Zdobycz Robotnicza

Osiedla

Osiedle Zdobycz Robotnicza to wyjątkowy przykład mieszkalnej architektury w Bielanach, które zyskało popularność dzięki swojej historycznej wartości oraz integralności z otoczeniem. Budowa tego osiedla miała miejsce w latach 1926–1935, co czyni je miejscem pełnym historii i charakteru.

Warto zwrócić uwagę na to, jak Zdobycz Robotnicza wpisuje się w kontekst urbanistyczny Warszawy oraz na znaczenie, jakie ma dla lokalnej społeczności, która z niego korzysta od pokoleń.

Opis

Spółdzielnia mieszkaniowa „Zdobycz Robotnicza” stanowi interesujący przykład organizacji związanej z ruchami robotniczymi, w tym również z chrześcijańską demokracją. Na czele Rady Nadzorczej stał Paweł Romocki, który był zarówno działaczem, jak i posłem Polskiego Stronnictwa Chrześcijańskiej Demokracji. Od 1926 roku spółdzielnia rozpoczęła zagospodarowywanie nieużytków bielańskich, które wcześniej były w posiadaniu carskiego wojska. W tym czasie zabudowano takie ulice jak Przybyszewskiego, Płatniczą, Kleczewską, Lipińską, oraz Schroegera, a także zaaranżowano plac Konfederacji.

Budowa mieszkań, którą zaprojektował Janusz Dzierżawski, prezes zarządu spółdzielni, rozpoczęła się w tym samym roku. Realizowana była częściowo w tak zwanym systemie gospodarczym, co oznacza, że część robót była wykonywana przez samych spółdzielców. Otrzymywali oni wynagrodzenie za pracę, które mogli częściowo odliczyć od czynszu albo kredytu. Domy, które powstawały, przybierały popularną w latach dwudziestych XX wieku formę stylu dworkowego.

Niestety, osiedle nigdy nie doczekało się pełnego zakończenia budowy. W 1931 roku, z powodu bankructwa, Sąd Okręgowy zdecydował o rozwiązaniu spółdzielni na wniosek Banku Gospodarstwa Krajowego, który był jednym z wierzycieli. Wysokie raty kredytowe sprawiły, że budynki zaczęli zasiedlać ludzie zamożniejsi, a początkowa idea osiedla dla robotników szybko zaczęła zanikać. Ulica Efraima Schroegera 72-80 została nabyta w spółkę przez przemysłowca naftowego hr. Henryka Towarnickiego oraz Borysa Bielajewa. Kiedy w 1931 roku rozwiązano spółdzielnię, budynek był jeszcze w stanie surowym, a jego wykończenie miało miejsce około 1935 roku.

Przypisy

  1. a b Grzegorz Mika. „Od pustyni do puszczy” lub „Niedokończony wachlarz”, czyli „Serek Bielański”. „Skarpa Warszawska”, s. 11, marzec 2022 r.
  2. Ciekawa historia urokliwego zakątka 2016 r.
  3. Szchroegera 27 2009 r.
  4. Z dziejów i doświadczeń RSM Zdobycz Robotnicza 1927-1928, s. 12.
  5. Dz.U. z 1930 r. nr 68, poz. 540

Oceń: Zdobycz Robotnicza

★★★★★
Średnia ocena:5 Liczba ocen:15