Jerzy Lawina-Świętochowski

Ukończył Państwowe Konserwatorium Muzyczne w Warszawie, gdzie rozwijał swoje talent i umiejętności. Swoją karierę artystyczną rozpoczął we współpracy z teatrem „Lutnia” w Wilnie, gdzie napisał swoją pierwszą operetkę pt. Rajski ptak.

W latach 1929–1931 był autorem licznych tekstów w „Rewii Wileńskiej”, w tym słów i muzyki do rewii „Złote Wilno”, jak również programu „Czego pan chce” oraz muzyki do komedii Paula Leoné’a zatytułowanej „Na fali eteru”.

W grudniu 1936 roku dokonał nagrań wokalnych w duecie z Olą Obarską w studio „Syreny Record”, co zyskało dużą popularność. Swoją pierwszą polską operetkę morską „Panna Wodna” wystawił 2 sierpnia 1939 roku w teatrze „8.15” w Warszawie. Ponadto, w czasie II wojny światowej, stworzył drugą operetkę o tematyce morskiej – „Hel”.

W 1940 roku występował jako pianista w teatrzyku Na Antresoli w Warszawie. Jego zaangażowanie w działania wojenne sprawiło, że w 1944 roku wstąpił do I Armii Wojska Polskiego, przyłączając się do walki, która doprowadziła go do Berlina.

Po zakończeniu wojny postanowił kontynuować swoją działalność kompozytorską, niestety jego plany zostały przerwane przez nagłą śmierć. Jego najpopularniejszym utworem jest tango „Morze”, które pochodzi z operetki Panna Wodna i weszło do repertuaru wielu znanych wykonawców, takich jak Zbigniew Rawicz (który zarejestrował je po raz pierwszy w 1948 roku dla wytwórni „Muza”), Irena Santor oraz Barbara Muszyńska.

Za swoje zasługi wojenne, Jerzy Lawina-Świętochowski został odznaczony krzyżem Virtuti Militari.