Adam Hodysz

---

Życiorys

Adam Hodysz był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w latach 1965–1984, a swoje wykształcenie zdobył na kierunku matematyka w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdańsku. Jego kariera w kontrwywiadzie rozpoczęła się 1 sierpnia 1964 roku. W 1974 roku został przeniesiony do Wydziału Śledczego KWMO w Gdańsku.

W drugiej połowie 1978 roku podjął współpracę z opozycją demokratyczną, do której należały Wolne Związki Zawodowe Wybrzeża oraz NSZZ „Solidarność”. Podczas tej współpracy przekazywał systematycznie, głównie za pośrednictwem Aleksandra Halla, istotne informacje dotyczące działań jego instytucji wobec działaczy opozycji. Dzięki jego informacjom udało się zidentyfikować tajnego współpracownika SB MSW, Edwina Myszka, który był jednym z współzałożycieli WZZ Wybrzeża. W dniu 12 grudnia 1981 roku, tuż przed wprowadzeniem stanu wojennego, przekazał Hallowi ostrzeżenie o planowanych aresztowaniach oraz zalecenie ukrycia się. Informacja ta dotarła do kilku członków Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”.

5 marca 1984 roku Adam Hodysz złożył podanie o zwolnienie ze służby, jednak 24 października tego samego roku został aresztowany. W czasie zatrzymania trafił do celi z Grzegorzem Piotrowskim, kapitanem SB, który został zatrzymany dzień wcześniej na skutek oskarżeń o porwanie i zabójstwo księdza Jerzego Popiełuszki. Pomimo braku dowodów, Hodysz został skazany przez Sąd Okręgowy w Słupsku we wrześniu 1985 roku na 3 lata więzienia, a Sąd Najwyższy zwiększył jego wyrok do 6 lat. Po odbyciu ponad trzech lat kary, wolność odzyskał 30 grudnia 1988 roku.

Po wyjściu na wolność znalazł pracę w Spółdzielni Pracy Usług Wysokościowych „Gdańsk”, którą kierował Maciej Płażyński. Dawała ona zatrudnienie wielu osobom związanym z opozycją. W 1990 roku Hodysz został zrehabilitowany. W latach 1990–1993 pełnił funkcję dyrektora Delegatury Urzędu Ochrony Państwa w Gdańsku. W 1992 roku, w związku z realizacją uchwały lustracyjnej Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z 28 maja 1992 roku, Delegatura UOP pod jego nadzorem przekazała ministrowi spraw wewnętrznych Antoniemu Macierewiczowi akta TW SB MSW ps. „Bolek”, dotyczące urzędującego prezydenta RP, Lecha Wałęsy.

Po ujawnieniu tzw. listy Macierewicza, która doprowadziła do gwałtownego odwołania Rady Ministrów Jana Olszewskiego w nocy z 4 na 5 czerwca 1992 roku (znanej jako noc teczek), Hodysz stracił swoją pozycję. Został odwołany przez Andrzeja Milczanowskiego, ministra spraw wewnętrznych, na wniosek prezydenta Lecha Wałęsy.

Po zmianach w rządzie powrócił do służby w UOP i pracował w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych w Warszawie. W 2001 roku, po przegranych wyborach parlamentarnych przez AWS oraz utworzeniu Rady Ministrów Leszka Millera, a także w związku z osiągnięciem wieku emerytalnego, przeszedł w stan spoczynku, posiadając stopień podpułkownika UOP.

Odznaczenia

Adam Hodysz to postać wyróżniająca się w swoim zakresie działalności, posiadająca liczne odznaczenia, które świadczą o jego zaangażowaniu i osiągnięciach. Oto kluczowe wyróżnienia, które otrzymał w swojej karierze:

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2009) za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za działalność na rzecz przemian demokratycznych oraz osiągnięcia w pracy zawodowej i społecznej o znaczeniu dla kraju,
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1999) przyznany za znaczące zasługi w działalności na rzecz umacniania bezpieczeństwa wewnętrznego kraju,
• Krzyż Wolności i Solidarności (2019), który odnosi się do działalności na rzecz niepodległości i suwerenności Polski oraz poszanowania praw człowieka w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej,
• Srebrny Krzyż Zasługi (1997) za wzorowe i sumienne wykonywanie obowiązków w pracy zawodowej.

---

Oceń: Adam Hodysz

---