Antoni Majak


Antoni Majak, urodzony 16 stycznia 1911 roku w Warszawie, to postać o bogatym dorobku artystycznym, który na trwałe wpisał się w historię polskiej sztuki teatralnej i muzycznej. Zmarł 25 grudnia 1994 roku, również w Warszawie.

Był polskim śpiewakiem operowym, który zdobył uznanie jako bas, a także aktywnie działał jako aktor oraz reżyser teatralny. Jego pasja do sztuki nie kończyła się na występach, bowiem pełnił również rolę pedagoga muzycznego, przekazując swoją wiedzę i doświadczenie młodszym pokoleniom artystów.

Życiorys

Antoni Majak przyszedł na świat 16 stycznia 1911 roku w Warszawie, jako syn Jana. W latach 1928–1931 zdobywał wykształcenie w Konserwatorium Muzycznym w Warszawie. Już na początku kariery występował jako chórzysta w warszawskich teatrach, co pozwoliło mu zdobyć cenne doświadczenie artystyczne. W sezonie 1938/1939 dołączył do zespołu solistów Teatru Wielkiego w Warszawie, gdzie miał okazję prezentować swoje umiejętności na większej scenie.

W czasie II wojny światowej doskonalił swoje umiejętności wokalne, uczestnicząc w koncertach organizowanych przez Radę Główną Opiekuńczą (RGO). W kwietniu 1944 roku wystąpił w teatrze jawnym, co było niezwykle odważnym krokiem w tamtych trudnych latach. Po upadku powstania warszawskiego, jego życie dramatycznie się zmieniło – został uwięziony w KL Auschwitz oraz innych niemieckich obozach.

Po zakończeniu wojny w 1946 roku, Antoni Majak rozpoczął współpracę z zespołem solistów Opery Śląskiej w Bytomiu, gdzie występował aż do 1955 roku. Jego zaangażowanie polityczne zaowocowało przynależnością do PZPR od 1948 roku. Montując swoje doświadczenia w teatrze, w 1953 roku zadebiutował jako reżyser teatralny, co otworzyło mu nowe horyzonty w artystycznej karierze.

W latach 50. XX wieku Antoni Majak nie tylko występował, ale także reżyserował w Państwowej Operze im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu i Operze i Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku. W latach 60. jego twórczość obejmowała również reżyserię w Operze Wrocławskiej. W okresie 1960–1978 był zarówno solistą, jak i reżyserem w Operze Łódzkiej, a w sezonie 1960/1961 także pełnił funkcję kierownika artystycznego tej instytucji.

Po przejściu na emeryturę w 1978 roku, Majak nie zakończył jednak swojej kariery artystycznej. Kontynuował reżyserowanie oraz gościnne występy, współpracując z Polskim Radiem oraz Telewizją Polską. W latach 1971–1979 związał się z Państwową Wyższą Szkołą Muzyczną w Łodzi jako wykładowca, dzieląc się swoją wiedzą i doświadczeniem z młodszymi pokoleniami artystów.

Filmografia

Antoni Majak miał znaczną karierę filmową, podczas której wystąpił w różnych produkcjach. Jego osiągnięcia aktorskie obejmują wiele ról w renomowanych dziełach. Oto niektóre z nich:

  • Czterej pancerni i pies (serial telewizyjny) (1968) – żołnierz niemiecki przebierający się w ubrania Czereśniaków (odc. 9. Zamiana),
  • Videokaseta (1976),
  • Koniec świata (1988),
  • Obywatel świata (1991) – dziadek Janka,
  • Wrony (1994) – starszy pan.

Ordery i odznaczenia

W ciągu swojego życia, Antoni Majak zdobył wiele wyróżnień i odznaczeń, które podkreślają jego znaczący wkład w rozwój kultury oraz działalność na rzecz Polski. Poniżej przedstawiamy listę najważniejszych z nich:

  • Order Sztandaru Pracy II klasy,
  • Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1959),
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (19 lipca 1955),
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (31 stycznia 1953),
  • Złoty Krzyż Zasługi (22 lipca 1952),
  • Medal 30-lecia Polski Ludowej,
  • Medal 40-lecia Polski Ludowej,
  • Medal 10-lecia Polski Ludowej (28 lutego 1955),
  • Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony dla Kultury Narodowej” (1986),
  • Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”.

Przypisy

  1. Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Edycja 2, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, s. 778.
  2. M.P. z 1955 r. nr 103, poz. 1410 - Uchwała Rady Państwa z dnia 28.02.1955 r. nr 0/350 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.
  3. M.P. z 1955 r. nr 96, poz. 1296 „za zasługi w pracy zawodowej”.
  4. M.P. z 1953 r. nr 15, poz. 206 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
  5. M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1078 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
  6. a b c d Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 574. ISBN 83-223-2073-6.

Oceń: Antoni Majak

Średnia ocena:4.69 Liczba ocen:25