Kanał Siekierkowski


Kanał Siekierkowski to interesujący rów wodny znajdujący się w Warszawie, w malowniczej dzielnicy Mokotów. Ta lokalizacja nie tylko wzbogaca krajobraz tego rejonu, ale także przyciąga uwagę mieszkańców oraz turystów, którzy pragną odkrywać urokliwe zakątki stolicy.

Jego obecność w Mokotowie podkreśla znaczenie wód w miejskim ekosystemie oraz ich wpływ na lokalny klimat i przyrodę.

Położenie i charakterystyka

Rów ten przebiega przez obszar Miejskiego Systemu Informacji Czerniaków zlokalizowany w dzielnicy Mokotów, zaczynając swój bieg w pobliżu północnej części Jeziorka Czerniakowskiego. Kierując się na północ, następnie skręca w kierunku północno-zachodnim oraz zachodnim, przechodząc przez tereny Rodzinnych Ogródków Działkowych „Czerniaków”. W rejonie ulicy Melomanów rów uchodzi do Kanału Czerniakowskiego.

Podczas swojej drogi rów przeciąga trasę Siekierkowską, a także al. Józefa Becka. W jego rejonie znajdują się przepusty pod rurociągami sieci ciepłowniczej oraz ulicą Wolicką. Należy podkreślić, że kanał ten jest klasyfikowany jako jedno z urządzeń melioracji podstawowych w Warszawie, co oznacza, że jego wody prowadzone są okresowo.

Na podstawie Mapy Podziału Hydrograficznego Polski (MPHP), wody kanału stanowią część zlewni z nazwą Kanał Główny „A” z identyfikatorem 25954. Długość owego cieku wynosi około 7 km, a jego zlewnia była w MPHP opisana jako Kanał Główny „A”, obejmująca Kanał „W”, Kanał Siekierkowski oraz Kanał Portowy. Dodatkowo, w planie gospodarowania wodami dorzecza Wisły z 2011 roku, wyznaczono jednolitą część wód z oznaczeniem PLRW2000025954 (Kanał Główny A, w skład którego wchodzą Kanał „W”, Kanał Siekierkowski i Kanał Portowy). Powierzchnia całkowita tej zlewni wynosi 26,2498 km².

Jeśli chodzi o fizyczne wymiary rowu, jego długość wynosi 1310 m, a szerokość dna kanału otwartego to 1,0 m, z średnią głębokością wynoszącą 1,8 m. Nachylenie skarp osiąga wskaźnik 1:1,5, a spadek waha się w granicach 0,5‰–1,0‰, co skutkuje przepustowością równą 2,0 m³/s.

Historia

Projekt Kanału Siekierkowskiego został stworzony w 1934 roku w ramach Oddziału Wodno-Melioracyjnego, w oparciu o raport przygotowany przez Komisję Rewizyjną Wodną na temat „O stosunkach wodnych Warszawy na nieskanalizowanych terenach po lewej stronie Wisły”, który powstał rok wcześniej. Głównym zamiarem tego przedsięwzięcia było skuteczne odwodnienie oraz osuszenie obszarów wiejskich, znanych wtedy jako Czerniaków i Siekierki, które planowano zagospodarować w formie zabudowy willowej.

Realizacja budowy Kanału, nad której przebiegiem czuwał Wydział Techniczny Zarządu Miejskiego, została finalizowana przed rokiem 1937. Wówczas Kanał Siekierkowski poprzez Jezioro Czerniakowskie odprowadzał wody, co obrazowało jego integralny charakter względem lokalnego systemu hydrologicznego. Jednakże z biegiem lat, w wyniku m.in. zmniejszenia wysokości lustra wody w jeziorze, układ ten uległ zmianie.

W późniejszym czasie odprowadzanie wód deszczowych zaczęło odbywać się bezpośrednio do Kanału Czerniakowskiego, co wykluczyło możliwość korzystania z Jeziora Czerniakowskiego jako zbiornika retencyjnego dla wód spływających z obszaru Kanału Siekierkowskiego.

Przyroda

Fragment biegu kanału Siekierkowskiego znajduje się w obrębie otulinyrezerwatu przyrody Jeziorko Czerniakowskie, co sprawia, że ten teren jest szczególnie chroniony i cenny dla różnorodności biologicznej. Dodatkowo, kanał leży w granicach Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu, co podkreśla jego znaczenie w kontekście ochrony przyrody w stolicy.

Przypisy

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 01.01.2024 r.
  2. Generalna Dyrekcja OchronyG.D.O. Środowiska, Rezerwat przyrody Jeziorko Czerniakowskie [online] [dostęp 06.01.2022 r.]
  3. Generalna Dyrekcja OchronyG.D.O. Środowiska, Warszawski obszar chronionego krajobrazu [online] [dostęp 06.01.2022 r.]
  4. ŁukaszŁ. Szkudlarek, Analizy ogólne. Charakterystyka i ocena funkcjonowania układu hydrograficznego, ze szczególnym uwzględnieniem systemów melioracyjnych na obszarze m.st. Warszawy wraz z zaleceniami do Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego m.st. Warszawy i planów miejscowych [online], 2015, s. 5 [dostęp 06.01.2022 r.]
  5. Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Geoportal krajowy. geoportal.gov.pl. [dostęp 06.01.2022 r.]
  6. DariuszD. Górski (red.), Ekspertyza - bilans wodny Jeziorka Czerniakowskiego w Warszawie, Warszawa: Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, 30.11.2009 r., s. 7 [dostęp 15.05.2021 r.]
  7. Biuro Naczelnego Architekta Miasta, Opracowanie ekofizjograficzne do studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego m. st. Warszawy, Warszawa 2006, s. 29 [dostęp 06.01.2022 r.]
  8. Zarząd Dróg Miejskich w Warszawie, Obszary MSI. Dzielnica Mokotów [online] [dostęp 14.05.2021 r.]
  9. Plan gospodarowania wodami na obszarze dorzecza Wisły M.P. z 2011 r. nr 49, poz. 549
  10. Mapa Podziału Hydrograficznego Polski w skali 1:10 000 (warstwy shp i tabele dbf), 2014.
  11. Państwowy Instytut Geologiczny, Program Ochrony Środowiska dla Miasta Stołecznego Warszawy na lata 2009–2012 z uwzględnieniem perspektywy do 2016 r., Warszawa, listopad 2009, s. 36 [dostęp 11.05.2021 r.]
  12. Towarzystwo “WIR” - Biuro Studiów Ekologicznych, Raport oddziaływania na środowisko budowy ul. Czerniakowskiej – Bis wraz z przebudową ul. Augustówka w Warszawie, Radosław J.R.J. Kucharski (red.) [online], 2008, s. 60–61.
  13. ŁukaszŁ. Szkudlarek, Analiza powierzchniowa zlewni. Charakterystyka i ocena funkcjonowania układu hydrograficznego, ze szczególnym uwzględnieniem systemów melioracyjnych na obszarze m.st. Warszawy wraz z zaleceniami do Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego m.st. Warszawy i planów miejscowych [online], 2015, s. 18–36 [dostęp 06.01.2022 r.]
  14. Zdzisław Biernacki, IV. Geomorfologia i wody powierzchniowe. W: Wisła w Warszawie, Biuro Zarządu m.st. Warszawy, Wydział Planowania Przestrzennego i Architektury, 2000, s. 56–57. ISBN 83-907333-7-4. [dostęp 14.05.2021 r.]
  15. ZbigniewZ. Sujkowski, Wodociągi i kanalizacja m. st. Warszawy: 1886–1936, WłodzimierzW. Rabczewski (red.), Wydawnictwo Wodociągów i Kanalizacji m.st. Warszawy, 1937, s. 22–23, 25, 144.

Oceń: Kanał Siekierkowski

Średnia ocena:4.82 Liczba ocen:17