Ulica Wał Zawadowski to interesująca arteria, która znajduje się w obrębie dwóch warszawskich dzielnic – Wilanów oraz Mokotów. Jej lokalizacja sprawia, że pełni istotną rolę nie tylko w strukturze komunikacyjnej, ale także w krajobrazie urbanistycznym Warszawy.
Ulica ta biegnie równolegle do wału przeciwpowodziowego, co czyni jej przebieg wyjątkowym i ważnym w kontekście ochrony przed powodziami, które mogą dotknąć tę część miasta. Jednocześnie jest to miejsce, które oferuje mieszkańcom i odwiedzającym piękne widoki oraz możliwość aktywnego wypoczynku w bliskim sąsiedztwie Wisły.
Opis
Wał Zawadowski w Warszawie ma bogatą historię, sięgającą początków lat 50. XX wieku. Został formalnie nazwany w 1960 roku, kiedy to obszar, na którym się znajduje, został przyłączony do stolicy. W odróżnieniu od Wału Miedzeszyńskiego, położonego po prawej stronie Wisły, Wał Zawadowski pełni rolę lokalnej drogi. Jedynie niewielki fragment od ulicy Włóki do skrzyżowania z Sytą oraz krótki odcinek od Trasy Siekierkowskiej do ulicy Bananowej jest asfaltową ulicą miejską, podczas gdy reszta to drogi gruntowe, a także ścieżki nienadające się do ruchu drogowego.
Ulica zaczyna swój bieg na granicy Warszawy z Kępą Okrzewską. Następnie przecina tory bocznicy kolejowej, prowadzącej w kierunku EC Siekierki, gdzie dostęp do przejazdu odbywa się bez zapór. Wał Zawadowski łączy się z ulicą Włóki, kontynuując swój bieg w analogicznej osi. W okolicy ul. Włóki krzyżuje się z ulicami Zaściankową, Jara oraz Glebową. Po drodze ponownie przecina kolejowe szlaki, a następnie kończy pierwszy swój odcinek w zbiegu z Sytą.
Za kanałem, który dostarcza wodę z Wisły do EC Siekierki oraz ujściem Wilanówki, Wał Zawadowski staje się drogą gruntową i wchodzi na teren Mokotowa. W tym miejscu ul. krzyżuje się z ulicami Spiralną i Grzegorza Piramowicza, a następnie dociera do Trasy Siekierkowskiej. Warto dodać, że asfaltowy odcinek prowadzi aż do ulicy Bananowej.
Całkowita długość Wału Zawadowskiego wynosi prawie 9,5 km, co czyni go jednym z dłuższych ulic w Warszawie. Niektóre archiwalne plany miejskie sugerują, że jego przebieg mógł sięgać aż do basenu Stacji Pomp Rzecznych Wodociągów Warszawskich przy Czerniakowskiej 106/124. W takim przypadku długość Wału mogłaby być porównywalna z Wałem Miedzeszyńskim.
Ulicą nie kursują autobusy, nie są również przewidziane ścieżki rowerowe ani chodniki. Charakter Wału Zawadowskiego pozostaje dość wiejski, z polami uprawnymi oraz długimi odcinkami nieużytków. Miejscowe zabudowania występują tylko na fragmencie między ulicą Włóki a Glebową. Numeracja ulicy, która w pewnym momencie biegła wzdłuż ulicy Włóki, kontynuuje nadawanie numerów, zaczynając od 77, po numerze 75 na ul. Włóki.
W dalszej części, odcinek Wału Zawadowskiego w rejonie Zawad, roboczo określony jako Czerniakowska-bis, planowany jest jako część drogi ekspresowej, która połączy Trasę Siekierkowską z nową Południową Obwodnicą Warszawy. W miejscu, gdzie ulica Zawadowska łączy się z POW, planowane jest wybudowanie węzła, który umożliwi wjazd na autostradę A2 oraz na Most Południowy.
Przypisy
- Plan Warszawy, PPWK 1961, strony Trasbus
- Kwiryna Handke, Słownik nazewnictwa Warszawy, wyd. Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, Warszawa 1998
Pozostałe obiekty w kategorii "Ulice i place":
Ulica Warecka w Warszawie | Ulica Głucha w Warszawie | Ulica Gocławska w Warszawie | Ulica Górnośląska w Warszawie | Ulica Olszowa w Warszawie | Ulica Wąski Dunaj w Warszawie | Ulica Boleść w Warszawie | Ulica Grajewska w Warszawie | Ulica Grodzieńska w Warszawie | Ulica Paryska w Warszawie | Ulica Stara w Warszawie | Ulica Bliska w Warszawie | Ulica Głębocka w Warszawie | Ulica Gęsta w Warszawie | Ulica Tytusa Chałubińskiego w Warszawie | Ulica Twarda w Warszawie | Ulica Lubelska w Warszawie | Ulica Stanisława Hozjusza w Warszawie | Ulica Belgijska w Warszawie | Ulica Bartycka w WarszawieOceń: Ulica Wał Zawadowski w Warszawie