Joanna Mantel-Niećko

Nauka i edukacja

Joanna Mantel-Niećko była wybitną postacią wśród polskich naukowców, urodzoną 14 sierpnia 1933 roku w Warszawie. Jej życie i praca pozostawiły znaczący ślad w dziedzinach orientalistycznych i językoznawczych.

Uznawana była za specjalistkę w zakresie etiopistyki, gdzie wykorzystała swoją wiedzę i pasję, aby przybliżyć polskiemu społeczeństwu kulturę i język Etiopii. Jako profesor nauk humanistycznych, Joanna Mantel-Niećko przyczyniła się do rozwoju wielu dziedzin związanych z językiem i kulturą.

Oprócz osiągnięć akademickich, była również aktywną działaczką opozycji w czasach PRL, co dodatkowo podkreśla jej zaangażowanie oraz dążenie do wolności i praw człowieka.

Joanna Mantel-Niećko zmarła 28 października 2009 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie nie tylko dorobek naukowy, ale także inspirację dla przyszłych pokoleń badaczy.

Życiorys

Joanna Mantel-Niećko ukończyła studia w 1956 roku w Instytucie OrientalistykiUniwersytetu Warszawskiego. W 1966 roku uzyskała stopień naukowy doktora, a następnie habilitowała się w tym samym roku. Jej kariera zawodowa była ściśle związana z macierzystym instytutem UW, gdzie pracowała od 1956 do 1996 roku, osiągając stanowisko profesora zwyczajnego. W 1993 roku zdobyła tytuł profesora nauk humanistycznych. W 1977 roku zainicjowała organizację i kierowała Zakładem Języków i Kultur Afryki w Instytucie Orientalistyki do 1988 roku.

W latach 1981-1982 pełniła rolę dziekana Wydziału Neofilologii. Swoją działalność polityczną rozpoczęła w 1961 roku jako członkini PZPR, jednak zrezygnowała po wprowadzeniu stanu wojennego. Od 1980 roku aktywnie angażowała się w ruch „Solidarności”, kierując międzyzwiązkowym zespołem, który opracowywał reformy na uniwersytecie. Po 1982 roku zasiadała w uczelnianych komisjach, które miały na celu wsparcie osób represjonowanych, organizując pomoc dla internowanych oraz współpracując z „Biuletynem Informacyjnym NSZZ «Solidarność» UW”.

13 maja 1982 roku została internowana za swoją działalność, ale interwencja biskupów pozwoliła jej na uwolnienie dziewięć dni później. W 1990 roku była jedną z osób, które współtworzyły Polskie Towarzystwo Afrykanistyczne, a także pełniła funkcję wiceprezesa tej organizacji.

Joanna Mantel-Niećko została pochowana na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, w kwaterze P–5–13.

Wybrane publikacje

Joanna Mantel-Niećko to uznana postać w dziedzinie historii i badań nad Etiopią. Poniżej przedstawiamy wybrane publikacje, które świadczą o jej wkładzie w rozwój wiedzy na ten temat.

  • Historia Etiopii, Wrocław, Ossolineum (wspólnie z Andrzejem Bartnickim), Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1971,
  • The role of land tenure in the system of Ethiopian imperial government in modern times, Wyd. UW, Warszawa 1980,
  • Próba sił: źródła do dziejów Uniwersytetu Warszawskiego po 13 grudnia 1981, Wyd. UW, Warszawa 1981,
  • Róg Afryki – historia i współczesność, Warszawa, Trio (red. nauk. wspólnie z Maciejem Ząbkiem), Trio, Warszawa 1999.

Przypisy

  1. Cmentarz Stare Powązki: WŁADYSŁAW DZIADYK, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 04.01.2020 r.]
  2. a b c d e Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 26.04.2014 r.]
  3. a b Joanna Mantel-Niećko. wyborcza.pl, 31.10.2009 r. [dostęp 26.04.2014 r.]
  4. a b c Prof. dr hab. Joanna Mantel-Niećko, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 26.04.2014 r.]

Oceń: Joanna Mantel-Niećko

★★★★★
Średnia ocena:4.47 Liczba ocen:12