Witolin

Osiedla

Witolin to niezwykle interesujący obszar, który stanowi część dzielnicy Praga-Południe w stolicy Polski, Warszawie. Jego położenie w wschodniej części miasta sprawia, że jest to lokalizacja, która zasługuje na szczególną uwagę. Witolin ograniczony jest od północy Gocławkiem oraz Grochowem, a od wschodu graniczy z dzielnicą Wawer.

Geograficznie, Witolin wyróżnia się dzięki swojemu układowi, który zachodzi między istotnymi ulicami, takimi jak Grochowską, Ostrobramską oraz Zamieniecką. Dodatkowo, wzdłuż obszaru znajduje się bezimienny dopływ kanału Nowa Ulga, co dodatkowo zwiększa jego atrakcyjność.

Pomimo swojego położenia, Witolin nie został uwzględniony w podziale Miejskiego Systemu Informacyjnego Pragi-Południe. W rezultacie, obszar ten został przypisany do granic Gocławka, który obejmuje także fragment Grochowa leżący na wschód od placu Szembeka.

Witolin, jako część Warszawy, odgrywa ważną rolę w zrozumieniu, jak różnorodne są obszary miejskie i jakie mają znaczenie w kontekście społecznym oraz geograficznym stolicy.

Nazwa

Nazwa Witolin została nadana dzięki Marianowi Zajdlowi, który na początku XX wieku nabył rozległy obszar ugoru, rozciągający się wzdłuż ulicy Grochowskiej. Teren ten znajdował się naprzeciwko dworku Myślińskich i ciągnął się niemal aż do Gocławka.

Właściciel całego tego obszaru postanowił nadać mu nazwę Witolin, upamiętniając w ten sposób swojego pierworodnego syna, Witolda.

Historia

W 1780 roku król Stanisław August Poniatowski przejmuje formalnie dobra skaryszewskie, a następnie przekazuje je swojemu bratankowi, podskarbiemu wielkiemu litewskiemu księciu Stanisławowi Poniatowskiemu. Jeszcze w tym samym roku, książe zakłada kolonię Grochów, którą dzieli na osiem części. W tym kontekście wydzielono Grochów VII, obejmujący teren współczesnego Witolina.

Do roku 1916 Witolin funkcjonował jako wiejska osada podwarszawska. W 1916 roku, razem z Grochowem, Witolin został przyłączony do Warszawy, co zapoczątkowało jego intensywny rozwój. Wówczas ulica Kawcza została wybrukowana oraz oświetlona, a na terenie osady zaczęły powstawać różnorodne zakłady i warsztaty produkcyjne.

W 1919 roku na obszarze około 30 ha, zlokalizowanym w rejonie ul. Witolińskiej, zorganizowano żydowską fermę rolniczą (kibuc), której celem było przygotowanie Żydów do emigracji do Palestyny.

W zabudowie kwartalu ograniczonego ulicami Zamieniecką, Grochowską, Tarnowiecką i Łukowską dominuje zabudowa jednorodzinna, w wielu przypadkach sięgająca czasów przedwojennych, lecz przeplatana wielorodzinnymi kamienicami. Z kolei osiedle Ostrobramska to zespół nowoczesnych, wysokich budynków mieszkalnych, zazwyczaj liczących 12 pięter, które znacząco wpisują się w krajobraz lokalny.

Przypisy

  1. Paweł Dunin-Wąsowicz: Praski przewodnik literacki. Warszawa: Fundacja Hereditas, 2018, s. 168. ISBN 978-83-951050-2-9.
  2. Rozporządzenie dot. ustanowienia granic miejskich Warszawy Dziennik Rozporządzeń dla Jenerał-Gubernatorstwa Warszawskiego 1917 nr 63 poz 259.
  3. Rozporządzenie dot. rozszerzenia warszawskiego okręgu miejskiego i wykonania planu dla zabudowania miasta Warszawy (Dziennik Rozporządzeń dla Jenerał-Gubernatorstwa Warszawskiego 1916 nr 29 poz 79).

Oceń: Witolin

★★★★★
Średnia ocena:4.74 Liczba ocen:19