Stanisław de Rosset

Polityka i administracja

Stanisław de Rosset, herbu wł. przyszedł na świat 12 września 1896 roku w stolicy Polski, Warszawie. Był postacią niezwykle związaną z historią polskiej dyplomacji.

Swój żywot zakończył w rodzinnym mieście, 31 grudnia 1984 roku. W ciągu swojego życia pełnił istotne funkcje w dziedzinie polityki zagranicznej, zdobywając uznanie jako wybitny dyplomata.

Życiorys

Stanisław de Rosset przyszedł na świat w rodzinie Aleksandra Henryka de Rosseta oraz Zofii z Benisławskich, żyjącej w latach 1868–1935. Miał czworo braci: Bohdana (1894–1936), Tadeusza oraz Jana. Swoją karierę zawodową rozpoczął 13 czerwca 1919 roku, kiedy to podjął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Z biegiem czasu awansował na stanowisko dyrektora departamentu oraz radcy (w 1936 roku) i objął kierownictwo Referatu Bliskiego i Dalekiego Wschodu w Wydziale Wschodnim (w 1939 roku).

W trakcie swojej kariery diplomatycznej, pełnił szereg istotnych funkcji, w tym:

  • sekretarz w konsulacie w Jerozolimie (w latach 1923–1925),
  • sekretarz poselstwa RP w Ankarze (od 1926 do 1929 roku),
  • I sekretarz poselstwa w Atenach (od 16 kwietnia 1929 do 30 czerwca 1931),
  • chargé d’affaires w Republice Chińskiej w Szanghaju (od 1 października 1939 do 1942 roku),
  • konsul w Durbanie (od listopada 1942 do 31 maja 1944),
  • konsul w Lusace (w okresie czerwiec 1944–1945).

Stanisław był trzykrotnie żonaty: jego pierwszą żoną była Anna Moszyńska (1896–1981), następnie ożenił się z Marią Lesiecką, a od 4 lutego 1960 roku był mężem Adrianny Heleny Karoliny hr. Komorowskiej h. Korczak (1911–1986). Z pierwszego małżeństwa miał syna Bohdana (ur. 1926), natomiast z drugiego – córkę Marię.

Po zakończeniu swojego życia, Stanisław de Rosset został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie w kwaterze 183-1-18,19.

Ordery i odznaczenia

Stanisław de Rosset został odznaczony wieloma prestiżowymi wyróżnieniami, które świadczą o jego znaczącym wkładzie w życie publiczne i społeczne. Oto lista jego nagród:

  • srebrny Krzyż Zasługi, przyznany 12 listopada 1926 roku,
  • medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
  • srebrny Medal za Długoletnią Służbę,
  • brązowy Medal za Długoletnią Służbę,
  • Krzyż Komandorski Orderu Feniksa, przyznany przez Grecję.

Przypisy

  1. Stanisław de Rosset h. wł. [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 27.02.2023 r.]
  2. Tragedia w bydgoskiej restauracji. Mężczyzna zabił się z miłości... [wspomnienie] [online], Gazeta Pomorska, 08.12.2012 r. [dostęp 27.02.2023 r.]
  3. MirosławaM. Kajzer, Tragedia w bydgoskiej restauracji. Mężczyzna zabił się z miłości... [wspomnienie] [online], Gazeta Pomorska, 08.12.2012 r. [dostęp 12.09.2022 r.]
  4. AleksanderA. Wasilewski, Polska – Iran. Stosunki dyplomatyczne, konsularne, handlowe i kulturalne 1918–1939, Warszawa/Teheran: Ministerstwo Spraw Zagranicznych, 05.2020 r. [dostęp 12.09.2022 r.]
  5. JanuszJ. Wróbel, Ambasador Tadeusz Romer w „misji specjalnej” na rzecz uchodźców żydowskich na Dalekim Wschodzie [online], Instytut Pamięci Narodowej – Łódź [dostęp 12.09.2022 r.]
  6. Zmiany personalne w polskiej służbie zagranicznej, „Kurjer Polski”, crispa.uw.edu.pl, 13.07.1939 r. [dostęp 12.09.2022 r.]
  7. PawełP. Ceranka, KrzysztofK. Szczepanik, Urzędy konsularne Rzeczypospolitej Polskiej 1918–1945. Informator archiwalny, Warszawa: Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych, 2020 r. [dostęp 12.09.2022 r.]
  8. Stanisław de Rosset h. wł. [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 12.09.2022 r.]
  9. Cmentarz Stare Powązki: ARTUR REGULSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 12.09.2022 r.]
  10. Zarządzenie o nadaniu Srebrnego Krzyża Zasługi (M.P. z 1926 r. nr 262, poz. 739); „za zasługi na polu dyplomatycznem”.
  11. Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 czerwca 1939, Warszawa: Stowarzyszenie „Samopomoc Urzędników Polskiej Służby Zagranicznej”, 1939 r. [dostęp 27.02.2023 r.]
  12. a b c KrzysztofK. Kania, KrzysztofK. Kloc, Piłsudczycy i beckowcy na cenzurowanym. Dyplomaci przedwrześniowi w raportach i ocenach grupy Stanisława Kota, [w:] SebastianS. Pilarski, Józef Piłsudski – idee, tradycje, nawiązania, Łódź; Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2019 r. [dostęp 12.09.2022 r.]

Oceń: Stanisław de Rosset

★★★★★
Średnia ocena:4.58 Liczba ocen:19