Andrzej Arendarski

---

Życiorys

W 1972 roku Andrzej Arendarski pomyślnie zakończył studia na Wydziale Geologii Uniwersytetu Warszawskiego. Po ukończeniu nauki podjął pierwszą pracę jako nauczyciel w XLVIII Liceum Ogólnokształcącym im. Edwarda Dembowskiego w Warszawie, gdzie spędził rok w roli pedagoga. Następnie w latach 1973–1977 kontynuował naukę w ramach studiów doktoranckich w Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk, a w 1981 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych.

Arendarski karierę akademicką związał z Instytutem Historii Nauki, Oświaty i Techniki PAN, gdzie początkowo pełnił funkcję starszego asystenta, a później adiunkta. W drugiej połowie lat 80. przeszedł do działalności w sektorze gospodarczym. W latach 1990–1992 miał zaszczyt pełnić rolę prezesa Krajowej Izby Gospodarczej. Jego polityczna kariera nabrała tempa, gdy w lipcu 1992 został ministrem współpracy gospodarczej z zagranicą w rządzie Hanny Suchockiej.

Na początku lat 90. znów objął funkcję prezesa Krajowej Izby Gospodarczej. W kolejnych latach zaangażował się w działania Polsko-Ukraińskiej Izby Gospodarczej oraz odegrał kluczową rolę jako konsul honorowy Hondurasu w Warszawie. Zasiadając na czołowych stanowiskach, pełnił funkcję prezesa KIG do 2021 roku, kiedy to przeszedł na pozycję prezydenta tej organizacji.

Andrzej Arendarski zaangażował się również w działalność związkową, został członkiem Związku Nauczycielstwa Polskiego oraz w 1980 roku dołączył do Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”, w ramach którego kierował komisją zakładową. Jego aktywność w opozycji była potwierdzona publikacjami w czasopismach drugiego obiegu takich jak „Kierunek Solidarność”, „KOS” czy „Tu i Teraz”. Jako przedstawiciel Komitetu Obywatelskiego zasiadał w parlamencie jako poseł w X kadencji.

Jako jeden z założycieli Kongresu Liberalno-Demokratycznego, Arendarski służył jako wiceprzewodniczący, a w 1991 roku został wybrany na posła na Sejm I kadencji, gdzie działał w Komisji Handlu i Usług oraz Komisji Stosunków Gospodarczych z Zagranicą. W 1993 roku jednak nie udało mu się zdobyć reelekcji, ponieważ KLD nie przekroczył progu wyborczego.

W latach 2002–2006 pełnił rolę przewodniczącego Stronnictwa Demokratycznego. W 2005 roku był jednym z inicjatorów powołania Komitetu Wyborczego Centrum, który wspierał kandydaturę Zbigniewa Religi w wyborach prezydenckich. Arendarski zasiadał również w Komitecie Wspierania Muzeum Historii Żydów Polskich Polin, znaczącym instytucie w Warszawie, przyczyniając się tym samym do rozwoju polskiej kultury i historii.

Odznaczenia

Andrzej Arendarski jest osobą, która otrzymała wiele prestiżowych odznaczeń. Wśród nich wyróżniają się następujące:

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 2001 roku,
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 1998 roku,
• Krzyż Kawalerski Orderu Wielkiego Księcia Giedymina, nadany przez Litwę w 1997 roku,
• Odznaczenie Oficera Orderu Zasługi Republiki Włoskiej, otrzymane w 2000 roku,
• Order Gwiazdy Białej II klasy, przyznany przez Estonię w 2002 roku,
• Order Uśmiechu.

---

Oceń: Andrzej Arendarski

---