która została żoną aktora Piotra Pawła Hryniewicza (1874–1932), oraz syn Robert Ludwik (1887–1949).
Władysław Krogulski zmarł w 1934 roku i spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, gdzie odnaleźć można jego grób w kwaterze 284a-6-18.
Przypisy
- Cmentarz Stare Powązki: WŁADYSŁAW JÓZEF KROGULSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 10.12.2019 r.]
- M.P. z 1925 r. nr 290, poz. 1220 „za zasługi, położone na polu kultury i historji teatrów polskich”.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Krzysztof Lang | Robert Chojnacki | Monika Goździk | Piotr Choynowski | Ilona Łepkowska | Jerzy Kozakiewicz (aktor) | Zygmunt Nieciecki | Marian Kociniak | Karol Hanusz | Dominika Ostałowska | Anna Bojarska | Wanda Wertenstein | Marek Bychawski | Michał Łapaj | Anna Nasiłowska | Tomasz Borkowy | Jerzy Kapliński | Ludmiła Danjell | Paulina Dulla | Magdalena KrzyńskaOceń: Władysław Krogulski (1843–1934)