Ulica Grodzieńska w Warszawie

---

Historia

Ulica Grodzieńska zyskała swoje obecne oblicze na terenach, które niegdyś stanowiły część wsi Targówek. Fragment tej wsi został dołączony do Warszawy w 1889 roku. Na tym obszarze, który leży pomiędzy Radzymińską a torami Kolei Warszawsko-Petersburskiej, istniały już wcześniej wąskie ulice, jednak na skutek przyłączenia do stolicy zaszły istotne zmiany w jego strukturze urbanistycznej. Ulica Grodzieńska została przedłużona po 1925 roku do ul. Nowej.

Na początku, zabudowa tej ulicy składała się głównie z niewielkich, drewnianych i murowanych domków, które były wznoszone na przełomie stuleci. Pierwsze kamienice czynszowe zaczęły pojawiać się przy Grodzieńskiej krótko przed I wojną światową, lecz niestety charakteryzowały się one bardzo niskim standardem zarówno ukończenia, jak i wyposażenia. W tym samym czasie pojawiły się także pierwsze zakłady przemysłowe, na przykład fabryka mydła Sport pod nr 45/47, zakłady chemiczne „K. Zawadzki“ S.A. pod nr 51 oraz fabryka mydła i świec „Adamczewski i S-ka“ pod nr 21/29.

W latach 30. XX wieku na ulicy zaczęły powstawać nowe trzypiętrowe kamienice, co wpłynęło na jej dalszy rozwój. Niestety, podczas obrony Warszawy we wrześniu 1939 roku, ulica doznała znacznych zniszczeń na skutek bombardowania pobliskiego węzła kolejowego. Pomimo tych strat, środkowy odcinek ulicy przetrwał w dużo lepszym stanie. Po wojnie usunięto część najbardziej zniszczonych budynków, zachowując jednak ponad 90% wcześniejszej zabudowy.

Obok kilku kamienic, wzdłuż ulicy zlokalizowane są warsztaty rzemieślnicze oraz hurtownie. W 2019 roku, zniknęła z krajobrazu ulicy dawna fabryka mydła i świec Adamczewskiego, co stanowi przykład nieustannej zmiany tego obszaru.

---

Oceń: Ulica Grodzieńska w Warszawie

---