Helena Jamontt

---

Życie

Helena Jamontt była córką Janusza Jamontta oraz Róży de Latour. Jej rodzina miała znaczący wpływ na jej życie, szczególnie bliski był jej brat, Władysław Jamontt. Swoją edukację rozpoczęła w Gimnazjum Humanistycznym Cecylii Plater-Zyberkówny, gdzie z sukcesem złożyła egzamin maturalny w 1932 roku. Działała także jako harcerka w VI Żeńskiej Warszawskiej Drużynie Harcerskiej, co świadczy o jej zaangażowaniu w młodzieżowe ruchy społeczne.

Helena kontynuowała naukę na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie uzyskała tytuł magistra w 1936 roku. Następnie podjęła studia z zakresu filozofii oraz psychologii na Wydziale Humanistycznym, osiągając magisterium w filozofii w 1937 roku. W trakcie studiów była aktywna w kołach naukowych prawników oraz socjologów, a także angażowała się w działania Polskiej Macierzy Szkolnej. Jej działalność polityczna obejmowała przynależność do RNR-Falanga, Młodzieży Wszechpolskiej, OWP i ONR.

W czasie II wojny światowej włączyła się w działalność Konfederacji Narodu, gdzie odgrywała istotną rolę w pionie kobiecym. Jej zaangażowanie objęło kierownictwo Wydziału Więziennictwa KN, który zajmował się pomocą więźniom Pawiaka. Dodatkowo, w Wydziale Opieki wspierała żołnierzy UBK oraz ich rodziny. W 1942 roku była jedną z inicjatorek powstania Międzyorganizacyjnego Porozumienia Pomocy Więźniom, którego przewodniczącą pozostała aż do wybuchu powstania warszawskiego. Jej misją było udzielanie pomocy nie tylko więźniom Pawiaka, ale także osobom przetrzymywanym w obozach Auschwitz i Majdanka oraz ich bliskim. Helena wykazywała się ogromnym poświęceniem, ratując dzieci pochodzenia żydowskiego.

W okresie powstania warszawskiego pełniła rolę łączniczki w Zgrupowaniu „Radosław”. Niestety, jej życie zakończyło się tragicznie podczas realizacji meldunku. Po wojnie, w 1951 roku, jej szczątki zostały ekshumowane i pochowane przy ul. Miodowej 25, na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach, w kwaterze A2-4-12. Jej zasługi dla walki o wolność oraz pomoc innym pozostają w pamięci i sercach wielu osób.

---

Oceń: Helena Jamontt

---