Andrzej Rosiewicz

---

Życiorys

Wczesne lata

Andrzej Rosiewicz przyszedł na świat oraz spędził swoje dzieciństwo w Warszawie, gdzie w 1962 roku zakończył edukację w VI Liceum Ogólnokształcącym im. Tadeusza Reytana.

W czasie swojej młodzieńczej kariery stał się znany jako mistrz Warszawy w takich dyscyplinach jak skok wzwyż oraz skok w dal. Poza tym, z zapałem angażował się w działania szkolnego klubu piłkarskiego. Następnie podjął studia na Wydziale Melioracji Wodnych SGGW, gdzie zdobył cenne wykształcenie. Równocześnie przez pięć lat uczestniczył w nauce śpiewu solowego w muzycznej instytucji edukacyjnej, a swoje artystyczne umiejętności prezentował m.in. w Klubie Studenckim Politechniki Warszawskiej znanym jako „Stodoła”.

Kariera w czasach PRL

Na scenie muzycznej Andrzej zadebiutował w 1953 roku, dołączając do Zespołu Pieśni i Tańca „Dzieci Warszawy”, będąc jego członkiem aż do 1964 roku. W czasie studiów w latach 60. angażował się w występy w warszawskich klubach jazzowych oraz restauracjach, zdobywając uznanie w tamtym okresie. Od 1963 do 1965 roku występował w zespole Pesymiści, a w latach 1967–1968 współpracował z formacją jazzową Old Timers.

Jego talent został dostrzegany także w ramach festiwalu Jazz Jamboree, na którym wystąpił w latach 1971, 1974 oraz 1977. W roku 1972 wyróżniono go nagrodą Komitetu ds. Radia i Telewizji za utwór „Samba wanna blues” podczas 10. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. Utwór ten był początkiem współpracy z Asocjacją Hagaw. W 1976 roku w ramach 14. KFPP w Opolu zyskał tytuł estradowej osobowości roku.

Rok 1978 oznaczał początek jego kariery solowej, w której to stał się jednym z najbardziej znanych polskich artystów estradowych i piosenkarzy, tworząc takie hity jak: „Najwięcej witaminy”, „Czy czuje pani cha-chę”, „Zakochany bałwan”, „Żaba story”, oraz „Zenek blues”. Wśród jego repertuaru znalazły się także utwory, które nie były grane w mediach, jak „Usta Mariana” i „W Lubartowie”. Po powstaniu „Solidarności” wydał piosenki: „Chłopcy radarowcy” oraz „Pytasz mnie”, a także takie utwory jak: „Propaganda sukcesu”, „Chcemy prawdy”, „Książeczka wojskowa” i „Wincenty Kalemba”, znana również jako „Pieśń o zachodnich bankierach” oraz „Graj cyganie graj”. Były one dostępne jedynie na amatorskich nagraniach z koncertów, m.in. z I Przeglądu Piosenki Prawdziwej „Zakazane Piosenki” w Hali widowiskowo-sportowej Olivia w Gdańsku-Oliwie. W 1980 roku utwór „Najwięcej witaminy” przyniósł mu zwycięstwo w konkursie „Premier” podczas 18. KFPP w Opolu. Twórczość Rosiewicza w tym okresie stała się symbolem etosu „Solidarności” oraz głosem antykomunistycznej opozycji.

W 1974 roku wykonał piosenkę „Czterdzieści lat minęło…” będącą częścią czołówki znanego serialu „Czterdziestolatek”. W 1988 roku wziął udział w komponowaniu utworu Andrzeja Korzyńskiego pt. „Halo ptaki” do filmu „Pan Kleks w kosmosie”, a w 1993 roku nagrał piosenkę „Dwadzieścia lat minęło…” do kontynuacji serialu „Czterdziestolatek. 20 lat później”. Ponadto uczestniczył w Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze.

Organizował koncerty dedykowane ważnym osobistościom, jak ten w 1986 roku w Teatrze Muzycznym w Gdyni na rzecz Lecha Wałęsy, z którym łączyła go bliska przyjaźń w latach 80. W 1988 roku, na dziedzińcu wawelskim w Krakowie, zaśpiewał w obecności Michaiła Gorbaczowa, pieśń „Wieje wiosna ze wschodu”, popularnie określaną jako „Michaił, Michaił”, co wynikało z jej słów.

Kariera po 1989

W latach 90. Rosiewicz próbował na nowo zaistnieć na scenie muzycznej, tworząc utwory disco polo, takie jak „Poleczka Pałeczka” oraz „Disko Rżysko”. W 1993 roku stworzył piosenkę „Telefon z Belwederu”, w której odnosił się do przyczyn zakończenia przyjaźni z Lechem Wałęsą, wyrażając swoje emocje w refrenie: „Porwał go wielki świat, porwał historii wiatr. Dlaczego? Dlaczego? Przecież zawsze można być kolegą. Przyjaźń uczucie to święte, tylko czasem bywa się prezydentem”.

W pierwszych nagraniach po 2000 roku Rosiewicz czerpał inspirację z sukcesów polskich sportowców, takich jak Adam Małysz, Jerzy Dudek oraz Otylia Jędrzejczak. Jego twórczość obejmowała również piosenki religijne i satyryczne, w tym utwory dotyczące bieżących tematów politycznych w Polsce oraz miłości do kraju dla Radia Maryja i Telewizji Trwam. W 2003 roku nagrał kontrowersyjny utwór „Mamo, ja chcę do Iraku”, w którym wyraził swoją krytykę względem wysłania polskich żołnierzy do Iraku.

Rok 2003 to moment, w którym Andrzej stał się członkiem Unii Polityki Realnej. W 2004 roku z listy tej partii wziął udział w wyborach do Parlamentu Europejskiego, jednak nie uzyskał mandatu, gdyż UPR nie przekroczyła progu wyborczego. Po pewnym czasie związał się z Prawem i Sprawiedliwością, dla którego stworzył szereg piosenek chwalących rządy tej formacji, na przykład „Wystarczą cztery Ziobra i Polska będzie dobra”, które wykonano podczas partyjnych zjazdów przed wyborami do Sejmu RP w 2005 i 2007 roku.

W sierpniu 2007 roku w ramach obchodów 28. rocznicy Sierpnia 80 stworzył utwór „Jak Gwiazda w noc czarną”, dedykowany Andrzejowi Gwiaździe oraz Annie Walentynowicz. Rok ten przyniósł również piosenkę „Wystarczą cztery Tuski, no i porządek pruski”, który stanowił satyrę na rząd premiera Donalda Tuska. W październiku 2008 wydał album pt. „Orła mi żal”, w którym znalazły się takie utwory jak „Zostań z nami” o Janie Pawle II oraz „Barack naszym przyjacielem jest, bo w jego żyłach płonie polska krew” dedykowany Barackowi Obamie. W pierwszej części kampanii wyborczej do Parlamentu Europejskiego w 2009 roku Rosiewicz stworzył piosenkę „Eurowybory”, w której w ironiczny sposób przedstawił przebieg kampanii oraz działalność europosłów.

25 czerwca 2009 roku na antenie TVP1 zrealizowano specjalne wydanie programu „Jaka to melodia?”, podczas którego artysta zagrał i otrzymał medal im. Fryderyka Chopina, z racji czterdziestolecia swojej kariery solowej. Tego samego dnia TVP2 wyemitowało odcinek „Szansy na sukces” poświęcony wykonaniom Rosiewicza.

W czerwcu 2010 roku zrealizował utwór „Najważniejsza jest Polska”, który posłużył jako tło do spotu wyborczego Jarosława Kaczyńskiego w kampanii prezydenckiej, emitowanym na Telewizji Trwam. Utwór miała swoją premierę w lipcu tego samego roku w Suwałkach. W kolejnym miesiącu nagrał estradową wersję utworu – „Zgoda na Polskę”, która znalazła się na albumie „A gdy się naród obudzi” z 2012 roku.

W 2014 roku Andrzej wystartował w wyborach do Sejmiku Województwa Mazowieckiego z listy Mazowieckiej Wspólnoty Samorządowej, która jednak nie zdobyła mandatów. W 2019 roku został zarejestrowany jako kandydat komitetu Polska Fair Play Roberta Gwiazdowskiego w wyborach do Parlamentu Europejskiego, jednak również ten komitet nie osiągnął progu wyborczego, a Rosiewicz nie uzyskał mandatu.

26 grudnia 2022 roku TVP2 po raz pierwszy nadała benefis artysty pt. „Rewia Gwiazd: Andrzej Rosiewicz”, który zainaugurował obchody jego 70-lecia kariery artystycznej. W tym samym roku wystąpił jako gość honorowy w jednym z charytatywnych odcinków programu „Jaka to melodia?”.

Nagrody i wyróżnienia

Andrzej Rosiewicz to artysta, który zdobył liczne nagrody i wyróżnienia w trakcie swojej kursy kariery. Jego talent i pasja do muzyki zostały docenione na wielu prestiżowych wydarzeniach.

• w 1972 roku zdobył nagrodę za niezapomnianą piosenkę „Samba wanna blues”,
• w 1975 roku otrzymał nagrodę specjalną,
• w 1976 roku został uhonorowany za wykonanie „Zenek blues”,
• w 1980 roku zdobył wyróżnienie za piosenkę „Najwięcej witaminy”,
• w 1979 roku został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi,
• w 2000 roku otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
• w 2010 roku otrzymał medal im. Fryderyka Chopina od redakcji programu Jaka to melodia? za 40-letnią karierę estradową,
• w 2015 roku został odznaczony przez ministra kultury i dziedzictwa narodowego Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Życie prywatne

W 1997 roku, podczas wyborów Miss Rzeszowszczyzny, Andrzej Rosiewicz rozpoczął nowy rozdział w swoim życiu, spotykając Iwonę, swoją przyszłą żonę. Wspólnie wychowują syna Jędrzeja, a także pociechy w postaci bliźniaków – Ireny i Adama.

Wybrana dyskografia

W poniższej sekcji zaprezentowano wybrane pozycje dyskograficzne Andrzeja Rosiewicza, które ilustrują jego bogaty dorobek artystyczny. Oto niektóre z najważniejszych albumów:

• „UFO” – „Żniwo”,
• Asocjacja Hagaw i A. Rosiewicz,
• Ach jak przyjemnie… i inne piosenki,
• A. Rosiewicz: Dobry interes,
• SPPT Chałturnik i A. Rosiewicz,
• Rosiewicz ’97,
• Cossack’s Songs by Andrzej and His Friends,
• Tyson, Golota, blondynki i ja,
• Godzina z Andrzejem Rosiewiczem.

---

Oceń: Andrzej Rosiewicz

---